ratunkowa3.pdf

FARMAKOTERAPIA

W STANACH

NAGŁYCH

WG WYTYCZNYCH EUROPEJSKIEJ RADY

RESUSCYTACJI 2005

DROGI PODAWANIA LEKÓW W RESUSCYTACJI

1. Żyły obwodowe :najczęściej wykorzystywana droga podawania leków :

- żyły przedramienia, żyła odłokciowa, żyła szyjna zewnętrzna

- przez żyłę odłokciową można wprowadzić cewnik do żyły centralnej

- po podaniu leku należy podać 20 ml płynu ( woda do wstrzyknięć, sól fizjologiczna), co skraca czas

dotarcia leku do głównych tętnic

- NIE podawać leków reanimacyjnych do żył nadgarstka i dłoni: leki słabo przenikają do krążenia

centralnego

2. Żyły centralne: żyła szyjna wewnętrzna, podobojczykowa

- uzyskuje się najwyższe stężenia leku po ich podaniu do żyły centralnej

- wykorzystuje się ewentualnie już istniejącą drogę

- żyła centralna jest optymalną drogą podania leków podczas resuscytacji: wymaga to przerwania czynności

reanimacyjnych, istnieje niebezpieczeństwo odmy i krwiaka opłucnej, szczególnie przy leczeniu

trombolitycznym, trudno zachować zasady aseptyki

- przy braku odpowiedniego sprzętu i wyszkolonego personelu kaniuluje się żyły obwodowe

3. Droga dotchawicza przez rurkę intubacyjną

- szczególnie wykorzystywana przy trudnościach w uzyskaniu dostępu do żyły

- leki stosowane dotchawiczo: adrenalina, atropina, lidokaina, , nalokson

- podaje się 2-3 razy większą dawkę niż przy podaniu dożylnym rozpuszczoną w 10 ml soli fizjologicznej

lub wody do wstrzyknięć po podaniu dotchawiczym należy wykonać 5 sztucznych oddechów

4. Droga doszpikowa

- szczególnie wykorzystywana u małych dzieci przy braku dostępu do żyły

- doszpikowo można podawać wszystkie leki i płyny

miejsce wkłucia : bliższa przednioprzyśrodkowa część piszczeli 2 cm poniżej wyniosłości

piszczelowej

5. NIE podaje się w czasie resuscytacji leków podskórnie i domięśniowo

6. NIE podaje się leków do żyły udowej, chyba że założono cewnik sięgający powyżej

przepony

7. NIE podaje się leków dosercowo : możliwość uszkodzenia tętnicy wieńcowej, podania

leku do mięśnia sercowego, wytworzenia odmy opłucnowej, krwiaka opłucnej czy

krwiaka osierdzia; konieczność przerwania czynności reanimacyjnych (masażu serca i

wentylacji)

LEKI STOSOWANE W RESUSCYTACJI

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

epinefryna

Inj.Adrenalini 0,1% amp

1 mg=1ml

1 mg co 3-5 min

atropina

Atropinum

sulfuricum

amp

1 mg=1ml

3 mg jednorazowo

amiodaron

Cordarone

amp

150 mg= 3 ml

300 mg w 20 ml

5 % glukozy

przez 1-2 min

lidocaina

Lignocainum HCl

amp

2 ml

20 ml

1 ml=20 mg

1 ml=10 mg

1-1,5 mg/kg ,

śr.100mg,

nast. wlew ciągły 2-

4 mg/ min

20 mEq=20 ml

1 mmol/kg, nast.

0,5 mmol/kg co 10

min

wodorowęglan

sodu

NaHCO3 8,4%

amp

1 ml=1 mmol

magnez

20% MgSO4

amp

10 ml=2g

1-2 g w 100 ml soli

fizjologicznej przez

1-2 min

wazopresyna

Pitressin

amp.

10j.=0,5 ml

20j.=1 ml

40 j.jednorazowo

1. Adrenalina:

- działa pobudzająco na receptory alfa1 i alfa2 oraz beta1 ibeta2

- działanie adrenaliny powoduje wzrost oporu obwodowego, zapobieganie zapadaniu żył, wzrost ciśnienia

rozkurczowego w aorcie oraz zwiększenie przepływu mózgowego i wieńcowego, a także wzrost siły skurczu mięśnia

sercowego, poprawę przewodzenia i automatyzmu w układzie bodżcoprzewodzącym serca i zwiększenie amplitudy

migotania komór

- stosowana w: migotaniu komór, aktywności elektrycznej bez tętna oraz w asystolii

- dawkowanie : 1 mg co 3-5 min

- poprzednio stosowane były zwiększane dawki : 1mg, następnie 3 mg, następnie 5 mg oraz duże dawki: 0,1

mg/kg (śr.5-10 mg) co 3 min – obecnie takie dawkowanie nie jest polecane

- działania uboczne po przywróceniu spontanicznej czynności serca: tachykardia, zaburzenia rytmu,

obkurczenie naczyń nerkowych, wzrost zużycia tlenu przez mięsień sercowy

2. Atropina

- ma działanie parasympatykolityczne : blokuje pobudzenie nerwu błędnego

- działanie polega na zwiększeniu częstości pobudzeń zatokowych i poprawie przewodnictwa i automatyzm

układu bodżcoprzewodzącego

- stosuje się ją w przypadku aktywności elektrycznej bez tętna ( dawniej: rozkojarzenie elektromechaniczne) i

asystolii

- najbardziej skuteczna przy zatrzymaniu krążenia z powodu pobudzenia nerwu błędnego ( zatrzymanie

odruchowe)

- dawkowanie : jednorazowo 3 mg dożylnie

- uwaga! Dawka mniejsza niż 0,5 mg może spowodować paradoksalną bradykardię

- działania uboczne po przywróceniu spontanicznej czynności serca: tachykardia (przewaga współczulna) z

arytmią) , suchość w jamie ustnej, zaburzenia akomodacji oczu

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: