Analiza Porownawcza Caravaggio-David.doc

Obraz A

Obraz B

David

Śmierć Marata

1793

Kompozycja

Światłocień

Kolorystyka

Ekspresja

Wnioski końcowe

* prostokąt pionowy;

* kompozycja zamknięta,

dynamiczna,wielofiguralna(M.Boża,

M.Kleofasowa,św.M.Magdalena,

Chrystus,św.Jan Apostoł,

Św.Nikodem);

* komp.oparta na linii przekątnej-

wiedzie ona ku górze od zwisającej dłoni Chrystusa ku lewej ręce M.Kleofasowej;

* komp.kaskadowa-podstawę grupy

wyartykułowanej schodkowatymi

uskokami,tworzy płyta jednym

rogiem agresywnie wysunięta

w kierunku widza;na nią opada ręka Chrystusa i skraj prześcieradła,

wiodąc ku blademu torsowi

i pochylonym nad nim głowom

św,Jana i Nikodema,którzy

trzymają Chrystusa w uścisku;

* cień zagęszcza się na pochylonych obliczach Matki Bożej i Magdaleny;

* światłocień kontrastowy;

* światło jest „narzędziem”,które posłużyło do wskazania najważniejszej osoby -kontrast rozświetlonego ciała Chrystusa i ciemnego tła,przy pozostawieniu pozostałych postaci w półcieniu sprawia,że uwaga koncentruje się na postaci Jezusa;

* pozostałe postaci w mniejszym lub większym stopniu są zacienione i zakryte;

* na ciało Jezusa pada światło słoneczne-lśniąco-biała tkanina w połączeniu z bladą skórą Chrystusa jest najjaśniejszą częścią obrazu-co podkreśla boskość Zbawiciela;

* efekt światła skupionego-pogrążenie sporej części obrazu w mroku;

* wymodelowane światłocieniem postaci na ciemnym tle stanowią jakby rzeźbiarską zwartą grupę ustawioną na „postumencie”grobu ;

* św.Jan i Nikodem trzymają Chrystusa w uścisku-jest to punkt najwyższego napięcia obrazu, zyskującego plastyczność w krępej postaci starego człowieka,w gwałtownym  kolorystycznie kontraście ciemnych zieleni,czerwieni,odcieni brunatnych oraz bieli i kości słoniowych (Caravaggio przywiązywał dużą wagę w organizacji obrazu do bieli);

* ciemne  barwy tła zastosowane po to  aby żaden szczegół  nie odciągał uwagi  od przedstawionej sceny;

* śmiałe skróty perspektywiczne,dynamizm przedstawienia potęgujące dramatyczne napięcie i siłę wyrazu;

* nowatorskie przedstawienia postaci z plebejskimi twarzami

czy brudnymi nogami;

* rozpacz i cierpienie - aby spotęgować ten nastrój Caravaggio umieścił ciało Jezusa  na tle krwistoczerwonego materiału;

* postaci przedstawione w sposób naturalny i realistyczny;

* idealne proporcje ciała;

* od pierwszej chwili jesteśmy wciągnięci  w głąb sceny,jest nam dana możliwość zrozumienia głębi teologicznego przekazu – język artystyczny jest prosty,żarliwy,emocjonalny,jak modlitwa;

* Caravaggio zrezygnował z wszelkich  atrybutów boskości – pełne bólu twarze i gesty rozpaczy wyrażają ludzkie uczucia;

* wrażenie ruchu uzyskane dzięki kompozycji,w której dominują linie ukośne-podkreślają to wyciągnięte ręce Marii Kleofasowej;

* linia łącząca głowy wszystkich osób z wyjątkiem Nikodema tworzy półelipsę-co również pogłębia  dynamizm  sceny

* jest to jedyne ”Złożenie do grobu”

Caravaggia ,jedyne świadectwo  tematu ,który  musiał współbrzmieć kongenialnie z formalnymi skłonnościami  artysty-chodzi tu o stosunki sił przebiegających  między postaciami zajętymi trzymaniem i układaniem martwego ciała Chrystusa ,a także o możliwości wynikające z fakturowych  i kolorystycznych zestawień osób tradycyjnie ubranych : Nikodema ,Jana Ewangelisty ,trzech Marii-z nagim albo spowitym  w całun Chrystusem;

* najlepiej rozwiązane kompozycyjnie dzieło z okresu dojrzałej twórczości Caravaggia;

* obraz miał stać się natchnieniem do kontemplacji śmierci Zbawiciela;

* prostokąt pionowy;

* kompozycja zamknięta,statyczna;

·         harmonia,prostota form,umiar,

·         potęga,wielki styl,brak drobiazgowości,idealizacja,

·         typowość;

* kompozycja dwustrefowa

> dolną część zajmuje martwe ciało z odchyloną na bok głową

>górną część zajmuje obszerna,pusta

przestrzeń ściany,metaforycznie

odnoszącą się do pustki,jaką pozostawiła śmierć (ciało zmarłego

wzorowane jest na przedstawieniach zdjętego krzyża Chrystusa-Michała Anioła,Caravaggia etc.);

* kompozycja jest arcydziełem-cała w pionach i poziomach,podzielona horyzontalnie na dwie części:wielka,

szara płaszczyzna partii górnej (ściana) przeciwstawiona jest mniejszym,

bardziej zróżnicowanym

płaszczyznom bieli,ciemnej zieleni i ugru w sektorze dolnym(prześcieradło,draperia,stołek)->dolna połowa to geometryczna gra pionów i poziomów-to apoteoza heroicznego męczeństwa

>góra to ewokacja wieczności-

nieśmiertelności

*łagodny modelunek światłocieniowy;

klasyczny rysunek;

* iluzyjność bryły służy stworzeniu wrażenia  monumentalnej rzeźby;

* na zetknięciu się dwóch sektorów-partia górna i dolna znajduje się głowa Marata w zawoju-stanowiącym ...