034.Przekaz.pdf

(77 KB) Pobierz
PRZEKAZ 34
PRZEKAZ 34
MATKA DUCH WSZECHŚWIATA LOKALNEGO
K iedy Syn Stwórcy zostaje uosobiony przez Ojca Uniwersalnego i Wiecznego Syna,
wtedy Nieskończony Duch indywidualizuje swą nową i unikalną reprezentantkę, aby
szła z tym Synem Stwórcy do domen przestrzeni i aby tam była jego towarzyszką,
najpierw podczas organizacji materialnej a potem podczas stwarzania istot oraz
służenia istotom tego, świeżo zaplanowanego wszechświata.
Stwórczy Duch reaguje zarówno na rzeczywistości duchowe jak i materialne,
podobnie jak Syn Stwórcy; i w ten sposób są partnerami i współpracownikami w
administracji lokalnego wszechświata czasu i przestrzeni.
Córki Duchy stanowią esencję Nieskończonego Ducha, ale nie mogą one działać
równocześnie w procesie stwarzania materialnego oraz w służbie duchowej. W
stwarzaniu materialnym Syn Wszechświata dostarcza wzoru, podczas gdy Duch
Wszechświata inicjuje materializację rzeczywistości fizycznych. Syn działa w zakresie
projektów mocy, ale to Duch przekształca takie kreacje energii w substancję materialną.
Choć raczej trudno jest zobrazować obecność Nieskończonego Ducha jako osobę we
wszechświecie w jego wczesnym stadium, tym niemniej dla Syna Stwórcy jego
towarzyszka Duch jest osobowa i zawsze działa jako odrębna jednostka.
1. UOSOBIENIE STWÓRCZEGO DUCHA
Po zakończeniu organizacji materialnej gromad gwiazd i planet oraz po
ustanowieniu obwodów energii przez superwszechświatowe centra mocy, po tym
wstępnym dziele stwórczym dokonanym przez przedstawicieli Nieskończonego Ducha,
działających pod kierunkiem jego stwórczego zogniskowania we wszechświecie
lokalnym i poprzez to zogniskowanie, Syna Michał wydaje oświadczenie, że życie jest
następnym zadaniem do wykonania w świeżo zorganizowanym wszechświecie. Po
uznaniu takiego zamiaru przez Raj, pojawia się w Rajskiej Trójcy reakcja aprobująca,
po czym zanika duchowa światłość Bóstw w tym Duchu Nadrzędnym, w którego
superwszechświecie tworzona jest nowa kreacja. W międzyczasie inne Duchy
Nadrzędne zbliżają się do centralnego miejsca pobytu Rajskich Bóstw a potem, kiedy
objęty Bóstwem Duch Nadrzędny wyłania się, aby mógł być rozpoznany przez kolegów,
następuje to, co się nazywa „pierwotną erupcją”. Jest to gigantyczny duchowy błysk,
fenomen wyraźnie dostrzegalny nawet w odległym zarządzie odnośnego
superwszechświata; a równocześnie z tym mało zrozumiałym uzewnętrznieniem Trójcy,
następuje wyraźna zmiana w naturze obecności stwórczego ducha jak i w mocy
Nieskończonego Ducha, obecnej w danym wszechświecie lokalnym. W odpowiedzi na
te rajskie fenomeny uosabia się natychmiast, dokładnie przed obliczem Syna Stwórcy,
nowa, osobowa reprezentacja Nieskończonego Ducha. Jest to Boska Opiekunka.
Zindywidualizowany, Stwórczy Duch, pomocnica Syna Stwórcy, staje się teraz jego
osobistą, stwórczą towarzyszką, Matką Duchem wszechświata lokalnego.
Od tego nowego, osobowego wyodrębnienia Wspólnego Stwórcy i poprzez nie,
biegną ustanowione prądy i zarządzone obwody mocy ducha i duchowego wpływu, aby
przenikały wszystkie światy i istoty wszechświata lokalnego. W rzeczywistości ta nowa,
osobowa obecność, jest tylko przekształceniem istniejącej uprzednio i mniej osobowej
towarzyszki Syna, współdziałającej z nim w czasie jego wcześniejszej pracy nad
materialną organizacją wszechświata.
Jest to gigantyczne przekształcenie, opowiedziane tutaj w kilku słowach, ale obrazuje
ono mniej więcej wszystko to, co można powiedzieć o tych doniosłych zdarzeniach. Są
one natychmiastowe, tajemnicze i niepojmowalne; tajemnica ich techniki i procedury
spoczywa w łonie Rajskiej Trójcy. Jednej tylko rzeczy jesteśmy pewni, obecność Ducha
we wszechświecie lokalnym, w okresie czysto materialnej kreacji albo organizacji, nie
była zupełnie wyodrębniona od ducha Rajskiego Nieskończonego Ducha; po
ponownym wyłonieniu się nadzorującego Ducha Nadrzędnego z tajnych objęć Bogów i
w następstwie błysku energii duchowej, przejaw Nieskończonego Ducha we
wszechświecie lokalnym nagle całkowicie się zmienia, upodabniając się osobowo do
tego Ducha Nadrzędnego, który był w przeobrażającym go związku z Nieskończonym
Duchem. Matka Duch wszechświata lokalnego zdobywa w ten sposób osobową naturę,
z odcieniem tego Ducha Nadrzędnego, który sprawuje astronomiczną jurysdykcję nad
danym superwszechświatem.
Ta uosobiona obecność Nieskończonego Ducha, Stwórcza Matka Duch
wszechświata lokalnego, nazywana jest w Satanii Boską Opiekunką. Praktycznie biorąc,
duchowo, ten przejaw Bóstwa jest boską indywidualnością, osobą duchową. I tak ją
widzi i traktuje Syn Stwórcy. To właśnie dzięki takiemu umiejscowieniu i uosobieniu
Trzeciego Źródła i Centrum w naszym wszechświecie lokalnym, Duch stać się mógł
potem tak całkowicie zależny od Syna Stwórcy, że prawdę zawiera powiedzenie o tym
Synu: „Dana mu jest wszelka władza w niebie i na ziemi”.
2. NATURA BOSKIEJ OPIEKUNKI
Boska Opiekunka, przeszedłszy znaczną przemianę osobowości w okresie stwarzania
życia, funkcjonuje odtąd jako osoba i współpracuje w specyficznie osobowy sposób z
Synem Stwórcy, podczas planowania i kierowania szerokim zakresem spraw ich kreacji
lokalnej. Nawet ta reprezentantka Nieskończonego Ducha może wydawać się
niezupełnie osobowa dla wielu rodzajów istot wszechświatowych, w epokach
poprzedzających ostatnie obdarzenie Michała; jednak po wyniesieniu Syna Stwórcy do
poziomu nieograniczonej władzy Syna-Mistrza, osobowe cechy Stwórczej Matki Ducha
zostają tak bardzo wzbogacone, że mogą być osobiście rozpoznawane przez wszystkie
kontaktujące się z nią jednostki.
Duch Wszechświata, od czasów najwcześniejszych związków z Synem Stwórcy,
posiada wszystkie atrybuty Nieskończonego Ducha odnoszące się do kontroli fizycznej,
razem z pełnym wyposażeniem antygrawitacji. Po osiągnięciu statusu osobowego,
Duch Wszechświata sprawuje tak samo pełną i kompletną kontrolę grawitacji
umysłowej we wszechświecie lokalnym, jakby to robił Nieskończony Duch, gdyby
osobiście przebywał w tym wszechświecie.
W każdym wszechświecie lokalnym Boska Opiekunka działa zgodnie z naturą i
nieodłącznymi cechami Nieskończonego Ducha, jak są one uosobione w jednym z
Siedmiu Duchów Nadrzędnych z Raju. Podczas gdy u wszystkich Duchów
Wszechświatowych istnieje zasadnicza jednorodność charakteru, istnieje też
zróżnicowanie funkcji, zdeterminowane pochodzeniem poprzez jednego z Siedmiu
Duchów Nadrzędnych. Takie zróżnicowanie pochodzenia sprawia, że Matki Duchy
wszechświatów lokalnych charakteryzują się różnymi metodami działania w różnych
superwszechświatach. Jednak we wszystkich zasadniczych atrybutach duchowych te
Duchy są identyczne, równe duchowo i w pełni boskie, niezależnie od ich super-
wszechświatowego zróżnicowania.
Stwórczy Duch jest odpowiedzialny, razem z Synem Stwórcy, za stwarzanie istot na
różnorodnych światach i nigdy nie zawodzi Syna we wszelkich jego wysiłkach,
zmierzających do zachowania i podtrzymania tych stworzonych. Życie jest
pielęgnowane i podtrzymywane przez przedstawicieli Stwórczego Ducha. „Stwarzasz je,
gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi”.
Przy stwarzaniu całego wszechświata istot inteligentnych, Stwórcza Matka Duch
funkcjonuje najpierw w dziedzinie wszechświatowej doskonałości, współpracując z
Synem przy stwarzaniu Gwiazdy Jasnej i Porannej. Później potomstwo Ducha coraz
bardziej zbliża się do tych klas istot, które stwarzane są na planetach, podobnie jak
Synowie ulegają stopniowaniu w dół, od Melchizedeków do Synów Materialnych,
którzy kontaktują się ze śmiertelnikami z różnych sfer. Dalej, w procesie ewolucji istot
śmiertelnych, Nosiciele Życia dostarczają ciała fizycznego, wyrabianego z materiału
istniejącego i zorganizowanego na danych sferach, podczas gdy Duch Wszechświata
przyczynia się do „tchnienia życia”.
Chociaż siódmy segment wielkiego wszechświata może być w wielu aspektach
powolny w rozwoju, wnikliwi badacze naszych problemów spodziewają się
ukształtowania, w przyszłych epokach, wyjątkowo zrównoważonej kreacji.
Przewidujemy powstanie wysokiego stopnia proporcjonalności w Orvontonie, gdyż
Duch, który przewodniczy temu superwszechświatowi, jest na wysokości szefem
Duchów Nadrzędnych, będąc równocześnie inteligencją duchową, obejmującą
zrównoważoną jedność i doskonałą koordynację cech i charakterów wszystkich trzech
wiecznych Bóstw. Jesteśmy powolni i opieszali w porównaniu z innymi segmentami
wielkiego wszechświata, ale w epokach wiecznej przyszłości bez wątpienia oczekuje nas
niezwykły rozwój i sukcesy bez precedensu.
3. SYN I DUCH W CZASIE I PRZESTRZENI
Ani Wieczny Syn ani Nieskończony Duch nie są ograniczeni czy uwarunkowani
czasem i przestrzenią, tak jak większość ich potomstwa.
Nieskończony Duch przenika całą przestrzeń i zamieszkuje okrąg wieczności.
Pomimo tego, osobowości Nieskończonego Ducha muszą się często liczyć z
czynnikami czasu, podczas osobistych kontaktów z dziećmi czasu, choć nie tak bardzo
z przestrzenią. Wiele służb umysłu ignoruje przestrzeń, ale doznają opóźnienia
czasowego podczas koordynacji zróżnicowanych poziomów rzeczywistości
wszechświatowej. Samotny Posłaniec jest właściwie niezależny od przestrzeni, oprócz
tego, że czas jest w istocie potrzebny do podróżowania z jednego miejsca do innego; a
istnieją podobne byty, wam nieznane.
Stwórczy Duch, w swych osobistych prerogatywach, jest kompletnie i całkowicie
niezależny od przestrzeni, ale nie od czasu. Ani w zarządzie konstelacji ani systemu nie
ma wyspecjalizowanej, duchowej obecności tego Ducha Wszechświata. Duch jest tak
samo i równomiernie obecny na obszarze całego swego wszechświata lokalnego, zatem
jest literalnie i osobiście obecny tak na jednym świecie jak i na każdym innym.
Stwórczy Duch ograniczony jest w swych posługach wszechświatowych tylko w tym,
co dotyczy czynnika czasu. Syn Stwórcy działa natychmiastowo na obszarze swego
wszechświata, ale Stwórczy Duch musi się liczyć z czasem w służbie wszechświatowego
umysłu, za wyjątkiem, kiedy świadomie i celowo korzysta z osobistych prerogatyw Syna
Wszechświata. W czysto duchowych funkcjach Stwórczy Duch działa również
niezależnie od czasu, podobnie jak podczas współpracy z tajemniczą funkcją
wszechświatowego odzwierciedlania.
Chociaż obwód grawitacji duchowej Wiecznego Syna działa niezależnie zarówno od
czasu jak i przestrzeni, wszelkie funkcje Syna Stwórcy nie są niezależne od ograniczeń
przestrzennych. Jeśli wykluczy się funkcje dotyczące światów ewolucyjnych, Synowie
Michałowie wydają się być zdolni do funkcjonowania względnie niezależnie od czasu.
Syn Stwórcy nie jest ograniczony czasem, ale jest uwarunkowany przestrzenią; nie
może być osobiście w dwu miejscach na raz. Michał z Nebadonu działa bezczasowo w
obrębie swego własnego wszechświata a poprzez odzwierciedlanie, praktycznie również
w superwszechświecie. Bezczasowo komunikuje się bezpośrednio z Wiecznym Synem.
Dzięki pomocy Boskiej Opiekunki, Syn Stwórcy może obejść i zniwelować właściwe
mu ograniczenia dotyczące przestrzeni, dlatego, kiedy ci dwoje działają jako
administracyjna jedność, są praktycznie niezależni od czasu oraz przestrzeni w
granicach ich kreacji lokalnej. Zatem, jak to można praktycznie dostrzec na obszarze
wszechświata lokalnego, Syn Stwórcy i Stwórczy Duch działają zazwyczaj niezależnie
zarówno od czasu jak i przestrzeni, skoro jedno zawsze może uwolnić drugie od czasu
albo przestrzeni.
Tylko istoty absolutne niezależne są od czasu i przestrzeni w sensie absolutnym.
Większość osób podporządkowanych, czy to Wiecznemu Synowi czy Nieskończonemu
Duchowi, uzależniona jest zarówno od czasu jak i przestrzeni.
Gdy Stwórczy Duch staje się „świadomy przestrzeni”, przygotowuje się do
rozpoznania określonych „domen przestrzennych” jako swoich własnych, tej dziedziny,
w której będzie wolny od przestrzeni, w przeciwieństwie do całej reszty przestrzeni, od
której będzie zależny. Każdy ma wolność wyboru i działania tylko w domenach swojej
własnej świadomości.
4. OBWODY WSZECHŚWIATA LOKALNEGO
We wszechświecie lokalnym Nebadonie istnieją trzy oddzielne obwody duchowe:
1. Obdarzający duch Syna Stwórcy, Pocieszyciel, Duch Prawdy.
2. Obwód duchowy Boskiej Opiekunki, Duch Święty.
3. Obwód służby inteligencji, wraz z bardziej czy mniej ujednoliconymi działaniami,
ale zróżnicowanym funkcjonowaniem, siedmiu przybocznych umysłów-duchów.
Synowie Stwórcy wyposażeni są w ducha wszechświatowej obecności, pod wieloma
względami analogicznego do Siedmiu Duchów Nadrzędnych z Raju. To jest właśnie
Duch Prawdy, wylewany na świat przez Syna obdarzającego, po tym, jak otrzyma on
duchowe prawo do takiej sfery. Ten dar, Pocieszyciel, jest siłą duchową, która stale
przyciąga wszystkich poszukiwaczy prawdy ku Temu, który jest uosobieniem prawdy
we wszechświecie lokalnym. Duch ten jest wyposażeniem nieodłącznym Synowi
Stwórcy, wyłaniającym się z jego Boskiej natury, tak jak nadrzędne obwody wielkiego
wszechświata wywodzą się od obecności osobowości Rajskich Bóstw.
Syn Stwórcy może przyjść i może odejść; może być osobiście obecny we
wszechświecie lokalnym lub gdziekolwiek indziej; a jednak Duch Prawdy działa
Zgłoś jeśli naruszono regulamin