Dorota Żywica
Katechezy dla 3-latków, czas trwania – 15 min.
POZNAJMY SIĘ!
(piosenka, „poszukaj obrazek”)
Cel jednostki:
Dziecko wie, że będzie miało religię, na której pozna Pana Boga.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- rozpozna spośród kilku innych przedmiotów krzyż;
- wie, że będzie miało religię;
- pozna katechetę.
Pomoce:
- pacynka (pajacyk, etc.)
- kilka kartek z pojedynczymi rysunkami (np. piłka, lalka, samochód, kwiatek, słońce, krzyż)
................................................
Początek roku szkolnego w grupie trzylatków jest trudny nie tylko dla dzieci. Jak wejść na 15 minut do dzieci, które dopiero oswajają się ze swoją panią, salą, innymi dziećmi? Często maluszki płaczą, tęsknią, boją się rozłąki z rodzicami; wszystko jest dla nich nowe, nieznane. I na dodatek wchodzi jeszcze jedna nowa osoba – katecheta.
Warto mieć wtedy przy sobie jakąś maskotkę np. pajacyka, pacynkę, której wcześniej wymyśli się imię. Dobrze jest, żeby ta postać miała imię, które nie występuje w danej grupie dzieci. Ona to odegra pierwszą rolę w przerwaniu „grupowego płaczu”. Warto więc wejść zdecydowanie, koniecznie z uśmiechem na twarzy i zaistnieć w sali przez element zaskoczenia.
Wejście:
Katecheta wchodzi do sali, mówi dwa, trzy razy „dzień dobry!” i od razu pyta się dzieci, czy nie widziały gdzieś jego (np.) Grzesia.
Gdzieś się schował, bardzo chciał was poznać, ale nie mogę go znaleźć. Może jest pod stolikiem? Może przy oknie, .... . Oj, zaraz, chwileczkę, coś słyszę! Ciiiiiiii........ .
Och, jest tutaj! Witaj Grzesiu! Zobacz, to są dzieci, do których będziemy przychodzić.
1. POZNAJEMY SIEBIE.
Wprowadzenie.
Grześ: Dzień dobry dzieci! Jak tu macie ładnie! Ja jestem Grześ. Zaśpiewam wam piosenkę. (Katecheta śpiewa piosenkę i porusza odpowiednio pacynką).
Idzie Jaś, idzie Staś, idzie też Marysia.
Wszyscy dziś grzeczni są
I nie tylko dzisiaj.
Tup,tup, tup,
Daleko wędrują.
Hop, hop, hop,
Aktywizacja.
Metoda: piosenka z elementami ruchu
Grześ:
Pobawcie się teraz ze mną: Podskakujemy: hop ,hop, hop. Tupiemy nogami: tup, tup, tup!
Ja jestem Grześ, to jest pani/pan (tu podajemy swoje imię), a ty jak masz na imię? (nie można się zrażać, że większość dzieci nie odezwie się). Podchodzimy wtedy do innych, animujemy pacynkę – macha do dzieci, głaszcze po głowie, klaszcze w ręce ... .
Puenta.
Grześ: Koniecznie muszę poznać wasze imiona. Będę tu często przychodził i wtedy lepiej się poznamy.
2. ROZPOZNAJEMY KRZYŻ
A teraz: uwaga! Mam zagadkę: w waszej sali na ścianie jest taki ważny znak – krzyż. Kto już go znalazł? Wspaniale! Pokażcie teraz wszyscy paluszkiem, gdzie on jest.
Metoda: wyszukaj obrazek
Katecheta rozkłada na dywanie kilka ilustracji (duże, łatwo rozpoznawalne i wyraźne), pośród nich jest narysowany krzyż. Czy widzicie, na której kartce jest narysowany krzyż? Dobrze !
Taki krzyż (katecheta wskazuje krzyż wiszący na ścianie) mówi nam, że jest Pan Bóg i że nas bardzo kocha. Będziemy się tu spotykać, żeby mówić o Panu Bogu. Będziemy bawić się, tańczyć, mówić wierszyki i modlić się. Będziemy się spotykali na religii.
Praca dziecka.
Wypełnia kolorem kontur krzyża. (kartka wielkości połowy A 4; duży i wyraźny kontur)
(zabawa słuchowo i słowno – ruchowa, piosenka)
Dziecko uczy się przyjmować postawę dziękczynną wobec Boga.
- potrafi podziękować Bogu w krótkiej modlitwie za piękną jesień
- koszyk z ukrytymi liśćmi
Modlitwa: „Dzień dobry Panie Boże!”
1. JAK WYGLĄDA JESIEŃ?
Na dworze jest już jesień, zmieniła się pogoda, jest inna niż latem.
Aktywizacja(1)
Metoda: zabawa słowno-ruchowa
Jesienią jest zimniej na dworze, trzeba założyć ciepłe rzeczy, bo inaczej zmarzniemy:
- Dzieci wstają i pokazują, jak można zmarznąć – ręce krzyżują na klatce piersiowej i trzęsą się z zimna mówiąc: brrrr .......;
Wieje silny wiatr:
- ręce w górę i naśladowanie szumu wiatru i poruszanych gałęzi : szuuuu, szuuuuuu ...;
Pada deszcz:
- dzieci przykucają i stukają delikatnie palcami o podłogę.
Aktywizacja (2)
Metoda: piosenka i zabawa słuchowo-ruchowa
Usiądźcie teraz i posłuchajcie, jak Ola poszła na jesienny spacer.
Katecheta śpiewa piosenkę (lub recytuje jej słowa):
Poszła Ola na spacerek;
Na słoneczko i wiaterek.
A tu lecą jej na głowę,
Liście złote i brązowe. /2x
Myśli Ola – liści tyle,
Bukiet zrobię z nich za chwilę.
La ,la ,la ,la ,la, la, la, la,
La ,la ,la ,la ,la, la, la, la. / 2x
Jesienią jest jeszcze coś: Katecheta porusza ręką liście ukryte w koszyku i pyta co tam może być.
Tak, to szelest liści. Jesienią liście spadają z drzew i pięknie przy tym tańczą na wietrze. Tak jak słyszeliście w piosence. Zabawmy się w spadające liście:
- dzieci naśladują spadające liście: podskakują i delikatnie okręcając się kładą się na podłogę.
2. JESIEŃ - DAR OD PANA BOGA.
Jesień jest piękna i bardzo ważna. Pan Bóg dał jesień, aby drzewa i inne roślinki mogły sobie odpocząć i obudzić się kiedy przyjdzie wiosna. A my jesienią możemy sobie na spacerze poszurać butami w kolorowych liściach. To bardzo miła zabawa.
Podziękujmy Panu Bogu za piękną jesień.
Modlitwa:
Katecheta mówi modlitwę, a dzieci ją powtarzają:
„Panie Boże, dziękujemy Ci za piękną jesień! Amen.”
Wypełnia kolorem kontur liścia (kartka wielkości połowy A 4; duży i wyraźny kontur).
Uwaga.
Można przeprowadzić cały cykl katechez typu: „Panie Boże , dziękuje Ci za... .” i wykorzystywać różne zabawy naśladujące dźwięki, ruchy tego, za co mamy podziękować. Np. kiedy dziękujemy za zwierzęta – naśladujemy ich odgłosy, bawimy się w konne zaprzęgi, naśladujemy ciężkiego słonia i skaczące zające... . Np. kiedy dziękujemy za koleżanki i kolegów warto wpleść jakąś wspólną wesołą zabawę – w kole podajemy sobie piłeczkę, raz jest bardzo szybka, a raz zmęczona, raz parzy, raz przeskakuje przez środek kółeczka. Np. dziękując za deszcz można pobawić się gazetami : słaby deszcz - delikatnie poruszamy gazetą, delikatnie przesuwamy po niej palce; duży deszcz – gnieciemy gazetę; deszcz się kończy - gazety znikają – zgniatamy gazetę w dłoniach i wyrzucamy do kosza.
W katechezie tak małych dzieci musi dominować aktywna zabawa przeplatana chwilami odpoczynku, dzieci siadają wtedy w kole na dywanie.
W pierwszych katechezach w grupie trzylatków główna myśl religii zostaje krótko wypowiedziana dopiero na końcu zajęć.
(pokaz, piosenka, niespodzianka)
Dziecko dowiaduje się, że Wigilia to czas radości z narodzenia Jezusa i czas dzielenia się opłatkiem.
- potrafi podzielić się opłatkiem;
- powie, z czego się cieszymy w Święta Bożego Narodzenia;
- wymieni zwierzęta, które stały w stajence.
- opłatek;
- biały obrus;
- świeca (najlepiej „Caritas”);
- papierowa złota/żółta gwiazda betlejemska;
- stajenka;
- niespodzianka do domu na święta (wg możliwości katechety);
- obrazki stajenki do kolorowania.
Modlitwa.
Piosenka, np. z programu „Mam i ja”: „Świąteczne aniołki” – warto refren ilustrować ruchem (przy słowach: „na chmurkach fikają koziołki” – dzieci mogą podskoczyć, obrócić się i pomachać raczkami) lub inna o zbliżających się świętach.
DZIELIMY SIĘ OPŁATKIEM
Już niedługo przyjdą święta Bożego Narodzenia.
Musimy już zapalić wszystkie świeczki na wieńcu adwentowym! Katecheta zapala świeczki licząc je po kolei: jedna, druga, trzecia, czwarta. Dzieci stoją wokół wieńca i powtarzają zawołanie: Przyjdź Panie Jezu! Znają już tą modlitwę, bo przez cały adwent w ten sposób zaczynały religię.
Aktywizacja.(1)
W Wigilię Bożego Narodzenia na stole będzie się świeciła już tylko jedna świeczka, ale za to większa. To będzie takie światełko Pana Jezusa. Będziemy się cieszyć, że Pan Jezus jest z nami i że się urodził w stajence. Mamusia wtedy przygotuje świąteczny stół i położy biały obrus. Katecheta na stoliku kładzie obrus i świecę. Na tym obrusie położy ... (katecheta wyjmuje i pokazuje opłatek)... opłatek. Wiecie, co się robi z tym opłatkiem? Tak, dzielimy się nim, łamiemy po kawałeczku i mówimy : Kocham Cię Mamusiu, kocham Cię Tatusiu, kocham Cię .... . Katecheta mówiąc to podchodzi do każdego dziecka i łamie się z nim opłatkiem.
Będzie też stała choinka. Na niej - piękna gwiazda (pokazuje gwiazdę) – podobna do tej która pokazała drogę pasterzom, gdy szukali, gdzie narodził się mały Jezus. (Na wcześniejszej katechezie dzieci słuchały historii Bożego Narodzenia) A co pod choinką? (Należy się spodziewać odpowiedzi dotyczącej prezentów). Ale zanim znajdziemy jakieś prezenty pod choinką musi być stajenka, a w niej: Maryja, Józef i mały Jezus (stawia na stoliku).
Metoda: piosenka
Nauczę was piosenki o tym, kto przyszedł do Pana Jezusa do stajenki.
Wołek, wołek, wołek i osiołek - dzieci dłońmi przy głowie naśladują ruszające się uszy zwierząt
Dzieciątko w żłóbeczku, - ręce splecione przed sobą, jakby tuliły małe dziecko
A w stajence mróz, brrrrr - dzieci obejmują siebie samych i trzęsąc się wypowiadają brrrr.
Kto stworzył świat cały? - rozkładają ręce bezradnie
Tylko jeden Bóg - ręka w górę , palce jak do przysięgi
Dzieci siadają w kole.
Pamiętajcie : w Wigilię dzielimy się opłatkiem i mówimy rodzicom ,że ich kochamy.
A Panu Jezusowi zaśpiewajcie wiele piosenek czyli zaśpiewajcie kolędy !
Koloruje obrazek ze stajenką, a do domu dostaje np. malutką gipsową figurkę aniołka lub Jezusa; papierową stajenkę. Jeśli nie jest możliwy zakup takowych, można powycinać piękne aniołki z tekturki do powieszenia na choince.
Z CYKLU „BIBLIA DLA MALUCHÓW” –„SEN JAKUBA – DRABINA DO NIEBA”
(wyklejanie plasteliną)
Dziecko pozna kolejną historię biblijną ( Księga Rodzaju 28)
- krótko powie, co śniło się Jakubowi;
- swoimi słowami wyjaśni, że sen był obietnicą opieki Boga nad Jakubem
- „Biblia dla maluchów”, opr. wyd. polskiego Waldemar Chrostowski , „Vocatio”, Warszawa 1997; - gorąco polecam do pracy z najmłodszymi dziećmi !
- arkusz szarego papieru lub lepiej duży arkusz papieru technicznego;
- plastelina.
Kiedy małe dziecko klęknie; - dzieci klękają na kolana
Kiedy rączki ładnie złoży, - składają ręce do modlitwy
By Cię chwalić dobry Boże! - podnoszę ręce w górę w geście uwielbienia
Każdą katechezę z cyklu „Biblia dla maluchów” warto rozpocząć od krótkiego przypomnienia ostatniej historii biblijnej, którą dzieci poznały. W trakcie tej „powtórki” dzieci, gdy się je naprowadzi wiele dopowiedzą same.
Krótka zabawa ruchowa na siedząco.
Katecheta zachęca do wysłuchania nowej historii z Biblii. Dzisiaj poznacie Jakuba. Pan Bóg mu obiecał, że będzie się nim opiekował.
...
gloriave