Komoda_03.pdf

omoda

Witam serdecznie wszystkich czytelników. Trzeci numer„Ko-

mody” niesie ze sobą wiele ciekawych zmian. Po pierwsze,

nowa oprawa graiczna, którą stworzyły Ania i Dagmara.

Po drugie, większa ilość stron, dzięki recenzjom i artykułom

Łukasza, Roberta, Ramzesa i Mariusza. Po trzecie, w końcu

udało się stworzyć z waszych głosów listę najlepszych gier

(tak trzymać!). Jednak z największą radością chciałbym Was

poinformować, że „Komoda” stała się już kilkuosobową re-

dakcją. Gdyby nie Oni, trzeci numer by nie powstał. W po-

przednim wydaniu, umieściłem informacje odnośnie po-

mocy w tworzeniu kolejnych artykułów, ponieważ czułem,

że sam nie dam rady. Na szczęście odezwało się do mnie

kilka osób, dzięki którym stworzyliśmy redakcję. Bardzo

dziękuje Mariuszowi (Ramos), oraz ludziom z „C&A Fan”

za pomoc, wsparcie i dobre słowo. Commodore 64 żyje

w nas wszystkich, wspólnymi siłami starajmy się by nigdy

nie odszedł. To wszystko, co chciałem napisać, a teraz za-

praszam wszystkich do czytania, z nadzieją, że spodoba

się Wam odmieniona „Komoda”.

komek

Task 3

Mr. Do

Joe gun

Splitter

Salon gier

Castle

Magic Mouse in Goblin Land

Taskforce

Laser squad

Bop ‘n Rumble

Richard Bayliss

Firetrape

Led Storm

Warhawk

Edd the duck

Xpiose

str. 6–7

str. 8–9

str. 10

str. 11

str. 12–13

str. 14–15

str. 16–17

str. 18

str.19

str. 20–21

str. 22–29

str. 30–31

str. 32

str. 33

str. 34–35

str. 36

str. 37

Apollo 14

str. 38–41

Cynthcart

str. 42–43

Uwol – quest for money

Stombird

Morph

God slayer

Verde

str. 44–45

Avenger

str. 46–47

Stare gry

str. 48–49

„Ponownie zły imperator zamierza zatrząść całą galaktyką...

Jesteś jedynym kapitanem ocalałym z wojny. Masz szansę nalotu

na wewnętrzne przestrzenie prywatnego systemu gwiezdnego

imperatora... Galaktyka potrzebuje ciebie!”

Akcja gry Task 3 dzieje się na obszarze przestrzeni kosmicz-

nej zajętej przez wrogo do nas nastawionych najeźdźców.

Wcielamy się w postać pilota statku kosmicznego, i mamy

arcytrudną misję do wypełnienia. Naszym zadaniem jest

przelot przez niebezpieczny rejon, powstrzymanie inwa-

zji obcych i przywrócenie ładu w galaktyce. No i przede

wszystkim musimy ujść z życiem. Nasz statek, co jest mało

popularne w tego typu grach, ma możliwość wielokrotnej

zmiany prędkości poruszania się. Nie jest to bez wpływu

na rozgrywkę. Czasami przewaga szybkości pomaga nam

uniknąć ataku przeciwników, a czasami zbytnia brawura

zabija nas samych. Przy pełnej prędkości lotu, pozostaje

niewiele czasu na manewrowanie i bardzo łatwo jest stra-

cić kontrolę w ciasnych przestrzeniach. Jeżeli w porę nie

zdążymy zareagować prawidłowo, z reguły kończy się to

efektownym zejściem. W każdej chwili możemy zmienić

kierunek lotu na przeciwny. Ten manewr przydaje się, gdy

przed nami pojawia się przeszkoda nie do przebycia, lub

robi się zbyt tłoczno, działka pokładowe nie wyrabiają się

z eksterminacją. Nasza broń pokładowa to potrójne działko

przednie, dwa pojedyncze boczne i tylne podwójne. Prze-

dłużanie czasu przelotu etapu, działa na naszą niekorzyść.

Amunicja z działek pomocniczych szybko wyczerpuje się,

tylko przednie działka mają niewyczerpalny zasobnik amu-

nicji. Ale i ich siła z czasem słabnie. W pewien sposób je-

steśmy ograniczani czasowo. By nie marudzić, na każdy

etap trasy mamy określony czas, nie giniemy, gdy licznik

dobiegnie zera. Zdobędziemy za to mniej punktów. I wraz

ze słabnącym potencjałem naszych działek, coraz trudniej

jest nam się bronić. Po drodze będzie nam dane przela-

tywać nad miejscami, z których możemy podjąć ciekawe

wyposażenie dodatkowe lub inne bonusy. Warto z takich

okazji skorzystać, dozbrajanie pojazdu może ocalić nam

tyłek. Nasz przelot odbywa się bardzo blisko wrogich insta-

lacji, które są silnie strzeżone przez działka laserowe i lot-

nych obrońców. Wrogie jednostki poruszają się stadnie,

pojawią się w określonych miejscach i są bardzo skuteczne

w utrudnianiu nam lotu. Braki w uzbrojeniu rekompensują

swoją prędkością. Gra nie jest przeładowana graicznie (wi-

dać staranność wykonania ) i nawet dzisiaj mimo upływu

23 lat od wydania nie odstraszy gracza. Wizualnie najlepiej

prezentuje się na kineskopowym telewizorze. Grając na

emulatorze i monitorze LCD warto ustawić opcję emulacji

obrazu na kineskopowy. w emulatorze VICE ta opcja to PAL

EMULATION. Ciekawy motyw muzyczny podczas wprowa-

dzenia, warto wysłuchać go do końca. W trakcie rozgrywki

usłyszymy dźwięki, które na mój gust są dobrze dobrane do

charakteru gry. Co jeszcze cechuję tę grę? Wysoki poziom

trudności, tylko dla orłów. Ona nie wybacza błędów, aby

pokonać etap bez strat, trzeba trasę lotu wykuć na pamięć.

Możemy zagrać solo, lub we dwójkę na zmianę. Obsługa

menu gry joystick w porcie nr.1, kierunek w prawo ustawia-

my tryb rozgrywki lub klawiszem [F7].Wybór zatwierdzamy

przyciskiem [ire].

UWAGA!

Dla osób które mają problemy techniczne ze sterowanie-

m,strzelaniem grając na Commodore 64. Gra czasami źle

współpracuję z joystickami z elektroniką auto-ire. Jeżeli

masz joystick bez funkcji auto-ire podłącz go do pierwsze-

go portu. Tylko nie rób tego podczas działania komcia. SM

komoda 3/2010

„Kim On jest ten Mr. Do? Czy to głupkowaty clown, który

dziwnym zbiegiem okoliczności znalazł się w moich sadach

WIŚNIOWYCH? Czy może zapijaczony amator wiśniówki,

który wracając z piżama-party wywąchał słodziutkie owo-

ce? Faktem jest, że nie podoba mi się jego zachowanie!

– kradnie moje wiśnie;

– drażni mój personel;

– tą swoją piłeczką skutecznie rozbija, co bardziej zaangażo-

wanego pracownika;

– bez skrępowania wykorzystuje otoczenie do tego niecne-

go procederu.

To musi się skończyć!!! Moi pracownicy są stale szkoleni. Są

coraz bardziej szybcy i już teraz potraią w sytuacjach pod-

bramkowych wpaść w szał bitewny, a wtedy nie ma zmiłuj.

Mam też dla niego coś EXTRA. Extra spec-ekipę psów pości-

gowych, które zabiegają złoczyńcę na śmierć. Dni Twojego

panowania w moich sadach są policzone, Panie Do!”

Taką historyjkę wymyśliłem, by w nietypowy sposób opi-

sać grę pod tytułem Mr. Do! Ale, gdy tylko zacząłem szperać

w internecie, by wyszukać o niej więcej informacji, pojawiły

się wątpliwości. Pierwotnie gra została wydana przez Uni-

versal w 1982 roku, na automatach zarobkowych.

Prototypowa wersja gry różniła się nieco od wersji inalnej,

i tej znanej z Commodore 64. Bohater gry nie był klownem,

wyglądem przypominał raczej pracownika sadu, który to

przy pomocy grabi/wideł toruje sobie ścieżki do wisienek.

Natomiast magiczna piłeczka i gigantyczne jabłka służą mu

do zwalczania szkodników. I tu pojawia się pytanie. Kto ka-

zał ubrać pana Do w strój klowna? Czy to jakiś spec od mar-

ketingu twierdzący, że bohater jest nijaki i gra się nie sprze-

da? Sprzedała się, i to bardzo dobrze. Może odpowiedź na

pytanie „Kim jest Mr. Do?” kryje się na końcu gry???

komoda 3/2010

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: