036.Przekaz.pdf

(78 KB) Pobierz
PRZEKAZ 36
PRZEKAZ 36
NOSICIELE ŻYCIA
Ż ycie nie powstaje samoistnie. Życie tworzone jest zgodnie z planami formułowanymi
przez (nie objawionych) Architektów Istot i pojawia się na zamieszkałych planetach
albo przez bezpośrednie jego sprowadzenie, albo w rezultacie działalności Nosicieli
Życia z wszechświatów lokalnych. Nosiciele ci należą do najbardziej interesujących i
wszechstronnych Synów z całej ich różnorodnej, wszechświatowej rodziny. Powierzono
im planowanie i dostarczanie na sfery planetarne życia w formie istot stworzonych. Po
zasadzeniu życia na nowych światach, pozostają na nich przez dłuższy czas, żeby to
życie wspomagać i rozwijać.
1. POCHODZENIE I NATURA NOSICIELI ŻYCIA
Chociaż Nosiciele Życia należą do rodziny Boskiego synostwa, są oni specyficznym i
odrębnym typem wszechświatowych Synów, stanowią jedyną grupę inteligentnego
życia we wszechświecie lokalnym, w którego stwarzaniu biorą udział władcy
superwszechświata. Nosiciele Życia są potomstwem trzech istniejących wcześniej
osobowości: Syna Stwórcy, Matki Ducha Wszechświata i wyznaczonego do tej funkcji
jednego z trzech Pradawnych Czasu, którzy kierują przeznaczeniem danego super-
wszechświata. Pradawni Czasu, którzy sami mogą zarządzić likwidację inteligentnego
życia, biorą udział w stwarzaniu Nosicieli Życia, którym powierza się zaprowadzenie
materialnego życia na rozwijających się światach.
Mamy we wszechświecie Nebadon zapis o stworzeniu stu milionów Nosicieli Życia.
Ten operatywny korpus istot szerzących życie nie jest grupą w pełni samorządną.
Kierowani są przez trio, podejmujące decyzje o życiu, składające się z Gabriela, Ojca
Melchizedeka i Nambii, pierwszego i pierworodnego Nosiciela Życia w Nebadonie.
Jednak we wszystkich stadiach swej grupowej administracji są oni samorządni.
Nosiciele Życia dzielą się na trzy główne grupy: grupa pierwsza obejmuje starszych
Nosicieli Życia, druga asystentów a trzecia opiekunów. Ten podział podstawowy dzieli
się dodatkowo na dwanaście podgrup, specjalistów od różnych form, w jakich
przejawia się życie. Podziału na te trzy grupy dokonali Melchizedecy, którzy w tym celu
prowadzali testy na sferze stołecznej Nosicieli Życia. Od tamtego czasu Melchizedecy są
blisko związani z Nosicielami Życia i zawsze im towarzyszą, kiedy ci idą zaprowadzić
życie na nowej planecie.
Kiedy ewolucyjna planeta zostaje w końcu ustanowiona w światłości i życiu,
Nosiciele Życia są organizowani w wyższe ciała opiniodawcze, mogące doradzać
późniejszej administracji i pomagać w rozwoju świata oraz jego gloryfikowanych istot.
W późniejszych, stabilnych epokach rozwijającego się wszechświata, Nosicielom Życia
powierza się wiele nowych obowiązków.
2. ŚWIATY NOSICIELI ŻYCIA
Melchizedecy sprawują generalny nadzór nad czwartą grupą siedmiu sfer
podstawowych, krążących na orbicie Salvingtonu. Te światy Nosicieli Życia określa się
następująco:
1. Zarząd Nosicieli Życia.
2. Sfera planowania życia.
3. Sfera podtrzymania życia.
4. Sfera ewolucji życia.
5. Sfera życia związanego z umysłem.
6. Sfera umysłu i ducha w istotach żyjących.
7. Sfera życia nie objawionego.
Każda z tych sfer podstawowych otoczona jest przez sześć satelitów, gdzie
koncentrują się stadia specjalne wszelkiej działalności Nosicieli Życia.
Pierwszy świat , sfera zarządu, wraz z sześcioma podległymi jej satelitami,
poświęcona jest badaniom wszechświatowego życia – wszystkich znanych przejawów
życia. Tutaj mieści się kolegium planowania życia, w którym pracują nauczyciele i
doradcy z Uversy i z Havony a nawet z Raju. I mogę objawić, że siedem centralnych
miejsc pobytu przybocznych umysłów-duchów znajduje się na tym świecie Nosicieli
Życia.
Liczba dziesięć – system dziesiętny – jest cechą wszechświata fizycznego, ale nie
duchowego. Domeny życia charakteryzują się trójką, siódemką i dwunastką bądź
wielokrotnościami i kombinacjami tych podstawowych liczb. Istnieją trzy podstawowe
i zasadniczo odmienne plany życia, według porządku trzech Rajskich Źródeł i Centrów,
a we wszechświecie Nebadon te trzy podstawowe formy życia rozdzielone są na trzy
różne rodzaje planet. Zasadniczo, istnieje dwanaście oddzielnych, boskich idei
przekazywalnego życia. Ta liczba dwanaście, razem z jej podziałami i
wielokrotnościami, przewija się we wszystkich podstawowych formach życia, we
wszystkich siedmiu superwszechświatach. Istnieje także siedem rodzajów
kunsztownych projektów życiowych, zasadniczych porządków układów
rozmnażających się materii ożywionej. W Orvontonie formy życiowe konfigurowane są
dwunastoma nośnikami dziedziczności. Zróżnicowane porządki istot z wolą mają
konfigurację złożoną z 12, 24, 48, 96, 192, 384 i 768 modułów. Na Urantii istnieje
czterdzieści osiem modułów kontroli formy – określających cechy – w płciowych
komórkach rozrodczych człowieka.
Drugi świat jest sferą projektów życia; tutaj wypracowuje się wszystkie nowe metody
organizacji życia. Podczas gdy pierwowzorów projektów życia dostarcza Syn Stwórcy,
wdrażanie tych planów powierzono Nosicielom Życia oraz ich towarzyszom. Kiedy
zostają sformułowane ogólne plany życia dla nowego świata, są one transmitowane do
sfery zarządu, gdzie są drobiazgowo badane przez najwyższą radę starszych Nosicieli
Życia, przy współpracy korpusu doradzających Melchizedeków. Jeśli plany odbiegają
od uprzednio zatwierdzonych wzorów, muszą być przedstawione Synowi Stwórcy i
zatwierdzone przez niego. Szef Melchizedeków częstokroć reprezentuje Syna Stwórcy w
takich deliberacjach.
Życie planetarne, chociaż podobne w wielu aspektach, jest również zróżnicowane na
wiele sposobów na każdym ewolucyjnym świecie. Nawet w jednolitej serii życia, w
jednej rodzinie światów, nie ma dokładnie takiego samego życia na jakichkolwiek dwu
planetach; zawsze istnieje typ planetarny, ponieważ Nosiciele Życia nie ustają w swych
wysiłkach doskonalenia podstawowych wzorów, oddanych im pod opiekę.
Istnieje ponad milion podstawowych czy kosmicznych wzorów chemicznych, które
stanowią formy źródłowe oraz liczne podstawowe, funkcjonalne zróżnicowania
przejawów życia. Pierwszy satelita sfery planowania życia jest domeną
wszechświatowych fizyków i elektrochemików, którzy służą Nosicielom Życia jako
techniczni asystenci, w ich pracy przechwytywania, organizowania i ukierunkowywania
podstawowych jednostek energii, używanych do tworzenia materialnego nośnika
przekazywania życia, tak zwanej plazmy zarodkowej.
Laboratoria planowania życia planetarnego znajdują się na drugim satelicie,
okrążającym ten drugi świat. W tych laboratoriach Nosiciele Życia oraz wszyscy ich
towarzysze współpracują z Melchizedekami, kiedy próbują zmodyfikować i
ewentualnie udoskonalić życie, które ma być zaszczepione na planetach dziesiętnych
Nebadonu. Życie, które teraz rozwija się na Urantii, było planowane i częściowo
wypracowane na tym właśnie świecie, ponieważ Urantia jest planetą dziesiętną,
światem życia eksperymentalnego. Na jednym świecie na dziesięć dopuszczalne jest
większe odchylenie od standardowego planu życia, niż na innych (nie
eksperymentalnych) światach.
Trzeci świat poświęcony jest podtrzymywaniu życia. Tutaj właśnie różne metody
ochrony i zachowania życia są badane i wypracowywane przez asystentów i opiekunów
z korpusu Nosicieli Życia. Plany życia, dla każdego nowego świata, przewidują zawsze
stworzenie na początku komisji zachowania życia, złożonej z opiekunów
specjalizujących się w mistrzowskim operowaniu podstawowymi formami życia. Na
Urantii było dwudziestu czterech takich opiekunów w komisji, po dwóch dla każdego
zasadniczego, albo macierzystego wzoru kunsztownej organizacji materiału życiowego.
Na planetach takich jak wasza, najwyższa forma życia rozmnaża się przy pomocy zwoju
niosącego życie, który posiada dwadzieścia cztery jednostki formy. (A skoro życie
intelektualne wyrasta z tej formy i na jej fizycznym podłożu, pojawiają się też
dwadzieścia cztery podstawowe rodzaje organizacji psychicznej).
Sfera czwarta i jej satelity poświęcone są generalnie badaniu ewolucji życia istot
stworzonych a w szczególności ewolucyjnym okolicznościom poprzedzającym każdy
poziom życia. Na ewolucyjnym świecie pierwotna plazma życia musi zawierać w sobie
całkowity potencjał wszystkich przyszłych, rozwijających się odmian oraz wszystkich
kolejnych ewolucyjnych zmian i modyfikacji. Zabezpieczenia, dokonane dla tak
dalekosiężnych projektów metamorfozy życia, mogą spowodować pojawienie się wielu
pozornie bezużytecznych form życia zwierzęcego i roślinnego. Takie produkty
uboczne ewolucji planetarnej, spodziewane bądź nieprzewidziane, pojawiają się na
scenie akcji jedynie po to, aby z niej zniknąć, jednak w tym długim procesie i poprzez
ten proces przewija się nić mądrych i inteligentnych formuł oryginalnych twórców
planetarnego planu życia i struktury gatunków. Różnorodne, uboczne produkty
ewolucji biologicznej, są ogólnie biorąc niezbędne dla końcowego i pełnego
funkcjonowania wyższych, inteligentnych form życia, pomimo tego, że od czasu do
czasu może zapanować pozornie wielka dysharmonia w długich, wiodących wzwyż
zmaganiach istot wyższych, aby zawładnąć niższymi formami życia, z których wiele
czasami tak bardzo zakłóca spokój i wygodę rozwijającym się, obdarzonym wolą
istotom.
Piąty świat zajmuje się wyłącznie życiem związanym z umysłem. Każdy jego satelita
poświęcony jest badaniom pojedynczego stadium umysłu istoty stworzonej, w
powiązaniu z życiem tej istoty. Umysł, tak jak go człowiek rozumie, jest wyposażeniem
siedmiu przybocznych umysłów-duchów, nałożonym przez przedstawicieli
Nieskończonego Ducha na nie uczące się, czy mechaniczne poziomy umysłu. Formy
żywe różnorodnie reagują na tych przybocznych i na różne służby duchowe, działające
we wszechświatach czasu i przestrzeni. Możliwość wywołania reakcji duchowej u istoty
materialnej jest w pełni zależna od związanego z tą istotą wyposażenia umysłu, który z
kolei nadawał kierunek biegowi ewolucji biologicznej tych właśnie istot śmiertelnych.
Szósty świat poświęcony jest korelacji umysłu i ducha, jak są one związane z
formami i organizmami żywymi. Świat ten, oraz sześć światów krążących wokół niego,
mieści szkoły koordynacji istot stworzonych, w których nauczyciele, tak z wszechświata
centralnego jak i superwszechświata, współpracują z instruktorami z Nebadonu,
prezentując te najwyższe poziomy, jakie istoty stworzone osiągnęły w czasie i
przestrzeni.
Siódma sfera Nosicieli Życia poświęcona jest nie objawionym domenom
ewolucyjnego życia istot stworzonych, jak jest ono związane z kosmiczną filozofią coraz
szerszego urzeczywistniania się Istoty Najwyższej.
3. TRANSPLANTACJA ŻYCIA
Życie nie pojawia się we wszechświatach spontanicznie; Nosiciele Życia muszą je
inicjować na jałowych planetach. Są oni nosicielami, szerzycielami i opiekunami życia,
które pojawia się na ewolucyjnych światach w przestrzeni. Wszelkie znane na Urantii
klasy i formy życia powstały dzięki tym Synom, chociaż nie wszystkie formy życia
planetarnego istnieją na Urantii.
Korpus Nosicieli Życia, wyznaczony do zaszczepienia życia na nowym świecie,
składa się zazwyczaj ze stu starszych nosicieli, stu asystentów i tysiąca opiekunów.
Nosiciele Życia, często, choć nie zawsze, przenoszą odpowiednią plazmę życia na nowy
świat. Czasami, po przybyciu na przydzieloną im planetę, organizują formy życiowe
zgodnie z zatwierdzonymi przedtem recepturami nowego eksperymentu w
zaprowadzaniu życia. Taki był początek życia planetarnego na Urantii.
Kiedy przygotowane zostają wzory materialne, zgodnie z zatwierdzonymi
recepturami, wtedy Nosiciele Życia katalizują martwy materiał, przekazują przez swoje
osoby życiodajną iskrę duchową i obojętne formy natychmiast się stają materią żywą.
Życiodajna iskra – tajemnica życia – nie jest nadawana przez Nosicieli Życia a
poprzez nich. Co prawda nadzorują oni te procesy, sami kształtują plazmę życia, ale to
Matka Duch Wszechświata dostarcza podstawowego czynnika żywej plazmy. Ta iskra
energii, która ożywia ciało i jest zapowiedzią umysłu, przybywa od Stwórczej Córki
Nieskończonego Ducha.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin