zarządzanie zasobami ludzkimi.pdf

(361 KB) Pobierz
Rozdział 8
“Jeśli chciałbyś planować na rok,
to uprawiaj zboże,
Jeśli chciałbyś planować na 10 lat,
to zasadź drzewo,
Jeśli chciałbyś planować na całe życie,
to doskonal ludzi”
Parafraza aforyzmu dalekowschodniego
dokonana na swój użytek przez korporację Geigy
8. Zarządzanie zasobami ludzkimi
8.1 Istota zarządzania zasobami ludzkimi
Spośród wielu dziedzin wiedzy o przedsiębiorstwie coraz większego
znaczenia w ostatnich latach w Polsce nabiera zarządzanie zasobami
ludzkimi. Tym większego jeśli przez zarządzanie w znaczeniu ogólnym
rozumieć będziemy sztukę pracowania poprzez innych ludzi. W praktyce
pracowanie (osiąganie celów) poprzez innych ludzi nie jest łatwe. Aby
skutecznie zarządzać grupą ludzi, oprócz wiedzy merytorycznej wymagana
jest znajomość ich oczekiwań, systemu wartości, na podstawie których
można dopiero budować systemy motywacji, oceny, awansów itp..
Zarządzanie zasobami ludzkimi formułuje zasady i metodyczne wskazówki
osiągania celów organizacji poprzez zatrudnionych w niej pracowników.
Zasoby ludzkie wraz ze swoją wiedzą, umiejętnościami i kwalifikacjami
stanowią podstawowy zasób każdej organizacji. Specyficzne cechy tego
zasobu, takie jak nieprzewidywalność, trudność kontroli, indywidualny,
złożony system oczekiwań i wartości sprawiają, że zarządzanie ludźmi jest
procesem wymagającym systematycznego podejścia. Co więcej jego rola
jest często lekceważona bądź w ogóle niedostrzegana czego przykładem
mogą być przedsiębiorstwa, które przeszły wiele rodzajów restrukturyzacji,
wiele zmian technicznych, technologicznych, ekonomicznych i finansowych,
a mimo to ich sytuacja nie uległa diametralnej poprawie. Można odwołać się
tutaj do T. Listwana, który stwierdza, że “polskie organizacje trapi wiele
problemów, często wręcz dramatycznych. W poszukiwaniu ich rozwiązań
decydenci zabiegają o nowe rodzaje produkcji, technologii, zmiany
własnościowe itd. [...]. Jednak z pola widzenia znikają znowu ludzie, co
170
Zarządzanie zasobami ludzkimi
potwierdza jakby opinię, iż człowiek jest naszym celem, tyle tylko, że
ruchomym 1 ”.
Dobra, wykwalifikowana kadra we współczesnym warunkach
gospodarowania coraz częściej decyduje o rynkowym sukcesie
przedsiębiorstwa. O ile jeszcze kilka lat temu największą przewagę miały
przedsiębiorstwa dysponujące stosunkowo prostymi zasobami (technologia,
surowce, środki pracy a nawet kapitał), to obecnie gdy każdy może posiadać
takie zasoby, przewagę konkurencyjną zdobywają przedsiębiorstwa
zatrudniające wykwalifikowaną i sprawną kadrę, potrafiące nią pokierować i
wykorzystać jej potencjał.
Przewagę konkurencyjną w obecnych warunkach gospodarowania osiąga
się właśnie poprzez zatrudnianie właściwych ludzi i odpowiednie nimi
zarządzanie. Można wręcz stwierdzić, że “nie ma przedsiębiorstw złych, są
tylko źle zarządzane”. Prowadzi to do konkluzji, że właściwie dobrany zespół
ludzi o odpowiedniej wiedzy, kwalifikacjach i umiejętnościach, odpowiednio
zarządzany (postawienie celów i zapewnienie warunków ich realizacji)
gwarantuje sukces (realizacja celów przedsiębiorstwa). Do takiego
rozumienia roli człowieka w organizacji nawiązuje definicja zarządzania
zasobami ludzkimi.
Zarządzanie zasobami ludzkimi jest to zbiór działań związanych z
ludźmi zmierzających do osiągnięcia celów organizacji i zaspokojenia
potrzeb pracowników 2 .
Definicja ta łączy dwa istotne elementy, a mianowicie realizację celów
przedsiębiorstwa oraz zaspokojenie potrzeb pracowników. Bezpośrednim
celem zarządzania kadrami jest ukształtowanie sprawnej kadry. Jednak nie
jest to cel samoistny bowiem sprawna kadra z kolei służy celom organizacji.
Realizacja celów organizacji nie może z kolei odbyć się bez zaspokojenia
potrzeb pracowników. Dlatego też w zakresie przedmiotu zarządzanie
kadrami leży szeroko pojęta problematyka motywacji. Współczesne
zarządzanie nie jest możliwe bez znajomości motywów działania
pracowników (ich oczekiwań, obaw, zainteresowań, itp.). Zarządzanie
zasobami ludzkimi pomaga te motywy rozpoznać i odpowiednio nimi
pokierować.
Cele zarządzania kadrami można ująć w komplementarną całość, w której :
1
T. Listwan, Kształtowanie kadry menedżerskiej firmy, Wydawnictwo “Mimex”,
Wrocław 1993, s.23.
2
Ibidem, s. 25 i nast.
171
830977359.026.png 830977359.027.png 830977359.028.png 830977359.029.png 830977359.001.png 830977359.002.png 830977359.003.png
 
Rozdział 8
pierwszym celem jest znalezienie odpowiednich ludzi, aby spełnić
misje i wykonać funkcje i zadania organizacji,
drugim celem jest spowodowanie, aby działania indywidualne
łączyły się w całość i tworzyły sprawną organizację,
trzecim celem jest tworzenie warunków do indywidualnego rozwoju
pracowników w tym samym czasie, kiedy współuczestniczą w
realizacji celów organizacji 3 .
Zasoby ludzkie w organizacji charakteryzują się jeszcze jedną bardzo istotną
cechą w porównaniu z innymi zasobami, a mianowicie posiadają praktycznie
nieograniczony potencjał wiedzy i umiejętności. Wykorzystanie tego
potencjału jest kluczowym zadaniem każdego kierownika.
W latach 50-ych naszego stulecia powstał kierunek w zarządzaniu, który
proponował, aby spojrzeć na człowieka nie jako na prosty zasób (nawet
najważniejszy) i źródło kosztów, ale jako na potencjał, który można i trzeba
wykorzystać. Ukształtowany w ten sposób model podejścia do człowieka w
organizacji nawiązuje do teorii X i Y McGregora 4 .
Podstawowe pytanie, które tkwi u podstaw filozofii zarządzania
zasobami ludzkimi brzmi: co zrobić, aby człowiek chciał ujawnić i
wykorzystać swój potencjał po to by realizować cele organizacji? Na to
pytanie próbuje odpowiedzieć zarządzanie zasobami ludzkimi.
Zarządzanie zasobami ludzkimi stanowi jedną z funkcji zarówno
przedsiębiorstwa, jak i każdego kierownika. Współczesne zarządzanie
zasobami ludzkimi jest jedną ze strategicznych funkcji przedsiębiorstwa
obok produkcji, marketingu i finansów. Funkcja produkcji odpowiedzialna jest
za wytworzenie dobra (usługi), marketing za jego sprzedaż, finanse za
wygospodarowanie nadwyżki wpływów nad kosztami, a ludzie umożliwiają
realizacją wszystkich wymienionych funkcji przedsiębiorstwa.
Zarządzanie zasobami ludzkimi jest procesem, który odbywa się na
wszystkich szczeblach w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa.
Funkcja kadrowa leży w zakresie odpowiedzialności zarządu
przedsiębiorstwa, specjalistycznej komórki personalnej (jeśli taka istnieje)
oraz poszczególnych kierowników liniowych.
Zarząd odpowiedzialny jest za formułowanie strategii, w tym również
strategii personalnej oraz za obsadzanie kluczowych stanowisk. Ponadto
zarząd tworzy wartości (poprzez formułowanie misji, stosowanie stylów
zarządzania itp.), które stają się powszechnie akceptowane (lub nie) tworząc
kulturę
organizacyjną
przedsiębiorstwa.
Kierownicy
liniowi
na
3 P. Louart, Kierowanie personelem w przedsiębiorstwie, Poltext, Warszawa 1995,
s.22.
4 Szerzej na temat teorii X i Y McGregora zob. w podrozdziale 5.3.
172
830977359.004.png
 
Zarządzanie zasobami ludzkimi
odpowiadających im szczeblach kierowania oraz specjalistyczne komórki
personalne są z kolei odpowiedzialni za realizację procesu kadrowego.
Na proces kadrowy składają się czynności, które muszą następować
jedna po drugiej (np. selekcja i wprowadzenie do pracy) lub mogą być
wykonywane równolegle (np. wprowadzenie do pracy oraz szkolenie). Do
podstawowych etapów procesu kadrowego można zaliczyć: planowanie
zatrudnienia, rekrutację oraz selekcję pracowników, wprowadzenie do pracy,
szkolenie i doskonalenie, ocenę efektywności pracy pracownika, awans oraz
rozstanie się pracownika z przedsiębiorstwem (odejście, zwolnienie, renta,
emerytura, wypadki losowe itp.). Kluczowym etapem procesu kadrowego jest
ocena efektywności pracy. W zależności od wyników tej oceny oraz od
stosowanego modelu polityki kadrowej, pracownika można zwolnić, wysłać
na szkolenie lub awansować. Etapy procesu kadrowego przedstawia
rysunek:
Rys. 8.1.1 Etapy funkcji kadrowej (procesu kadrowego)
Źródło: na podstawie J. A.F. Stoner, Ch. Wankel,
Kierowanie, PWE, Warszawa 1997, s. 158.
Zakres odpowiedzialności poszczególnych podmiotów zarządzania
zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie (zarząd, kierownicy liniowi, komórka
specjalistyczna) wykracza poza etapy procesu kadrowego obejmując
dodatkowo takie grupy problemów jak: zarządzanie stresem, zarządzanie
173
830977359.005.png 830977359.006.png 830977359.007.png 830977359.008.png 830977359.009.png 830977359.010.png 830977359.011.png 830977359.012.png 830977359.013.png 830977359.014.png 830977359.015.png 830977359.016.png 830977359.017.png 830977359.018.png
 
Rozdział 8
konfliktem, układanie wzajemnych relacji pracodawca – związki zawodowe,
przeprowadzanie zmian itp.
8.2 Wprowadzanie zasad zarządzania
zasobami ludzkimi
Planowanie zatrudnienia
Planowanie jest to proces ustalania celów oraz sposobów ich
osiągnięcia. Planowanie zatrudnienia odnosi się do postawienia celów w
zakresie zasobów ludzkich (ukształtowanie sprawnej kadry) oraz sposobu
osiągnięcia tego celu (odpowiednie metody rekrutacji, selekcji, motywacji,
oceny efektywności itp.).
Planowanie zatrudnienia można zdefiniować jako zbiór działań
przygotowujących decyzje dotyczące przyszłego, pożądanego stanu
przedsiębiorstwa pod względem zasobów kadrowych 5 .
Specyfika planowania zasobów ludzkich jest związana z dużą
dynamiką tego zasobu (człowiek rozwija się, zmienia swoje preferencje,
szuka nowej pracy itp.) oraz ich nieprzewidywalnością (nagła decyzja o
zmianie pracy, wypadki losowe itp.).
Planowanie zatrudnienia jest procesem, który składa się z czterech
etapów 6 :
1. planowanie dla zaspokojenia przyszłych potrzeb, tak by zapewnić
rozwój przedsiębiorstwa i realizację jego strategii,
2. planowanie dla zapewnienia równowagi w przyszłości. Zjawisko
fluktuacji kadr powoduje, że z różnych przyczyn, pracownicy
odchodzą z przedsiębiorstwa, a na ich miejsce mogą być
zatrudniani nowi,
3. planowanie rekrutacji, selekcji oraz redukcji. Na tym etapie
planowania zatrudnienia należy określić skąd pozyskamy
pracowników, jakimi metodami, jakie zostaną zastosowane
procedury selekcji, kogo zwolnić jeśli zajdzie taka potrzeba itp.,
mając na uwadze podaż zewnętrzną (rynek pracy) oraz
wewnętrzną (pracownicy przedsiębiorstwa),
5
T. Listwan, Kształtowanie /.../, op. cit., s. 35.
6
J. A.F. Stoner, Ch. Wankel , Kierowanie /.../, op. cit., s. 280 i nast.
174
830977359.019.png 830977359.020.png 830977359.021.png 830977359.022.png 830977359.023.png 830977359.024.png 830977359.025.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin