Melioracje wodne są to zabiegi techniczne mające na celu polepszenie układu stosunków wilgotnościowych w glebie. Poprawa może polegać na likwidacji nadmiernego uwilgotnienia - melioracje odwadniające lub uzupełnieniu niedoborów wodnych - melioracje nawadniające.
Mała retencja - zwiększanie zasobów wodnych w lesie.
Zabudowa przeciwerozyjna w lasach - zabudowa potoków górskich,- zagospodarowanie przeciwerozyjne
Rodzaje nawodnień deszczownianych –
Nawodnienia wegetacyjne. a) Deszczowanie w pierwszym okresie nawodnień sadzonek jednorocznych. b) Deszczowanie w drugim okresie nawodnień sadzonek jednorocznych oraz wieloletnich.
Deszczowanie technologiczne a) związane ze szkółkowaniem, c) z nawożeniem mineralnymb) podcinaniem korzeni
Deszczowanie ochronne a) przed przymrozkami, wyprzedzające, pośrednie, bezpośrednie, b) w dni upalne, c) stosując środki ochrony roślin chwasto, grzybo i owadobójcze.
Elementy składowe deszczowni – ujęcie wody, pompownia, agregat pompowy, zawór spustowy, odpowietrznik, studzienka spustowa, rurociąg główny, hydrofor.
Armatura – hydrant podziemny, odpowietrznik, zawór główny odwadniający, kolanko 90o , zawór zasuwa rozprowadzający, trójnik.
Rodzaje urządzeń deszczujących – zraszacz obrotowy, zraszacz sektorowy, wąż sumisansui max dł. 200m, deszczownia szpulowa z belka deszczującą Bording zasięg max 240m rozstaw max 32m, deszczownia szpulowa ze zraszaczem sektorowym max dł 150-160 i szer 18m, deszczownia szpulowa z belką deszczującą dł max 240-260m i szer 28m, rampa deszczująca, mikrozraszacze,
Kryteria wyboru szkółki: Warunki glebowe (Piasek słabogliniasty, Piasek gliniasty lekki, Piasek gliniasty mocny, Glina piaszczysta), 2.Warunki mikroklimatyczne (kierunek północy, wystawa, drzewostan) 3. Warunki techniczne (źródło wody, energia elektryczna, drogi) 4. Warunki gospodarcze (bliskość osad ludzkich)
Układ przestrzenny zagospodarowania szkółki: kwatera wydłużony prostokąt (stosunek boków 1:2 do 1:4) o powierzchni od 0,5 ha do 1,0 ha (+/- 10%), pasy nawrotów szer. 8 – 10 m, sztuczne pasy zadrzewień szer. min 8 – 12 m (szkółki scalone), drogi szer. 4 – 6 m, kulisa – pozostawiony pas drzewostanu szer. ok. 50m (szkółki zespolone), wizurki szer 2-3m co 20-30m.
Ustalenie dziennego zapotrzebowania na wodę Pn = Σpow. kwater - Σpow. kwater ugorowanych Z = 10 * Ebr * Pn [m3] Q = 1000 * Z/60 * tz [ l/min ], Eb r= E/ke = E/0,85 w rejonach o opadach do 585 mm E = 2,7 mm, w rejonach o opadach od 585 mm do 610 mm E= 2,5 mm, w rejonach o opadach ponad 610 mm E= 2,3 mm Z - dzienne zapotrzebowanie wody do deszczowania w szkółce (m3), tz - czas pracy deszczowni w ciągu dnia roboczego wyraŜony w godzinach (h) - (4-6 h). ke=0,85 współczynnik technicznej efektywności deszczowania
Ustalenie minimalnej wydajności agregatu pompowego
Przyjętą wartość Q należy zwiększyć o przewidywane straty „przesyłowe” wody w urządzeniach deszczownianych. Wynoszą one przeciętnie do 5 % w deszczowniach przenośnych i do 2 % w deszczowniach półstałych. Qp= Q/Ke = Q/0,95
Metody jednoparametrowe nazywane również bezpośrednimi, polegają na pomiarze jednej zmiennej funkcji opisującej przepływ, np. wysokość strumienia wody przelewającej się przez przelew.
Metody wieloparametrowe nazywane pośrednimi polegają na pomiarze kilku zmiennych mających wpływ na wielkość przepływu, takich jak prędkość średnia, powierzchnia przekroju hydrometrycznego i inne.
W zależności od sposobu określania prędkości rozróżnia się trzy rodzaje metod: metody polegające na pomiarze powierzchni przekroju i prędkości punktowej w tym przekroju, metody polegające na pomiarze prędkości wody na pewnym odcinku (pomiary odcinkowe) i powierzchni przekroju przeciętnego na tym odcinku cieku, metody polegające na pomiarze przekroju poprzecznego i spadku zwierciadła wody w tym przekroju.
Metody jednoparametrowe 1. Pomiar za pomocą podstawionego naczynia Jest to najprostsza metoda polegająca na pomiarze ilości wody dopływającej do podstawionego wycechowanego naczynia. Znając objętość naczynia V i czas jego napełnienia t, natężenie przepływu określamy wzorem (1). Jest to metoda najdokładniejsza, lecz możliwość jej stosowania ogranicza się do cieków o bardzo małym przepływie.
2. Pomiar za pomocą przelewów Metoda wymaga zainstalowania w przekroju pomiarowym przelewu, którego kształt jest zależny od amplitudy zmian przepływu. Przepływ obliczamy ze wzorów, mierząc wysokość warstwy przelewającej się wody h w odległości co najmniej 3h od przelewu z uwagi na krzywiznę zwierciadła wody nad przelewem.
Najczęściej stosowanymi przelewami są: przelew Ponceleta - jest to przelew prostokątny ze zwężeniem bocznym i dolnym (Q=2/3μ*h2/3*pierwiastek 2*g*h) oraz przelew Thomsona - jest to przelew trójkątny ze zwężeniem bocznym (Q=k*h2,5)
3. Metoda kolorymetryczna Znajduje ona zastosowanie dla małych potoków górskich charakteryzujących się dużą burzliwością ruchu, co zapewnia dobre wymieszanie dawki wskaźnika z płynącą wodą. Metodę tę stosuje się w zakresie przepływów od 0.02 do 4.00 m3/s. Polega ona na wprowadzeniu do wody płynącej korytem potoku roztworu znacznika (barwnika) o znanym stężeniu, przy czym wprowadzenie to może odbywać się poprzez dozowanie ciągłe z wydatkiem q lub zrzut jednorazowy.
B. Metody wieloparametrowe Metody wieloparametrowe dzielimy na punktowe i odcinkowe. Metody punktowe polegają na mierzeniu prędkości w wybranych punktach przekroju poprzecznego.
1. Metody punktowe Pomiar przepływu składa się z dwóch części: sondowań głębokości i pomiaru prędkości. Aby dokonać sondowania przekroju należy nad zwierciadłem wody rozciągnąć wyskalowaną linę pomiarową lub taśmę,
Młynek hydrometryczny Po przesondowaniu przekroju poprzecznego koryta wyznacza się w nim piony hydrometryczne, w których dokonuje się pomiaru prędkości wody na różnych głębokościach. Pomiary prędkości wykonane w poszczególnych pionach hydrometrycznych służą do określenia tachoid, krzywych rozkładu prędkości w pionach.
Obliczenie objętości przepływu na podstawie wyników punktowych pomiarów prędkości
a) metoda rachunkowa. Obliczenie objętości przepływu polega na zsumowaniu iloczynów pól cząstkowych Fi i prędkości średnich Vśri,
b. metoda Harlachera Po obliczeniu prędkości średnich w poszczególnych pionach sporządza się wykres rozkładu prędkości w przekroju poprzecznym. Następnie oblicza się iloczyny prędkości średnich i głębokości wody w poszczególnych pionach hydrometrycznych, odkładając te wartości (vśr h) w dół od zwierciadła wody.c. metoda Culmanna W oparciu o wykreślone wcześniej tachoidy należy skonstruować krzywe jednakowych prędkości, tzw. izotachy.
2. Metoda odcinkowa
Odcinkowe pomiary przepływu polegają na pomiarze prędkości na wybranym odcinku cieku za pomocą pływaków. Do płynącej wody wrzuca się przedmioty nietonące, które poruszają się z prędkością powierzchniową. Pływakiem może być krążek drewniany, butelka częściowo napełniona wodą itp. Odcinek cieku, na którym ma być przeprowadzony pomiar pływakowy, powinno się tak dobrać, aby strugi wody przebiegały równolegle do linii nurtu. Długość odcinka
powinna być większa od szerokości B. Przy szerokości od 3 do 20 m długość odcinka przyjmuje się w granicach od 10 do 40 m, zależnie od prędkoś...
jafur74