Steele Jessica - A jednak milosc.pdf - Steele Jessica - LadyHenrietta

JESSICASTEELE

Ajednakmiłość

Seria wydawnicza: Harlequin Romance (tom 98)

TytuĀ oryginalny: His Woman

ROZDZIAŁPIERWSZY

Iledwudziestolatekspędzawdomusobotniąnoc,wsłuchującsięwdeszcz,

strumieniamispływającyposzybach?dumałaprzygnębionaLeith.Wchwilę

później,czując,ŜezaczynauŜalaćsięnadsobą,szybkoprzywołałasiędoporządku.

BoŜedrogi,przecieŜwiększośćŜyciaspędziłananauce,więctakiesamotnesobotnie

wieczoryniesąjejobce.

Abyostatecznieotrząsnąćsięzprzygnębienia,skierowałaswojemyślinaRosemary,

przyjaciółkęisąsiadkęzdrugiejstronykorytarza,przybyłąztegosamego

miasteczka.GdybyRosemaryniezdecydowałasięwłaśniedziśodwiedzićswoich

rodzicówwHazelbury,terazsiedziałybyrazemnadfiliŜankąkawy.Oczywiście,

TravisHepwood,sekretnyprzyjacielRosemary,byłbytutakŜe,aleponiewaŜLeith

bardzogolubiła,chętniezabawiałabyrównieŜijego.

Nowafalaulewnegodeszczuzalałaszybyokienne,aletymrazemLeithnie

usłyszałajej.MyśloRosemaryobudziławspomnieniednia,kiedyjejbratSebastian

oznajmił,ŜenagłównejulicyHazelburyzderzyłsięzRosemaryGreen,awłaściwie

RosemaryTalbot,botakieteraznosiłanazwisko.Rosemary,orokstarszaodLeith,

byłakoleŜankązklasySebastiana.Nigdyniepozwalanojejuczestniczyćw

zbiorowychszkolnychzajęciach,toteŜniktnieznałjejzbytdobrze.Jednak,ku

zaskoczeniuwszystkich,wwiekuosiemnastulatRosemarywyszłazamąŜiopuściła

miasteczko.

Odowegoczasumałoktowspominałjejimię.

Dopierotamtegodniaukochany,aczodrobinęnieodpowiedzialnybraciszekz

podnieceniemoznajmił:

WłaśnieskończyłempogawędkęzRosemaryGreen!

LeithzauwaŜyłaentuzjazm,aleponiewaŜbyłonintegralnączęściąjegoosobowości

niezareagowałazbytochoczo.

Prawdopodobnieprzyjechaładorodziców.

Właśniezgodziłsięznią.Wydawałasiętrochęprzybita...czyjawiem,nic

konkretnego.WkaŜdymraziekończyłstaliśmyprzedOliphantsCafe,więc

zaproponowałemkawęijuŜzachwilęopowiadałamioswoimŜyciuwLondynie...

Zawiesiłgłos,aLeithdałasięzłapaćwtęklasycznąteatralnąpułapkę.

Ico?zapytała,czującwgłębiducha,ŜezachwilętegopoŜałuje.

Ipowiedziałami,Ŝewjejblokuzwalniasięmieszkanie.

O,niezaprotestowałaLeith,choćprzezgłowęprzemknęłajejkuszącamyślo

zamieszkaniuwLondynie.Odrazucimówię,Ŝemamasięniezgodzi.

Zgodzisię,jeślipowieszjej,Ŝebędzieszsięmnąopiekować...sprawdzać,czy

umyłemszyjęizmieniłemskarpetkiuśmiechnąłsięprzebiegleSebastian.Miał

wtedydwadzieściatrzylatairadośniewykorzystywałnadmiernątroskliwośćmatki.

Apozatymdodałzrozbrajającąszczerościąniestaćmnienaczynsz.

Ajeśliniezechcępojechać?Leithusiłowałaprzyhamowaćniecojegozapał.

Pojedziesz!przymilałsię.Wiesz,Ŝepojedziesz.Jakośnieprotestowałaś,kiedy

tatopowiedział,Ŝeuczyłaśsiępilnieprzeztylelat,aterazwŜadnejpobliskiejfirmie

niemoŜeszwpełniwykorzystaćswoichkwalifikacji.ZatowLondynie...

Sebastianrozwijałtematjeszczeprzezparęminut.Leithpróbowałabronićswej

pozycji,alenakaŜdyzarzutmiałgotowąodpowiedźijuŜpochwilipoczułasię

równiepodniecona,jakon.Rzeczywiście,pracowałacięŜko,abyzdobyćkwalifikacje

wkontraktowohandlowejdziedzinieinŜynierii,awjejobecnymmiejscupracynie

wykorzystywanowpełnijejzdolności.

JateŜbędęmiałwiększepoledopopisuoznajmiłSebastian.Skończył

uniwersytetiterazpracowałjakofotograf.Zdajesię,ŜeopstrykałemjuŜwszystko

wtejdziurzedodałipowróciłdoswojejśpiewki:„ZatowLondynie".

LepiejporozmawiajmyzrodzicamiostudziłagoLeith.

Ojcieczgodziłsię,ŜeobojesąjuŜwwieku,wktórymptaszkiwylatujązgniazdka,

alematka,zaślepionauczuciemdosyna,potrzebowałatrochęwięcejczasu.

WniedzielęranodostalijednakbłogosławieństwoobojgarodzicówiSebastian

poszedłdoGreenów,ŜebywyciągnąćodRosemarycoświęcejnatematmieszkania.

Wróciłzponurąminą.

ŚwiętyHenryku,tolodówka,aniedom!jęknął.Przezcałyczasanijednego

uśmiechu!

Rosemaryniechce,Ŝebyściemieszkalitakbliskoniej?zatroszczyłasięmatka.Z

początkuniechciała,Ŝebyjechał,aleterazgotowabyłaotowalczyć.

Tegoniepowiedziałaodparł,alejegoenergiawyraźniezmalała.Powiedziała

jednakdość,Ŝebymsięzorientował,Ŝeitakniepojedziemy.

Atodlaczego?zapytałapaniEverett.

Rosemarywynajmujemieszkaniepodnieobecnośćwłaściciela,atosąsiednie

moŜnatylkokupić.

Notoco,wLondyniechybajestwięcejmieszkańdowynajęciazauwaŜyłojcieci

dodał,posyłającŜonieczułespojrzenie:Apozatym,mojadroga...cóŜ,sądzę,Ŝedla

takdobrejsprawypowinniśmyzastanowićsięnadtym,czyLeithiSebastiannie

moglibydostaćswojegospadkupodziadkuprzedukończeniemdwudziestupięciu

lat.

Naprawdę?zapytaliobojejednocześnie.Ojciec,jakowykonawcatestamentu,miał

prawodowcześniejszegorozdysponowaniaspadku.Wtakiejsytuacjiwynajmowanie

mieszkanianiemiałobysensu.

ZobaczymyobiecałapaniEverettiodtejchwilisprawypotoczyłysię

błyskawicznie.

NawszelkiwypadekobejrzelikilkainnychnieruchomościnasprzedaŜ.Kiedy

jednakzobaczylimieszkaniewekskluzywnymbloku,którezajmowałaRosemary,

okazałosięonopozawszelkąkonkurencją.

LeithiSebastianbyliwprawdziezgodnicodozamiarukupnamieszkania,musieli

jednakpogodzićsięzfaktem,iŜschedapodziadkustanowiłatylkoniewielkączęść

potrzebnejkwoty.

ZaciągniemypoŜyczkępodhipotekę,jakwszyscySebastianniezniechęciłsię.

Okazałosięjednak,ŜeniemającstałegoźródładochoduniemoŜestaraćsięo

poŜyczkę.

Pójdędoprawdziwejpracyzaparłsięjakosioł.LeithtakŜeszukałanowego

zajęcia.Popytałatuiówdzie,iwkrótceumówiłasięnarozmowęwmałejfirmieo

nazwieArdis&Co.

WmiesiącpóźniejSebastianzacząłpracowaćjakoagentlondyńskiegobiura

podróŜy.Mieszkałwpokojachhotelowychwdnirobocze,naniedzielęiświętajeździł

dodomu,doHazelbury,zaśLeithotrzymałapracęwArdis&Co.Kiedystwierdziła,

Ŝejestjedynąkobietąpoproszonąnarozmowę,prawiestraciłanadzieję.Byłaniemal

pewna,Ŝestanowiskodostaniesięktóremuśzmęskichkandydatów,jakoŜe

dotychczaszajmowałjemęŜczyzna,którymiałwciąguczterechmiesięcyopuścić

spółkę.

WczterymiesiącepopodjęciudecyzjioprzeprowadzcedoLondynuobojez

Sebastianemzajęlinowemieszkanie.Kredytokazałsięmorderczy,aleobojemieli

pracęiszansęnaawansazatemipodwyŜkęzarobkówwięcniemartwilisię.

PodczastychostatnichmiesięcyrzadkowidywaliRosemaryTalbot.Wtydzieńpo

przeprowadzce,kiedyLeithchciałazaprosićRosemaryijejmęŜanauroczystego

drinkadowiedziałasię,ŜeDerekTalbotjuŜtamniemieszka.

WłaściwiewymamrotałaRosemarymójmąŜwyprowadziłsię.

Leithniebyłapewna,ktojestwtymmomenciebardziejzakłopotany,onaczy

Rosemary.

CóŜ,takczyowak,wpadnijnadrinkauśmiechnęłasię.

Potamtejrozmowiewypiłyrazemniejednąkawę.Rosemaryzpoczątkuniechętnie

mówiłaoswoimmałŜeństwie,pojakimśczasieokazałosięjednak,ŜeDerekbył

zwyczajnymkobieciarzemitraktowałŜonęwkarygodnysposób.Leithwspółczuła

Rosemary,zwłaszczakiedyodkryła,Ŝejejprzyjaciółkawychowanajestw

przekonaniuonierozerwalnościwięzówmałŜeńskichinieprzyjmujedowiadomości

rozpaduswegozwiązku.RodziceRosemarynieuznawalirozwoduigdyDerekgo

zaŜądał,nieomieszkalidobitnieoznajmićtegocórce.

ByliwLondyniejuŜodmiesiąca,kiedySebastianzdecydował,ŜenajwyŜszyczas

oblaćmieszkanie.

ToniebędzieduŜokosztowałododałszybko,wiedząc,jakiekłopotymaLeithz

przyzwyczajeniemsiędorolipanidomu.

Kogozaprosimy?zapytała,poniewaŜsamanieznaławLondynieprawienikogo.

MamkupęprzyjaciółodparłSebastian.Rzeczywiście,znichdwojgatoonczęściej

wychodził,naleŜałdokółkadramatycznego,apozatymdłuŜejmieszkałwLondynie.

LeithzaprosiłaRosemaryinamawiałajątakdługo,aŜwreszcienieszczęśliwa

kobietazgodziłasięprzyjść.Natychmiastzostaławciągniętawwirprzygotowań.

JeŜelihałasoznaczasukces,toimprezaudałasięznakomicie.Okołojedenastej

LeithzatęskniładołóŜka,alejakogospodynimiałaswojeobowiązki.Odkwadransa

niewidziałaRosemary,aniechciała,Ŝebyprzyjaciółkapoczułasięopuszczona.

ZnajomiSebastiananiemusieliprzypaśćjejdogustu.

Mimowszystkomiałanadzieję,ŜeRosemarynieposzłajeszczedodomu.KrąŜyłapo

pokoju,dopókijejwzrokunieprzyciągnęłaniewielkasofapodścianą.Naowejsofie

bowiemsiedziałazlekkazarumienionaRosemary,aobokniej,pogrąŜonyw

rozmowie,męŜczyznawwiekuokołodwudziestusześciusiedmiulat.Leith

usiłowałaprzypomniećsobiejegonazwisko.Zdajesię,Ŝezostałjejprzedstawiony

jakoTravisjakiśtam.Zerknęłajedynie,czyRosemaryniewyglądananiespokojnąi

wycofałasię.

TegowieczoruRosemaryniebyławprawdzieniespokojna,alewkrótcepotem

historiazTravisemHepwoodemokazałasięwystarczającymźródłemstresu.Travis

bowiemzakochałsięwRosemaryodpierwszegowejrzenia.Leithczuła,Ŝewbrew

wszelkimoczekiwaniomRosemarytakŜeniepozostawałaobojętna.Wichmiłości

pojawiłasięjednakprzeszkoda:wpajaneRosemaryoddzieciństwaskrajnepoczucie

przyzwoitości.Wjejpojęciusytuacja,iŜkochasięjednegomęŜczyznębędącŜoną

innego,byłapoprostuniedopomyślenia.Nieczułasięnasiłach,byrozwieśćsięz

Derekiem,toteŜjejszansenaszczęściezTravisemwyglądałyraczejmarnie.

Wtydzieńpóźniej,wciąŜzaskoczonaswymiuczuciami,RosemarywyznałaLeith,Ŝe

istotniejestzakochanawTravisie.Dotegostopnia,Ŝewybrałasięznimnawetna

kolację.

TaksięcieszęodparłaLeith.Zoszczędnychinformacji,jakiewymknęłysię

Rosemary,wiedziała,ŜejejprzyjaciółkaprzeŜyłakoszmar,zanimDerekzdecydował

sięodejść.

NiemapowodumruknęłaRosemary.

NiezgadzaciesięzTravisem?zainteresowałasięmocnozaskoczonaLeith.

AleŜzgadzamysię,cudowniewestchnęłaRosemary.Alemiałamtakokropne

poczuciewiny...jakbyrodzicestalinademnąispoglądalizwyrzutemprzezcały

czas.Travisdzwoniłzeszłejnocy...powiedziałam,Ŝeniechcęgowięcejwidzieć.

PostanowienieRosemarydotycząceTravisabyłobardzosilnenienatylejednak,

byistotniewięcejsięznimniezobaczyła.WkaŜdymrazieniebyłytospotkania

umówioneinigdywjejwłasnymmieszkaniu.TraviszadzwoniłbowiemdoLeithi

SebastianajuŜwkilkadnipóźniej...„Pomyślałemsobie,Ŝemógłbymwpaśćna

chwilę"niezwiodłonikogo.Przypadkiem,tegosamegowieczoruLeithzaprosiła

Rosemarynakolację.JejzdaniembyłobynieuprzejmiepoprosićTravisa,Ŝeby

wyszedł.

OdtejporyTravisregularnieprzychodziłnakolację.Sebastianrazbyłobecny,raz

nie,ale

cokolwiekmówiłonatentematjejsumienieRosemaryzjawiałasięzawsze,w

ostatniejchwili,buntującsięprzeciwwłasnymzasadom.Cowięcej,nieraznalegała,

ŜesamaprzygotujekolacjęiprzyniesiedoLeithzawszetrochęwięcejniŜtrzeba,

nawszelkiwypadek,gdybypojawiłsięjakiśniespodziewanygość.Traviszkolei,

jakopracownikfirmyimportującejwina,przynosiłjakiśwspaniałytrunek.

Cosiędzieje?zagadnąłSebastian,kiedypopowrociedodomupóźnymwieczorem

zastałLeithnastraŜy,przydrzwiachdokuchni.

TamsąRosemaryiTravisodparła.

Notoco?

ByćmoŜeniezauwaŜyłeś,aleonisąwsobiezakochani.

AcosięstałozmieszkaniemRosemary?

Onaniechcegoprzyjmowaćusiebie.

AdlaczegóŜto?

To...raczejnieostroŜnestwierdziłaLeith,szczerzezaskoczonaniewraŜliwością

brata.

Kompletnabzdura!wyraziłwłasnezdanieSebastian.

PoniewczasieLeithzrozumiała,ŜetenstanrzeczyniemoŜetrwaćwieczniebez

niczyjejkrzywdy.RosemaryjednakwciąŜunikałajawnychspotkańzTravisem,a

tenzakochiwałsięwniejcorazbardziej,takŜeniesposóbbyłoutrzymaćgona

odległość.Leithpolubiłaobojeiwspółczułaim,alerozumiała,Ŝesamimuszą

znaleźćjakieśwyjścieztejsytuacji.

PewnegowieczoruTravispojawiłsię,jakzwykle,rozjaśnionynadziejąnaspotkanie

Rosemary.SebastiantakŜebyłwdomuizabawiałgorozmową.Rosemaryjednak

spóźniałasiębardziejniŜkiedykolwiek.WreszcieLeithniebyławstanieanichwili

dłuŜejznosićtęsknychspojrzeńTravisawstronędrzwi.

Zobaczę,cojązatrzymujeoznajmiłaiprzeszłanadrugąstronękorytarza.

Nacisnęładzwonekiczekała.

Rosemaryotworzyładrzwi,alepytanie:„Gotowa?"zawisłonaustachLeith.Przez

ramięprzyjaciółkidostrzegłamęŜczyznę.

Leithwyczułanapiętąatmosferę.Nieznajomywstałiskierowałsiękudrzwiom.Coś

wzachowaniuprzyjaciółkizdawałosięmówić,Ŝejejgośćniepowiniendowiedzieć

sięoplanowanejwizycie.

Eee...przepraszam,Ŝeprzeszkadzam,RosemaryimprowizowałaLeith.Nnie...

spodziewałamsię,Ŝemaszgościa.

UśmiechnęłasiędokrępegomęŜczyzny.

Nieprzedstawiszmnie?rzuciłkrótkodoRosemary,poŜerającoczamigęste,

kasztanowewłosy,zgrabnąfiguręipięknątwarzLeith.

OczywiścieodparłaRosemary.Leithjestnowąwłaścicielkąmieszkania

naprzeciw.Leith,tomójmąŜ,Derek.

Leithpodałamurękę,aleniespodobałjejsięsposób,wjakibezprzerwygapiłsięna

nią.

Jjatylkonachwilę,muszęnakarmićSebastianabąknęła.ChciałampoŜyczyć

trochęsosuWorcester...

TravisiSebastianpatrzylinaniązezem,kiedywróciłazbutląsosu,alebez

Rosemary.

GdzieRosemary?natychmiastzapytałTravis.Leithrozpaczliwiewysilałamózg,

aleniepotrafiławymyślićnicmądrego.Musiałapowiedziećprawdę.

Steele Jessica - A jednak milosc.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: