Dickens Karol - Opowieść wigilijna.pdf - Dickens Charles - kinoman1444

OPOWIEŚĆ vVIGILI}N:1

•

KAROL DICKENS

OPOWIEŚĆ

WI G ILIJ NA

WARSZAWA: E. WENDE I SKA

POZNAŃ: FIS,ZER I

MAJEWSKI

LODŻ I

KATOWICE:

LUDWIK FISZER -

TORUŃ I SIEDLCE: TOW. WYD. "IGNIS"

Widmo Marley'a

Madey JUZ nie zył .. Nie ulega to najmmeJszej

wątpliwości. Akt jego zejścia podpisany był przez

pastora, przez pisarza pa;rafji i przedsiębiorcę kara-

wanów. Scrooge także go podpisał, a imię Scrooge'a

Iladawało na giełdzie wielką wartość każdemu papie-

rowi, na którym raczył umieścić swe nazwisko.

Stary Marley umarł więc z pewnością.

Ozy Scrooge wiedzif1ł o tem? Bezwątpienia. Mo-

głoż być inaczej? Scrooge i on byli we współce od.

niepamiętnych czasów. Scrooge był jedynym wyko- .

nawcą testamentu, jedynym zarządcą, majątku, jedy-

nym spadkobiercą, jedynym przyjacielem zmarłego

i jedynym uczestnikiem pogrzebu. Ohociaż, prawdę

powiedziawszy, wypadek ten nie oddziałał nań tak

straszliwie, iżby mu miał przeszkodzić do wykazania

w dniu pogrzebu znakomitych zdolności handlowych;

i owszem, chwilę tę uczcił Scrooge zrobieniem bardzo

korzystnego interesu.

W zmianka o pogrzebie Marley'a zwraca mnie do

punktu wyjścia. Niema wątpliwości, że Marley umarł;

trzeba to dokładnie zrozumieć i głęboko ~ię tem prze-

jąć, inaczej historja, ' kt6rą .zamierzam opowied;;,:ięć,

nie miałaby w sQbie nic nadzwyczajnego.

6 7

Scrooge nie starł wcale z szyldu nazwiska Mar- żebrak nie poprosił go o jałmużnę, żadne dziecko nie

ley'a. W lat kilka potem, nad drzwiami kantoru błysz- zapytało\ o godzinę· Nigdy nie widziano, aby kto

czał napis : "Scrooge 'et Marley" . Dom handlowy zna-

z przechodniów, czy to mężczyzna, czy kobieta, za-

•

nym był wszystkim pod tą firmą· Osoby jednak pytał go o kierunek drogi. Sądziłbym, że znały go

mniej wtajemniczone wołały niekiedy na Scrooge:a, nawet psy prowadzące niewidomych; gdy bowiem nad-

panie Scrooge ! a niekiedy panie Marley l. - ~~powla- chodził, odciągały swych panów do sieni i w uliczki,

dał na ob y dwa nazwiska, - nic go to me mleszało. poruszając znacząco ogonem, jak gdyby chciały wy-

A ściskał też wszystko w garści, ten pan Scrooge l razić: "Biedny mój panie, lepiej nie widzieć, niż mieć

Stary grzesznik był to skąpiec nad skąpce, umiał on złe oczy l"

uchwycić, wyrwać, wykręcić, wygnieś~ i wydra~a?, Lecz cóż go to obchodziło? Tego właśnie pragnął

a nigdy nie wypuścić .. Twardy i o~try Ja~ krzemlen~ - do tego dążył. Wydeptać sobie samotną ścieżkę

z którego nigdy stal nie wykrzesała ża~neJ szlachet~eJ obok szerokiego gościńca, którym świat cały prze-

iskierki, tajemniczy, zamknięty w sobie, samotny. Jak biega, i ostrzec przechodniów wielkim napisem, aby

ostryga. Zimno wewnętrzne skurczyło mu obhc~e, mu nigdy nie włazili w drogę i trzymali .się zdala, -

ścisnęło śpiczasty nos, zmarszczyło czoło, zaczerWle- było ulubionem jego zadaniem.

niło oczy, zesztywniło postawę, zsinił~ zacięte. usta Pewnego dnia, najlepszego ze wszystkich dni roku,

i objawiało się nazewnątrz suchym l skrzyplący~ wWigilję Bożego Narodzenia, stary Scrooge, bardzo

głosem. Białawy szron pokrywał ~u. głowę, b::;"l zajęty, siedział w kantorze. Zimno było . dotkliwe

i ostro-śpiczasty podbródek. W szęd~le l zawsze n~o~ł i przenikaj ące, czas - mglisty; Scrooge mógł do-

z sobą lodowatą atmosferę; studził swą obeCnOSClq słyszeć,. jak przechodzący ludzie chuchali w palce,

kantor podczas upałów, i nigdy w życiu nie topniał. oddychali głośno, rozcierali ręce, tupali nogami o bruk,

Upał i zimno wewnętrzne nie wywierały nań aby się cokolwiek rozgrzać. -Trzecia godzina wybiła

żadnego wpływJ,l. Gorąca letnie nie grzały go, m~ozYna wieży, a MC była już zupełna. Oały dzień było

zimowe nie mroziły. Żaden też wiatr nie był od megociemno ; - światła ukazujące się w oknach sąsiednich

ostrzejszy. Niepogoda nie mogła mu nicze~ dokuczy~ imieszkań wyglądały jak rude plamy na czarnem tle

najstraszliwsze ulewy, śnieg, \grad, zawieruchy niegęstego i dotykalnego prawie powietrza. Mgła wci-

miały nad nim najmniejszej pt zewagi. J>ad~ły one skała filię wewnątr_z domostw przez wólzystkie szpary

niekiedy d o z b Y t ku; Scrooge nie znał tego w.yra~u;i dziurki od klucza, a nazewnątrz tak była gęsta, że

Nikt nie zatrzymywał go na ulicy, aby mu powledzlecw naj ciaśniejszej nawet uliczce przeciwległe budynki

.\ 1\

. k'

z uśmiechem: "Kochany Scrooge. - Ja Się masz .wyglądały jak widma.

00 ta~ sły<;hać? Przyjcl.źże nas odwiedzić l" Żaden Drzwi od kantoru Scrooga były otwarte, aby mógł

Dickens Karol - Opowieść wigilijna.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: