Jezus naszym przeznaczeniem(1).pdf

Wilhelm Busch

JEZUS NASZYM PRZEZNACZENIEM

Szkoła Biblijna Hosanna

Protestanci.org/sbh

Rokitno Szlacheckie 2011

Autor: Wilhelm Busch

Tytuł: Jezus naszym przeznaczeniem

Tłumaczenie: Wanda Malicka

Korekta: Przemysław Gola

Wydawca:

Przemysław Gola

Skrytka pocztowa 4, 42-450 Łazy

hosanna@protestanci.org

(+48) 530 066 317

ISBN 978-83-931449-8-3

©Przemysław Gola, Rokitno Szlacheckie 2011

Książka nie na sprzedaż!

JEZUS NASZYM PRZEZNACZENIEM

"Jezus naszym przeznaczeniem" – oto był wybrany przez pastora

Buscha temat wiodący wielkiej ewangelizacji, którą przeprowadził w

Essen, w 1938 roku.

Z wielką radością pełnił służbę duszpasterską wśród młodzieży w

Essen, ale jako zapalony kaznodzieja wiele podróżował, głosząc

wszędzie Ewangelię. W niezliczonych odczytach wzywał do Jezusa –

w miastach і po wsiach, na Wschodzie i Zachodzie, w Europie i na

całym świecie.

Jakże był uradowany, gdy ludzie spieszyli, aby usłyszeć jego

zwiastowanie! Był przekonany, że Ewangelia o Jezusie jest

najwspanialszą, zapierającą dech w piersiach Nowiną wszechczasów.

Tysiące przychodziły, aby go posłuchać. A jednak prawdziwym

duszpasterzem był tylko w osobistej rozmowie w cztery oczy. Była to

szczególna właściwość jego zwiastowania. Niech w tej książce

słowami, które zostały utrwalone na taśmie magnetofonowej, nadal

rozmawia z każdym z osobna – jako posłaniec Jezusa Chrystusa,

Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego.

"Jezus naszym przeznaczeniem" – to główny temat całego jego

zwiastowania. Czy chcecie usłyszeć to poselstwo? Możecie to zrobić!

Usiądźcie w wyobraźni pod kazalnicą, a szybko się przekonacie, że

temat "Jezus naszym przeznaczeniem" jest głównym tematem dla

świata i dla naszego życia.

KARL-HEINZ EHRING

BÓG – OWSZEM, ALE PO CO JEZUS?

Widzicie, taki stary pastor jak ja, który całe życie działał w

wielkim mieście, słyszy bez przerwy te same slogany. Jeden z nich

brzmi: "Jak Bóg może dopuszczać do takich rzeczy?" Drugi: "Kain i

Abel byli braćmi. Kain zabił Abla. Skąd Kain wziął żonę?" A

najulubieńszy slogan brzmi: "Panie pastorze, pan ciągle mówi o

Jezusie. Przecież to fanatyzm. Czyż nie jest obojętne, jaką religię się

wyznaje? Ważne jest uczucie czci dla Najwyższego, Niewidzialnego".

Jakie to przekonywujące! To samo powiedział już mój wielki

rodak, Goethe, który też pochodził z Frankfurtu: "Uczucie jest

wszystkim; miano – dym to i mara". Czy więc mówimy Allah, Budda,

los, czy "Istota Wyższa" – jest to obojętne. Ważne jest, abyśmy w

ogóle w coś wierzyli. A precyzowanie naszej wiary – to już fanatyzm.

Pięćdziesiąt procent spośród was, którzy mnie słuchacie, również tak

myśli, prawda? Widzę jeszcze przed sobą starszą panią, która

stwierdziła: "Och, panie pastorze, pan ciągle tylko mówi o Jezusie i o

Jezusie! A czy Jezus nie powiedział sam: "W domu Ojca mego wiele

jest mieszkań?" Wszyscy się tam zmieszczą!" Moi przyjaciele, to jest

jedno wielkie oszustwo!

Byłem kiedyś w Berlinie na lotnisku "Tempelhofer Feld". Przed

wejściem do samolotu musieliśmy raz jeszcze przejść kontrolę

paszportów. Przede mną stał wysoki, barczysty pan, taki, wiecie, dwa

metry na dwa, z wielkim pledem podróżnym przewieszonym przez

ramię. Ten pan szybkim ruchem podał swój paszport i już postawił

nogę na schodku. A tu urzędnik mówi: "Chwileczkę. Pański paszport

jest już nieważny!" Pan odpowiedział: "Niechże pan nie będzie tak

drobiazgowy. Najważniejsze, że mam paszport!" "O nie, –

odpowiedział zdecydowanym tonem urzędnik – najważniejsze jest, by

ten pański paszport był ważny!"

Dokładnie tak samo jest z wiarą. Nie chodzi o to, bym miał w

ogóle jakąś wiarę, jakąkolwiek wiarę. Każdy człowiek w coś wierzy.

Niedawno ktoś mi powiedział: "Wierzę, że z dwóch kilogramów

wołowiny będzie dobra zupa". To również jest wiara, choć – jak sami

rozumiecie – dosyć mało ważna! Tak więc, nie o to chodzi, aby mieć

jakąkolwiek wiarę. Chodzi o to, by mieć taką wiarę, która pomaga żyć

nawet w głębokich mrokach, która daje oparcie w chwili wielkiej

pokusy i próby, wiarę, za którą można umrzeć. Śmierć jest wielką

próbą prawdziwości naszej wiary!

Istnieje tylko jedna prawdziwa wiara, z którą można prawdziwie

żyć i umrzeć: jest to wiara w Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego.

Jezus sam powiedział: "W domu Ojca mego wiele jest mieszkań". Ale

do tych mieszkań Bożych prowadzą tylko jedne drzwi: "Ja jestem

drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie".

Jezus jest drzwiami! Wiem, ludzie nie chcą tego słuchać. O Bogu

można dyskutować godzinami. Jeden wyobraża sobie Boga tak, a

drugi zupełnie inaczej. Ale Jezus nie może być przedmiotem dyskusji.

I mówię wam: tylko wiara w Jezusa, Syna Bożego, jest ratującą i

zbawiającą wiarą, z którą można żyć i umrzeć!

Jak śmieszna wydaje się ta wiara różnym ludziom, pokazuje takie

małe wydarzenie, z którego spokojnie możecie się pośmiać. Przed laty

szedłem sobie raz w Essen przez miasto. Na rogu ulicy stało dwóch

mężczyzn wyglądających na górników. Kiedy przechodziłem, jeden z

nich zawołał: "Dzień dobry, panie pastorze!" Podszedłem bliżej i

pytam: "Czy my się znamy?" A on śmieje się i mówi do drugiego: "To

jest pastor Busch. Bardzo przyzwoity chłopak!" "Dziękuję", –

powiadam, a on mówi dalej: "Tak, ale niestety ma bzika!" Oburzyłem

się: "Co takiego? Ja mam bzika? Co to ma znaczyć?" A on powtarza:

"No naprawdę, pastor jest bardzo fajny, ale cóż – ciągle mówi o

Jezusie!" "Człowieku! – krzyknąłem uradowany – to nie jest bzik! Za

sto lat znajdzie się pan w wieczności. I wtedy wszystko będzie

zależało od tego, czy poznał pan teraz Jezusa. Od tego zależy, czy

znajdzie się pan w piekle, czy w niebie! No niech pan powie: zna pan

Jezusa?" A on roześmiał się i powiedział do kolegi: "No widzisz?

Znowu zaczyna!".

Teraz też chcę od tego zacząć. Chcę zacząć od słów Biblii: "Kto

ma Syna, ma żywot". Chodziliście kiedyś do szkoły niedzielnej i

uczyliście się o Jezusie, ale nie macie Go. "Kto ma Syna – uważajcie:

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: