015.Przekaz.pdf

PRZEKAZ 15

SIEDEM SUPERWSZECHŚWIATÓW

T ak dalece, jak to dotyczy Ojca Uniwersalnego – jako Ojca – wszechświaty właściwie nie

istnieją; ma on do czynienia z osobowościami, jest Ojcem osobowości. Tak dalece, jak to dotyczy

Wiecznego Syna i Nieskończonego Ducha – jako stwórczych partnerów – wszechświaty są

zlokalizowane i wyodrębnione pod wspólnymi rządami Synów Stwórcy i Stwórczych Duchów.

Tak dalece, jak to dotyczy Rajskiej Trójcy, poza Havoną istnieje po prostu siedem zamieszkałych

wszechświatów, siedem superwszechświatów, które sprawują jurysdykcję nad pierwszym

okręgiem posthavonalnego poziomu przestrzeni. Siedem Duchów Nadrzędnych promieniuje

swym wpływem z centralnej Wyspy na zewnątrz, ustanawiając tym samym rozległą kreację w

kształcie gigantycznego koła, którego centrum stanowi wieczna Wyspa Raj, siedem szprych

promieniowanie Siedmiu Duchów Nadrzędnych, a obręcz zewnętrzne rejony wielkiego

wszechświata.

Dawno temu, podczas stwarzania wszechświata, podczas jego materializacji, sformułowany

został siedmioraki plan organizacji superwszechświata i jego rządu. Pierwsza kreacja

posthavonalna została podzielona na siedem ogromnych segmentów, zaplanowane zostały i

wybudowane światy stołeczne dla rządów superwszechświatowych. Obecny system

administracji istniał niemalże od wieczności a władcy siedmiu superwszechświatów są

prawidłowo nazywani Pradawnymi Czasu.

Nie sądzę, że uda mi się przekazać wam znaczną część rozległego gremium wiedzy, która

dotyczy superwszechświatów, za wyjątkiem tego, że działa na obszarze tych domen system

inteligentnej kontroli, zarówno sił fizycznych jak i duchowych a obecność grawitacji

wszechświatowej funkcjonuje tu w majestatycznej mocy i doskonałej harmonii. Ważne jest to,

aby z początku przyswoić sobie odpowiednią ideę natury fizycznej i materialnej organizacji

domen superwszechświata, gdyż potem będziecie lepiej przygotowani do zrozumienia znaczenia

tej wspaniałej organizacji, która funkcjonuje w jej rządzie duchowym i dla intelektualnego

rozwoju istot obdarzonych wolą, które żyją na miriadach zamieszkałych planet, rozrzuconych tu

i tam, we wszystkich siedmiu superwszechświatach.

1. POZIOM PRZESTRZENI SUPERWSZECHŚWIATOWEJ

W zakresie ograniczonych zapisów, obserwacji i wspomnień pokoleń żyjących na przestrzeni

miliona czy miliarda waszych krótkich lat, Urantia i wszechświat, do którego ona należy,

praktycznie biorąc zapuszcza się w nową i niezbadaną przestrzeń; jednak według zapisów

Uversy, zgodnie ze starszymi obserwacjami, w harmonii z szerszym doświadczeniem i

obliczeniami naszej klasy oraz w rezultacie wniosków opartych na tych i innych odkryciach,

wiemy, że wszechświat ten stanowi część uporządkowanego, łatwego do zrozumienia i

doskonale kontrolowanego korowodu, krążącego w swojej majestatycznej okazałości wokół

Pierwszego Wielkiego Źródła i Centrum oraz tego wszechświata, w którym on zamieszkuje.

Dawno już odkryliśmy, że siedem superwszechświatów biegnie trasą wielkiej elipsy, po

ogromnym i wydłużonym okręgu. Wasz Układ Słoneczny i inne światy czasu nie zapuszczają

się karkołomnie w nieznaną przestrzeń, bez mapy i kompasu. Wszechświat lokalny, do którego

wasz system należy, dokonuje określonego i dobrze rozpoznanego obiegu, przeciwnego do

ruchu wskazówek zegara, okrążając po wielkim obwodzie wszechświat centralny. Ten

kosmiczny tor jest dobrze określony i tak dokładnie znany gwiezdnym obserwatorom z

superwszechświata, jak orbity planet, składowych waszego Układu Słonecznego, znane są

astronomom z Urantii.

Urantia znajduje się we wszechświecie i superwszechświecie nie do końca jeszcze

zorganizowanym, a wasz wszechświat lokalny jest w bezpośredniej bliskości licznych, częściowo

ukończonych kreacji materialnych. Należycie do jednego ze względnie nowych wszechświatów.

Jednak nie zapuszczacie się teraz na dziko w niezbadaną przestrzeń, ani nie obracacie się na

ślepo w nieznanych rejonach. Podążacie uporządkowanym i z góry ustanowionym torem

superwszechświatowego poziomu przestrzeni. Przebywacie teraz dokładnie tą samą przestrzeń,

którą wasz system planetarny, czy jego protoplaści, przemierzali przed epokami; a pewnego dnia,

w odległej przyszłości, wasz system, czy jego następcy, znowu przemierzać będą tą samą

przestrzeń, w którą się teraz tak szybko zapuszczacie.

W tej epoce, używając określeń kierunków jak na Urantii, pierwszy superwszechświat

zakręca prawie prosto na północ, znajdując się mniej więcej na wschód od rajskiej rezydencji

Wielkich Źródeł i Centrów i centralnego wszechświata Havony. Pozycja ta, wraz z

odpowiadającą jej na zachodzie, stanowi najbliższe fizyczne zbliżenie sfer czasu do wiecznej

Wyspy. Drugi superwszechświat znajduje się na północy i przygotowuje się do skrętu ku

zachodowi, podczas gdy trzeci, zajmując północny segment wielkiego toru przestrzeni, skręcił

już w krzywiznę prowadzącą na południe. Czwarty leci teraz stosunkowo prosto na południe,

jego wysunięte rejony zbliżają się do pozycji najbliższej Wielkich Centrów. Piąty nieomal już

opuścił pozycję najbardziej zbliżoną do Centrum Centrów i idzie kursem prosto na południe,

tuż przed zakrętem na wschód; szósty zajmuje większość krzywizny południowej, ten segment

przestrzeni, z którego wasz superwszechświat prawie już wyszedł.

Wasz wszechświat lokalny Nebadon należy do Orvontonu, siódmego superwszechświata,

który krąży między pierwszym a szóstym superwszechświatem i niedawno (jak my liczymy czas)

przebył południowo-wschodnią krzywiznę superwszechświatowego poziomu przestrzeni.

Obecnie wasz Układ Słoneczny, do którego należy Urantia, przeszedłszy kilka miliardów lat

temu zakręt na południowej krzywiźnie i minąwszy zakręt południowo-wschodni, idzie szybko

długim i względnie prostym torem na północ. Przez niezliczone epoki Orvonton będzie biegł

tym nieomal prostym kierunkiem na północ.

Urantia należy do systemu, położonego na skraju waszego wszechświata lokalnego, w pobliżu

jego granic, a wasz wszechświat lokalny przemierza obecnie peryferie Orvontonu. Poza wami są

jeszcze inni, jednak jesteście znacznie oddaleni w przestrzeni od tych systemów materialnych,

które krążą po wielkim okręgu, względnie blisko Wielkiego Źródła i Centrum.

2. STRUKTURA SUPERWSZECHŚWIATÓW

Tylko Ojciec Uniwersalny zna położenie i aktualną liczbę zamieszkałych światów w

przestrzeni; nazywa je wszystkie według imienia i według numeru. Mogę podać tylko

przybliżoną liczbę zamieszkałych, czy mieszkalnych planet, gdyż niektóre wszechświaty lokalne

mają więcej światów, nadających się dla inteligentnego życia, niż inne. Ponadto, nie wszystkie

projektowane wszechświaty lokalne zostały uformowane. Zatem liczby, które przedstawiam, są

tylko po to, aby dać pewną ideę ogromu materialnego stworzenia.

Jest siedem superwszechświatów w wielkim wszechświecie, które składają się z następujących

części:

1. System . Podstawowa jednostka superrządu, złożona z około tysiąca zamieszkałych lub

mieszkalnych światów. Do tej grupy nie zalicza się płonących słońc, zimnych światów, planet

zbyt bliskich gorących słońc oraz innych sfer, nie nadających się do zamieszkania przez istoty

stworzone. Te tysiąc światów, przystosowanych do podtrzymywania życia, zwanych jest

systemem, jednak w młodszych systemach tylko stosunkowo niewielka liczba światów nadaje się

do zamieszkania. Każda zamieszkała planeta rządzona jest przez Księcia Planetarnego a każdy

system lokalny posiada zaprojektowaną sferę, stanowiącą jego stolicę, a zarządzany jest przez

Władcę Systemu.

2. Konstelacja . Sto systemów (około 100.000 mieszkalnych planet) tworzy konstelację.

Każda konstelacja posiada zaprojektowaną sferę zarządu i jest kierowana przez trzech Synów

Vorondadeków – Najwyższych Ojców. Każda konstelacja jest także pod obserwacją Wiernych

Czasu, ambasadorów Rajskiej Trójcy.

3. Wszechświat lokalny. Sto konstelacji (około 10.000.000 mieszkalnych planet) tworzy

wszechświat lokalny. Każdy wszechświat lokalny posiada wspaniały, zaprojektowany świat

zarządu i jest rządzony przez jednego z partnerskich Synów Stwórcy Boga, porządku Michała.

Każdy wszechświat błogosławiony jest obecnością Jednoczącego Czasu, reprezentanta Rajskiej

Trójcy.

4. Mniejszy sektor . Sto wszechświatów lokalnych (około 1.000.000.000 mieszkalnych planet)

tworzy mniejszy sektor rządu superwszechświata; mniejszy sektor ma wspaniały świat zarządu,

skąd jego władcy, Niedawni Czasu, kierują sprawami sektora. W każdym zarządzie mniejszego

sektora jest trzech Niedawnych Czasu, Najwyższych Osobowości Trójcy.

5. Większy sektor . Sto mniejszych sektorów (około 100.000.000.000 mieszkalnych planet)

tworzy jeden większy sektor. Każdy większy sektor posiada znakomity zarząd i jest kierowany

przez trzech Doskonalących Czasu – Najwyższe Osobowości Trójcy.

6. Superwszechświat . Dziesięć większych sektorów (około 1.000.000.000.000 mieszkalnych

planet) tworzy superwszechświat. Każdy superwszechświat posiada ogromny, przepiękny świat

zarządu i rządzony jest przez trzech Pradawnych Czasu.

7. Wielki wszechświat . Siedem superwszechświatów tworzy zorganizowany obecnie wielki

wszechświat, składający się z około siedmiu bilionów światów mieszkalnych, z dodatkiem sfer

zaprojektowanych oraz miliarda zamieszkałych sfer Havony. Superwszechświaty kierowane są i

administrowane z Raju, przez Siedem Duchów Nadrzędnych, pośrednio sposobem

odzwierciedlania. Miliard światów Havony zarządzany jest bezpośrednio przez Wiecznych

Czasu, każda z owych doskonałych sfer nadzorowana jest przez jedną z tych, Najwyższych

Osobowości Trójcy.

Za wyjątkiem sfer Raju-Havony, wszechświatowa organizacja składa się z następujących

jednostek:

Superwszechświaty ................................................................. 7

Większe sektory .................................................................... 70

Mniejsze sektory .............................................................. 7.000

Wszechświaty lokalne .................................................700.000

Konstelacje .............................................................. 70.000.000

Systemy lokalne ................................................ 7.000.000.000

Planety mieszkalne ....................................7.000.000.000.000

Każdy z siedmiu superwszechświatów ma w przybliżeniu następujący skład:

Jeden system zawiera około ...........................1.000 światów.

Jedna konstelacja (100 systemów) ............ 100.000 światów.

Jeden wszechświat (100 konstelacji) ... 10.000.000 światów.

Jeden mniejszy sektor (100 wszechświatów) 1.000.000.000 światów.

Jeden większy sektor (100 mniejszych sektorów)100.000.000.000 światów.

Jeden superwszechświat (10 większych sektorów) 1.000.000.000.000 światów.

Wszystkie takie oszacowania są w najlepszym wypadku tylko przybliżeniami, ponieważ nowe

systemy wciąż się kształtują, podczas gdy inne struktury chwilowo kończą swą materialną

egzystencję.

3. SUPERWSZECHŚWIAT ORVONTON

Praktycznie biorąc wszystkie domeny gwiezdne, dostrzegalne gołym okiem z Urantii, należą

do siódmej sekcji wielkiego wszechświata, do superwszechświata Orvontonu. Rozległy system

gwiezdny Drogi Mlecznej stanowi centralny rdzeń Orvontonu i leży w znacznej części poza

granicami waszego wszechświata lokalnego. To wielkie zagęszczenie słońc, ciemnych wysp

przestrzeni, gwiazd podwójnych, gromad gwiezdnych, chmur gwiazdowych, mgławic spiralnych

i innych, razem z miriadami indywidualnych planet, tworzy podobne do dysku zgrupowanie w

kształcie wydłużonego koła, obejmujące około jednej siódmej zamieszkałych wszechświatów

ewolucyjnych.

Kiedy patrzycie z astronomicznej pozycji Urantii, poprzez przekrój pobliskich systemów w

kierunku wielkiej Drogi Mlecznej, dostrzegacie, że sfery Orvontonu wędrują w rozległej,

wydłużonej płaszczyźnie, której szerokość jest znacznie większa niż grubość a długość znacznie

większa niż szerokość.

Gdy się obserwuje tak zwaną Drogę Mleczną, można zauważyć wzrost gęstości gwiazdowej w

Orvontonie w pewnym punkcie, podczas gdy po obu stronach gęstość ta maleje; ilość gwiazd i

innych sfer zmniejsza się, począwszy od głównej płaszczyzny naszego materialnego

superwszechświata. Kiedy kąt obserwacji jest odpowiedni, patrząc poprzez główną część

domeny o maksymalnej gęstości, patrzycie w kierunku zamieszkałego wszechświata i centrum

wszystkich rzeczy.

Osiem, spośród dziesięciu głównych sekcji Orvontonu, zostało z grubsza zidentyfikowanych

przez astronomów z Urantii. Dwie inne trudno rozpoznać jako oddzielne, ponieważ jesteście

zmuszeni oglądać te zjawiska od środka. Gdybyście mogli zobaczyć superwszechświat Orvonton

z pozycji bardzo odległej w przestrzeni, natychmiast rozpoznalibyście dziesięć głównych

sektorów siódmej galaktyki.

Centrum obrotowe waszego mniejszego sektora znajduje się bardzo daleko, w olbrzymiej i

gęstej chmurze gwiezdnej Strzelca, wokół którego krąży wasz wszechświat lokalny i związane z

nim kreacje, a po przeciwległych stronach rozległego, subgalaktycznego systemu Strzelca,

możecie zauważyć dwa wielkie strumienie chmur gwiezdnych, wyłaniające się w formie

ogromnych gwiezdnych spiral.

Jądrem układu materialnego, do którego należy wasze Słońce i związane z nim planety, jest

centrum dawnej mgławicy Andronover. Ta była mgławica spiralna została nieco zniekształcona

przez zakłócenia grawitacyjne, związane z wypadkami towarzyszącymi narodzinom waszego

Układu Słonecznego, spowodowanymi przejściem w pobliżu dużej mgławicy. Ta niedoszła

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: