071.Przekaz.pdf

(70 KB) Pobierz
PRZEKAZ 71
PRZEKAZ 71
KSZTAŁTOWANIE SIĘ PAŃSTWA
P aństwo jest pożytecznym produktem ewolucji cywilizacji; w obliczu spustoszeń i
cierpień wojny reprezentuje ono czysty zysk społeczeństwa. Nawet sztuka rządzenia
państwem jest jedynie skumulowaną metodą dostosowania do siebie konkurencyjnych,
spornych sił walczących plemion i narodów.
Współczesne państwo jest tą instytucją, która przetrwała długie zmagania o
rządzenie grupą ludzką. W końcu zwyciężyła doskonalsza władza i wytworzyła ważny
produkt – państwo – razem z moralnym mitem absolutnego obowiązku obywatela, aby
żyć i umierać dla państwa. Jednak państwo nie ma boskiego pochodzenia, nie było
nawet stworzone przez wolicjonalne, inteligentne działanie ludzkie; jest ono instytucją
czysto ewolucyjną i powstało automatycznie.
1. ZALĄŻEK PAŃSTWA
Państwo jest organizacją terytorialną, społeczną i regulacyjną a najsilniejsze,
najbardziej sprawnie działające i trwałe państwo, składa się z pojedynczego narodu,
którego ludzie mają wspólny język, obyczaje i instytucje.
Wczesne państwa były małe i powstawały wyłącznie w wyniku podboju. Nie były to
dobrowolne związki. Wiele z nich założyli koczownicy zdobywcy, którzy napadali na
pokojowych pasterzy i osiadłych rolników, pokonywali ich i zniewalali. Takie państwa,
powstałe w rezultacie podboju, były z konieczności rozwarstwione; istnienie w nich klas
było nieuniknione a walki klasowe zawsze miały charakter selektywny.
Północne plemiona amerykańskiego człowieka czerwonego nigdy nie osiągnęły
prawdziwej państwowości. Nigdy nie rozwinęły się ponad luźną konfederację plemion,
bardzo prymitywną formę państwa. Najbardziej zbliżona do państwowości była
federacja Irokezów, jednak ta grupa ludzka, złożona z sześciu narodów, nigdy nie
działała jako państwo i nie przetrwała ze względu na brak pewnych, istotnych
czynników nowoczesnego życia narodowego, takich jak:
1. Nabywanie i dziedziczenie prywatnej własności.
2. Miasta z dodatkiem rolnictwa i przemysłu.
3. Użyteczne zwierzęta domowe.
4. Praktyczna organizacja rodziny. Ludzie czerwoni przywiązani byli do rodziny
rządzonej przez matkę i do dziedziczenia przez siostrzeńca.
5. Określone terytorium.
6. Silny szef zarządzający.
7. Zniewolenie jeńców – albo ich adoptowali albo masakrowali.
8. Definitywne podboje.
Ludzie czerwoni byli zbyt demokratyczni, mieli dobry rząd, który jednak się nie
sprawdził. Wykształciliby w końcu państwo, gdyby nie spotkali przedwcześnie bardziej
zaawansowanej cywilizacji białego człowieka, który stosował metody rządzenia Greków
i Rzymian.
Prosperujące państwo rzymskie oparte było na:
1. Rodzinie rządzonej przez ojca.
2. Rolnictwie i udomowieniu zwierząt.
3. Zagęszczeniu populacji – miastach.
4. Prywatnej własności ziemi.
5. Niewolnictwie – klasach obywatelstwa.
6. Podboju i reorganizacji słabych i zacofanych narodów.
7. Określonym terytorium posiadającym drogi.
8. Indywidualnych i silnych władcach.
Wielką słabością cywilizacji rzymskiej oraz czynnikiem prowadzącym do
ostatecznego upadku imperium była domniemanie tolerancyjna i zaawansowana
emancypacja chłopca, w dwudziestym pierwszym roku życia, oraz bezwarunkowa
wolność dziewczyny, która mogła wyjść za mąż za człowieka, jakiego sama wybrała
albo wyjechać za granicę, w szeroki świat i zostać niemoralną. Szkoda dla
społeczeństwa wynikała nie z samych tych reform, ale raczej z nagłej oraz powszechnej
metody ich zaprowadzenia. Upadek Rzymu ukazuje, czego się można spodziewać,
kiedy państwo zbyt szybko się rozszerza, w połączeniu z degeneracją wewnętrzną.
Zalążek państwa mógł zaistnieć dzięki zanikaniu więzów krwi na rzecz więzów
terytorialnych a takie federacje plemienne były zazwyczaj mocno scementowane przez
podboje. Podczas gdy suwerenność, która góruje nad wszystkimi drobnymi
sprzecznościami i różnicami grupowymi, charakterystyczna jest dla prawdziwego
państwa, w późniejszych organizacjach państwowych nadal istnieje wiele klas i kast,
pozostałości klanów i plemion z dawnych dni. Późniejsze, większe państwa terytorialne,
długo i zajadle zmagały się z takimi mniejszymi, spokrewnionymi ze sobą grupami
klanowymi; rząd plemienny okazuje się wartościową formą przejściową od rodziny do
władzy państwowej. W ostatnich czasach wiele klanów powstało z różnych zawodów i
innych związków industrialnych.
Niepowodzenie procesu integracji państwa powoduje cofanie się do warunków
przedpaństwowych, gdy idzie o metody rządzenia, takie, jak feudalizm europejskich
wieków średnich. W tych mrocznych czasach państwo terytorialne upadło i nastąpił
powrót do małych grup feudalnych, znowu powstały klany i plemienne stadia rozwoju.
Podobne, częściowe państwa, nawet teraz istnieją w Azji i Afryce, ale nie wszystkie one
są ewolucyjnymi rewersjami; wiele z nich to embrionalne zalążki przyszłych państw.
2. EWOLUCJA RZĄDU PRZEDSTAWICIELSKIEGO
Podczas gdy demokracja jest ideałem, jest ona wytworem cywilizacji a nie ewolucji.
Uważajcie! Bądźcie ostrożni w czasie wyborów, ponieważ niebezpieczeństwa
demokracji są następujące:
1. Gloryfikacja miernoty.
2. Wybór przywódców niegodziwych i ignorantów.
3. Brak rozpoznania podstawowych faktów ewolucji społecznej.
4. Niebezpieczeństwo, wynikające z powszechnego prawa do głosowania,
znajdującego się w rękach niewykształconych i leniwych większości.
5. Zniewolenie opinią publiczną; większość nie zawsze ma rację.
Opinia publiczna, powszechna opinia, zawsze opóźniała społeczeństwo; tym
niemniej jest ona wartościowa, bo chociaż hamuje ewolucję społeczną, utrwala
cywilizację. Edukacja opinii publicznej jest jedyną bezpieczną i właściwą metodą
przyspieszenia cywilizacji; siła jest tylko tymczasowym sposobem a rozwój kulturowy
będzie coraz szybszy, kiedy kule ustępują miejsca wyborom. Opinia publiczna, obyczaje,
jest podstawową i zasadniczą siłą napędową ewolucji społecznej i rozwoju państwa,
jednak żeby stanowiła wartość dla państwa, nie może używać przemocy podczas swojej
ekspresji.
Miarę zaawansowania społeczeństwa określa się zazwyczaj stopniem, w jakim opinia
publiczna może kontrolować zachowanie się jednostki oraz przepisy państwowe,
wyrażając swoje zdanie bez przemocy. Prawdziwie cywilizowany rząd powstaje wtedy,
kiedy opinia publiczna zostaje odziana w moce osobistych praw obywatelskich.
Wybory powszechne nie zawsze decydują właściwie, jednak obrazują one właściwy
sposób czynienia nawet złej rzeczy. Ewolucja nie tworzy od razu najwyższej
doskonałości, ale raczej relatywne i rozwojowe, praktyczne dostosowanie.
Istnieje dziesięć stopni, albo stadiów do ukształtowania praktycznej i skutecznie
działającej formy rządu przedstawicielskiego a są one następujące:
1. Wolność osoby . Niewolnictwo, poddaństwo i wszelkie formy ludzkiego
zniewolenia muszą zaniknąć.
2. Wolność umysłu . Jeśli ludzie wolni nie są wykształceni – nauczeni myśleć
inteligentnie i planować mądrze – wolność robi zazwyczaj więcej szkód niż pożytku.
3. Panowanie prawa . Wolnością cieszyć się można dopiero wtedy, kiedy wola i
kaprysy władców zastąpione zostają aktami prawodawczymi, zgodnymi z
akceptowanym, fundamentalnym prawem.
4. Wolność słowa . Rząd przedstawicielski jest nie do pomyślenia bez wolności
wyrażania wszelkich rodzajów ludzkich dążeń i opinii.
5. Zabezpieczenie własności . Żaden rząd nie przetrwa zbyt długo, jeśli nie będzie
potrafił zabezpieczyć prawa do posiadania osobistej własności w pewnej formie.
Człowiek chce mieć prawo używania, kontroli, dawania, sprzedawania, wynajmowania
i przekazywania potomności swej własności osobistej.
6. Prawo wnoszenia petycji . Rząd przedstawicielski daje to prawo, że obywatele
mogą być słyszani. Przywilej petycji jest nieodłączny wolnemu obywatelstwu.
7. Prawo do rządzenia . Nie wystarczy być słyszanym; prawo do składania petycji
musi się rozwijać, aż do poziomu faktycznego prowadzenia rządu.
8. Powszechne prawo głosowania . Rząd przedstawicielski zakłada istnienie
inteligentnej, skutecznie funkcjonującej i powszechnej grupy wyborców. Charakter
takiego rządu zawsze będzie określał charakter i kaliber tych, którzy wchodzą w jego
skład. W miarę rozwoju cywilizacji prawo głosu, pozostając powszechne dla obu płci,
będzie efektywnie modyfikowane, przegrupowane i skądinąd zróżnicowane.
9. Kontrola urzędników państwowych . Żaden rząd nie będzie pożyteczny i efektywny,
dopóki obywatele nie będą posiadać i stosować mądrych metod doradztwa i kontroli
osób sprawujących władzę oraz urzędników państwowych.
10. Inteligentne i wyszkolone przedstawicielstwo . Przetrwanie demokracji jest zależne
od dobrego rządu przedstawicielskiego, co jest uwarunkowane zasadą wybierania na
urzędy państwowe jedynie tych jednostek, które są formalnie przeszkolone,
intelektualnie kompetentne, społecznie lojalne oraz zdrowe moralnie. Tylko w takich
warunkach może być zachowany rząd ludu, przez lud i dla ludu.
3. IDEAŁY PAŃSTWOWOŚCI
Polityczna i administracyjna forma rządu nie ma większego znaczenia, pod
warunkiem, że rząd zabezpiecza podstawy rozwoju społeczeństwa – wolność,
bezpieczeństwo, edukację i koordynację społeczną. Nie to, jakie jest państwo, ale to, co
ono robi, stanowi o kierunku ewolucji społecznej. W końcu żadne państwo nie może
przewyższyć moralnych wartości jego obywateli, egzemplifikowanych w wybranych
przez nich przywódcach. Ignorancja i egoizm przypieczętują upadek nawet najwyższej
formy rządu.
Egotyzm narodowy, tak jak jest godny pożałowania, jest również konieczny dla
przetrwania społeczeństwa. Doktryna ludu wybranego była głównym czynnikiem
zespolenia plemiennego i tworzenia narodu, aż do czasów współczesnych. Jednak
żadne państwo nie może osiągnąć idealnych poziomów funkcjonowania, zanim nie
zostaną przezwyciężone wszelkie formy nietolerancji, która jest nieodmiennie wroga
ludzkiemu postępowi. A nietolerancję najlepiej zwalcza skoordynowanie nauki, handlu,
rozrywki i religii.
Idealne państwo funkcjonuje pod wpływem trzech potężnych i skoordynowanych
bodźców.
1. Lojalność dla miłości, wyprowadzona ze świadomości istnienia ludzkiego
braterstwa.
2. Inteligentny patriotyzm, oparty na mądrych ideałach.
3. Wnikliwość kosmiczna, stosowana do zrozumienia planetarnych faktów, potrzeb
i celów.
Idealne państwo ma niewiele praw, ponieważ wyszły one z epoki zakazujących tabu i
wchodzą w erę konstruktywnego rozwoju indywidualnej wolności, w rezultacie coraz
większej samokontroli. Doskonałe państwo nie tylko zmusza swych obywateli do pracy,
ale także zachęca ich do korzystnego i podbudowującego spożytkowania coraz większej
ilości wolnego czasu, powstałego na skutek uwolnienia od trudu przez zaawansowaną
epokę maszyn. Czas wolny musi być wytworzony, jak również spożytkowany.
Żadne społeczeństwo nie zajdzie zbyt daleko naprzód, jeśli dopuści do próżniactwa
czy toleruje ubóstwo. Jednak ubóstwo i niesamodzielność nigdy nie zostaną
wyeliminowane, jeśli ułomne i zdegenerowane typy ludzkie będą wspierane bez
ograniczeń i dopuszczane do rozmnażania się bez ograniczeń.
Etyczne społeczeństwo powinno dążyć do zachowania poczucia własnej godności u
jego obywateli i dać każdej, normalnej jednostce, odpowiednie warunki samorealizacji.
Taki plan osiągania społecznych sukcesów może wydać kulturalne społeczeństwo
najwyższej klasy. Ewolucja społeczna powinna być wspomagana przez nadzór rządowy,
sprawujący minimalną kontrolę regulacyjną. To państwo jest najlepsze, które najwięcej
koordynuje, podczas kiedy najmniej rządzi.
Ideały państwowości muszą być osiągane ewolucyjnie, poprzez powolny rozwój
świadomości obywatelskiej, poprzez akceptację obowiązków i przywilejów służby
społecznej przez obywateli. Kiedy się skończy administracja polityków czerpiących
korzyści ze swego stanowiska, z początku ludzie podejmują brzemię rządowe jako
obowiązek, ale później pragną takiej służby jako przywileju, jako najwyższego zaszczytu.
Status jakiegokolwiek poziomu cywilizacji wiernie odzwierciedla kaliber jej obywateli,
którzy się ofiarują podjąć obowiązków kierowania państwem.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin