041.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 41

FIZYCZNE ASPEKTY WSZECHŚWIATA LOKALNEGO

C harakterystycznym zjawiskiem przestrzennym, które oddziela każdą kreację

lokalną od wszystkich innych, jest obecność Stwórczego Ducha. Cały Nebadon

jest dokładnie przenikany kosmiczną obecnością Boskiej Opiekunki z

Salvingtonu a obecność ta kończy się tak samo dokładnie na zewnętrznych

granicach naszego wszechświata lokalnego. To, co jest przenikane przez naszą

Matkę Ducha wszechświata lokalnego, jest Nebadonem; to, co wykracza poza jej

obecność przestrzenną, nie jest Nebadonem i stanowi pozanebadońskie rejony

przestrzeni superwszechświata Orvontonu – inne wszechświaty lokalne.

Podczas gdy organizacja administracyjna wielkiego wszechświata wyraźnie

jest podzielona na rządy wszechświata centralnego, superwszechświata i

wszechświatów lokalnych, i podczas gdy te rozgraniczenia odpowiadają

podziałom astronomicznym, oddzielając przestrzennie Havonę i siedem

superwszechświatów, nie istnieją tak samo wyraźne linie materialnego

rozgraniczenia kreacji lokalnych. Nawet większe i mniejsze sektory Orvontonu

są (dla nas) wyraźnie rozróżnialne, ale nie można z taką samą łatwością ustalić

fizycznych granic wszechświatów lokalnych. Dzieje się tak dlatego, że kreacje

lokalne organizowane są administracyjnie, zgodnie z pewnymi stwórczymi

zasadami, rządzącymi rozczłonkowaniem całościowego ładunku energii

superwszechświata, podczas gdy ich materialne komponenty, sfery przestrzenne

– słońca, ciemne wyspy, planety itd. – biorą swój początek głównie z mgławic, a

te z kolei pojawiają się jako jednostki astronomiczne zgodnie z pewnymi

przedstwórczymi (transcendentalnymi) planami Architektów Wszechświata

Nadrzędnego.

Domena pojedynczego wszechświata lokalnego może zawierać jedną czy

więcej a nawet wiele takich mgławic, tak jak Nebadon został fizycznie złożony z

gwiezdnego i planetarnego potomstwa mgławicy Andronover oraz innych

mgławic. Sfery Nebadonu wywodzą się z różnych mgławic, ale wszystkie

posiadają pewien minimalny, wspólny ruch w przestrzeni, który został tak

dopasowany dzięki inteligentnym wysiłkom dyspozytorów mocy, aby

wytworzyć nasze, istniejące teraz skupisko ciał w przestrzeni, krążące razem po

orbicie superwszechświata, jako wzajemnie ze sobą związany zespół.

Tak jest zorganizowana lokalna chmura gwiezdna Nebadon, która dziś krąży

po coraz stabilniejszej orbicie, wokół położonego w Strzelcu centrum

mniejszego sektora Orvontonu, do którego należy nasza kreacja lokalna.

1. CENTRA MOCY NEBADONU

Mgławice spiralne i inne, macierzyste krążenia sfer kosmicznych, inicjowane

są przez rajskich organizatorów siły; a gdy w trakcie ewolucji mgławicy

pojawiają się reakcje na grawitację, tych organizatorów zastępują w ich

superwszechświatowej funkcji centra mocy i kontrolerzy fizyczni, którzy później

przejmują pełną odpowiedzialność za kierowanie materialną ewolucją

pojawiających się kolejno generacji gwiezdnego i planetarnego potomstwa. Taki

materialny nadzór nad prewszechświatem Nebadon został skoordynowany z

planami naszego Syna Stwórcy, odnośnie organizacji wszechświata, zaraz po

przybyciu tego Syna do jego domeny. W granicach domen Rajskiego Syna Boga,

Najwyższe Centra Mocy i Nadrzędni Kontrolerzy Fizyczni współpracują z

pojawiającymi się później Nadzorcami Mocy Morontialnej oraz innymi

nadzorcami, aby wytworzyć rozległy zespół linii komunikacyjnych, obwodów

energii i linii mocy, które mocno wiążą różne ciała kosmiczne Nebadonu w

jedną, zwartą jednostkę administracyjną.

Sto Najwyższych Centrów Mocy czwartej klasy przydzielone jest na stałe do

naszego wszechświata lokalnego. Istoty te przejmują linie mocy, wychodzące od

centrów trzeciej klasy z Uversy i retransmitują zredukowane i zmodyfikowane

obwody do centrów mocy naszych konstelacji i systemów. Te centra mocy

współpracują ze sobą, aby wytworzyć żywe systemy kontroli i wyrównywania,

funkcjonujące dla zachowania balansu i rozprowadzania zmiennych oraz

skądinąd niestałych energii. Centra mocy nie interesują się jednak

krótkotrwałymi i lokalnymi zaburzeniami energii, takimi jak plamy słoneczne i

elektryczne zakłócenia systemu; światło i elektryczność nie są podstawowymi

energiami kosmicznymi; są to wtórne i dodatkowe przejawy energii.

Sto centrów wszechświata lokalnego przebywa na Salvingtonie, gdzie

funkcjonują w samym centrum energii tej sfery. Sfery zaprojektowane, takie jak

Salvington, Edentia i Jerusem, są oświetlane, ogrzewane i zaopatrywane w

energię metodami, które uniezależniają je całkowicie od słońc świecących w

przestrzeni. Sfery te zostały tak skonstruowane – zrobione na zamówienie –

przez centra mocy i kontrolerów fizycznych, aby wywierały znaczny wpływ na

dystrybucję energii. Centra mocy, opierając swą działalność na tych

ogniskowych punktach kontroli energii, poprzez swą żywą obecność

ukierunkowują i rozprowadzają odpowiednimi kanałami energie fizyczne

kosmosu. I te obwody energii są podstawą wszelkich zjawisk fizyczno-

materialnych i morontialno-duchowych.

Dziesięć Najwyższych Centrów Mocy klasy piątej przydzielonych jest do

każdej podstawowej jednostki składowej Nebadonu, do jego stu konstelacji. W

waszej konstelacji, Norlatiadek, nie przebywają one na sferze zarządu, ale

znajdują się w centrum ogromnego systemu gwiezdnego, w materialnym jądrze

konstelacji. Na Edentii znajduje się dziesięć pomocniczych kontrolerów

mechanicznych i dziesięć frandalanków, utrzymujących doskonałą i

nieprzerwaną łączność z pobliskimi centrami mocy.

Jedno Najwyższe Centrum Mocy klasy szóstej znajduje się dokładnie w

zogniskowaniu grawitacyjnym każdego systemu lokalnego. Centrum mocy,

przydzielone do systemu Satanii, zajmuje ciemną wyspę przestrzenną,

zlokalizowaną w astronomicznym centrum systemu. Wiele takich ciemnych

wysp jest ogromnymi dynamami, gromadzącymi i ukierunkowującymi pewne

kosmiczne energie i te naturalne warunki są odpowiednio wykorzystywane

przez Centrum Mocy Satanii, którego żywa masa funkcjonuje jako łącznik z

wyższymi centrami, kierując strumienie bardziej zmaterializowanej mocy do

Nadrzędnych Kontrolerów Fizycznych na ewolucyjnych planetach w przestrzeni.

2. KONTROLERZY FIZYCZNI SATANII

Podczas gdy Nadrzędni Kontrolerzy Fizyczni działają razem z centrami mocy

w całym wielkim wszechświecie, łatwiej jest zrozumieć ich funkcje w systemie

lokalnym, takim, jak Satania. Satania jest jednym ze stu systemów lokalnych,

wchodzących w skład administracyjnej organizacji konstelacji Norlatiadek, a

najbliższymi jej sąsiadami są systemy Sandmatia, Assuntia, Porogia, Sortoria,

Rantulia i Glantonia. Systemy w Norlatiadeku są zróżnicowane pod wieloma

względami, ale wszystkie są ewolucyjne i rozwojowe, bardzo podobne do Satanii.

Sama Satania składa się z ponad siedmiu tysięcy grup astronomicznych czy

układów fizycznych, z których kilka powstało podobnie jak wasz Układ

Słoneczny. Astronomicznym centrum Satanii jest wielka, ciemna wyspa

kosmiczna, która wraz z towarzyszącymi jej sferami usytuowana jest niedaleko

głównej siedziby rządu systemu.

Nadzór nad całym systemem energii fizycznej Satanii koncentruje się na

Jerusem, za wyjątkiem obecności przydzielonego do systemu centrum mocy.

Nadrzędny Kontroler Fizyczny, przebywający na sferze zarządu, działa w

koordynacji z centrum mocy systemu, służąc za szefa łącznikowego

inspektorom mocy, którzy mają swój zarząd w Jerusem i działają na obszarze

systemu lokalnego.

Objęcie obwodem i kanałowe ukierunkowanie energii nadzorowane jest

przez pięćset tysięcy żywych, inteligentnych operatorów energii, rozrzuconych

na obszarze Satanii. Dzięki działaniu tych kontrolerów fizycznych, nadzorujące

centra mocy posiadają całkowitą i doskonałą kontrolę nad większością

podstawowych energii kosmicznych, razem z emanacjami wysoce nagrzanych

ciał niebieskich oraz ciemnych sfer naładowanych energią. Ta grupa żywych

bytów może aktywizować, przekształcać, przeobrażać, kierować i przenosić

prawie wszystkie energie fizyczne, istniejące w zorganizowanej przestrzeni.

Życie ma charakterystyczną cechę aktywizacji i przeobrażania

wszechświatowej energii. Znacie funkcjonowanie życia roślinnego,

zamieniającego materialną energię światła w różnorodne postacie królestwa

roślin. Wiecie także co nieco o metodach, za pomocą których ta energia roślinna

może być przetworzona w funkcjonowanie zwierząt, ale praktycznie nic nie

wiecie o technice stosowanej przez dyspozytorów mocy i kontrolerów

fizycznych, wyposażonych w zdolność aktywizacji, przekształcania,

ukierunkowania i koncentracji różnorodnych energii kosmicznych.

Te istoty, zajmujące się domeną energii, nie interesują się bezpośrednio

energią, jako elementem składowym istot żywych, ani nawet dziedziną chemii

fizjologicznej. Czasami zajmują się fizycznymi preliminariami życia,

wypracowywaniem tych systemów energii, które mogą służyć za fizyczne

nośniki żywych energii najprostszych organizmów materialnych. Kontrolerzy

fizyczni są w pewien sposób związani z przedżyciowymi przejawami energii

materialnej, tak jak przyboczne umysły-duchy zajmują się przedduchowymi

funkcjami materialnego umysłu.

Te inteligentne istoty, kontrolujące moc i ukierunkowujące energię, muszą na

każdym świecie dostosowywać swe metody do składu materialnego i budowy

takiej planety. Korzystają bezbłędnie z obliczeń i wniosków własnego zespołu

fizyków i innych doradców technicznych, w sprawie lokalnych wpływów bardzo

gorących słońc i innych rodzajów gwiazd o wysokim ładunku energetycznym.

Muszą być nawet brane pod uwagę ogromne, zimne i ciemne giganty kosmiczne

oraz rozległe chmury pyłu gwiezdnego; wszystkie te rzeczy materialne są

uwzględniane w praktycznych zagadnieniach operowania energią.

Nadzór nad mocą-energią ewolucyjnych światów zamieszkałych należy do

zakresu obowiązków Nadrzędnych Kontrolerów Fizycznych, ale te istoty nie są

odpowiedzialne za wszelkie nieprawidłowości funkcjonowania energii na

Urantii. Jest wiele przyczyn takich zakłóceń, niektóre z nich przekraczają

kompetencje opiekunów fizycznych, którzy nie mogą ich kontrolować. Przez

Urantię przechodzą linie ogromnych energii, mała planeta jest w obwodzie

wielkich mas a lokalni kontrolerzy czasami używają bardzo wielu członków swej

klasy, gdy próbują równoważyć te linie energii. Co się tyczy obwodów

fizycznych Satanii, robią to dosyć sprawnie, ale napotykają trudności w

odizolowaniu planety od potężnych prądów Norlatiadeku.

3. NASI GWIEZDNI TOWARZYSZE

Istnieje ponad dwa tysiące jaskrawych słońc, rozsiewających światło i energię

po Satanii, a wasze Słońce jest przeciętnie jasnym ciałem niebieskim. Z

trzydziestu najbliższych wam słońc, tylko trzy są jaśniejsze. Dyspozytorzy Mocy

Wszechświata tworzą wyspecjalizowane strumienie energii, funkcjonujące

pomiędzy poszczególnymi gwiazdami i podległymi im systemami. Dla centrów

mocy i kontrolerów fizycznych te słoneczne paleniska, razem z ciemnymi

gigantami kosmicznymi, są stacjami na ich drodze do efektywnej koncentracji i

ukierunkowania obwodów energii kreacji materialnych.

Słońca Nebadonu nie różnią się od tych, jakie istnieją w innych

wszechświatach. Skład materii wszystkich słońc, ciemnych wysp, planet i

satelitów a nawet meteorów, jest raczej identyczny. Przeciętna średnica słońca

wynosi około miliona sześciuset tysięcy kilometrów; kula waszego Słońca jest

nieco mniejsza. Największa gwiazda we wszechświecie, gwiezdna chmura

Antares, posiada średnicę czterysta pięćdziesiąt razy większą od waszego Słońca

a objętość sześćdziesiąt milionów razy większą. Ale jest dosyć przestrzeni, aby

pomieściła wszystkie takie ogromne słońca. Mają one tyle wolnego miejsca w

przestrzeni, ile miałby tuzin pomarańczy, gdyby krążyły we wnętrzu Urantii i

gdyby planeta była wydrążoną kulą.

Kiedy zbyt wielkie słońca wyrzucane są poza dysk macierzystej mgławicy,

szybko ulegają rozerwaniu albo tworzą gwiazdy podwójne. Wszystkie słońca z

początku są całkowicie gazowe, chociaż później mogą przejściowo istnieć w

stanie półpłynnym. Gdy wasze Słońce osiągnęło taki, częściowo płynny stan

supergazowego ciśnienia, nie było wystarczająco duże, aby rozdzielić się

równikowo, co jest jedną z metod tworzenia się gwiazd podwójnych.

Sfery ogniste, kiedy są mniejsze od jednej dziesiątej waszego Słońca, kurczą

się gwałtownie, zagęszczają i ochładzają. Kiedy przekraczają trzydziestokrotnie

jego rozmiary – a raczej trzydziestokrotnie całkowitą zawartość rzeczywistego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: