Powołanie - przygodą miłości
Pragnienie przygody nosi w sobie każde serce.
Już papież Paweł VI, w odezwie na dzień powołań, całe życie ludzkie określił jako "wielką przygodę miłości Bożej".
Słowniki podkreślają w pojęciu przygody dwa zasadnicze wątki treściowe: niecodzienność i tajemniczy powab. Nieznane zawsze kusiło i kusi człowieka swą zagadkowością, wyzwalając w nim niespożytą energię odkrywcy. Na zew ryzykownej przygody człowiek odpowiada drzemiącym w nim pędem do przekroczenia wszelkich barier rzeczywistości i chęcią wyjścia poza siebie w "krainę cudów", niespełnionych snów o przyszłości. Upojona pędem wszystkich wiatrów wychodzi naprzeciw tajemniczej przyszłości nie tylko młodzież i młodość, ale właściwie każdy człowiek szeroko otwiera oczy na wymarzony przez siebie ideał, chcąc w końcu jakoś i kiedyś spojrzeć mu w oczy i zmierzyć z nim swe siły. Tęsknota niesie ludzką wyobraźnię nie tylko wszerz i w dal, ale podnosi ją w górę i zatapia w głąb.
Droga w bezkresną dal oceanów, przez dziewicze dżungle nieznanych krajów, do ciemnych grot podziemnych czy na księżyc i planety jest taką samą przygodą, jak odkrywanie bogactw ziemi i energii atomowej, jak filozoficzne rozwiązywanie zagadki świata i sensu życia, jak teologiczne przenikanie tajemnic nadprzyrodzonego świata, psychologiczne zgłębianie ludzkiego serca czy gmatwaniny ludzkich sumień.
Zejście do swego wnętrza, by odkryć w nim nieznane siły, uporządkować chaos spraw, pogodzić rozbieżność zainteresowań i pragnień, wytyczyć jaśniejszą linię życia, prowadzącą w górę do wyśnionego celu, albo też podniesienie się przez wiarę do tajemnic Boga i przyszłego życia, wniknięcie duchem w nadprzyrodzoną rzeczywistość łaski i chrześcijańskiego przeznaczenia życia - to również wielka przygoda, nazywana ogólnie życiem i powołaniem.Powołanie, jak każda przygoda, stawia nas w obliczu nieznanego życia i tajemniczej przyszłości. Już sam fakt zjawienia się powołania w formie niepokojącej myśli, niecierpliwej tęsknoty i upartego pociągu ku nieznanaj osobiście drodze jest przedsmakiem wielkiej przygody. Wewnętrzne zmagania towarzyszące powołaniu są ceną, którą trzeba nam zapłacić za jego autentyczność, natomiast pewność powołania jest zawsze pewnością wiary.
Bóg przygotował dla nas ekscytujący, cudowny plan - pragnie, abyśmy przeżyli nasze życie w szczęściu, wewnętrznej wolności i miłości - i zaprasza do tej "wielkiej przygody miłości"...
Usiadłszy na jednej z gwiazd,
rozwijam żagiel,
by ulecieć.
Wiatr wzniósł się
- porwał mnie,
uniósł.
I lecę...
Wszystko teraz staje się
takie jasne.
Pozwalam się tak nieść,
choćby to trwało
tylko przez chwilę.
Chcę tak lecieć
i lecieć...
wsłuchana w Twój głos.
Siostra Augustianka od Miłosierdzia Jezusawww.augustines.opoka.org
uparty_baranek