nasz_nieskonczony_Bog_tom13_numer1.pdf

Nasz nieskończony Bóg

Tom 13, Numer 1

W numerze:

Strona 2: Jak wielki jest twój Bóg?

Nasze wyobrażenie o Bogu określi głębię i realność naszego życia chrześcijańskiego

i społeczności z Nim.

Strona 8: Bóg Niepojęty

Poznanie niepojętego Boga jest możliwe dzięki objawieniu Jego wielkości. To

biblijne objawienie daje nam prawdziwy obraz Boga, a nie wytwór naszej wyobraźni.

Strona 13: Bóg wieczności

Ci, którzy znają Boga wieczności, znają również pokój i relaks przebywania w Tym,

który jest większy niż czas i wszystko co zawiera się w tej kwestii.

Strona 18: Nie kończące się poszukiwanie

Poszukiwanie nieskończonego Boga jest trwającym przez całe życie dążeniem, które

obejmuje przeglądanie własnego serca i patrzenie na Niego w praktycznym

posłuszeństwie i oddaniu.

„Błogosławiony i jedyny władca, Król królów, Pan panów, jedyny, który ma

nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi

nie widział i widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna.

Amen.”– 1 Tymoteusza 6:15-16

Nasz nieskończony Bóg

Jak wielki jest twój Bóg?

„Bóg nie żyje,” szydził niemiecki filozof, Friedrich Nietzsche—a kościół próbował

opierać się takim heretyckim stwierdzeniom. Jednak po jakimś czasie „ten teolog” i

„tamten biskup” również zaczęli twierdzić: „Bóg nie żyje.” Tylko niewielu w

kościele przyjęło słowa liberalnych teologów, podobnie jak ateistycznego filozofa,

jednak potok nadal płynął.

Powiedziano nam, że nie mogło być aktu stworzenia, narodzin z dziewicy i

zmartwychwstania. Kiedy ludzie chcieli wiedzieć dlaczego, odpowiedź brzmiała, że

takie wydarzenia są nie do wyjaśnienia z naukowego punktu widzenia i dlatego też

niemożliwe. Tak więc Bóg został trochę zmniejszony w Swojej wielkości. Stał się

mniejszy od nauki.

Potem powiedziano nam z innej strony, że cuda nie mogą mieć miejsca i że Jezus

nie był taki, jakim ukazują Go ewangelie. Rozumowanie było takie, że niemożliwe

jest, by Bóg nawiedził naszą przestrzeń, nasz okres czasu, tak więc wszystko, co

Jezus powiedział i uczynił, musiało dopasować się do naszego skończonego,

ograniczonego zrozumienia sposobu w jaki biegnie historia. Podczas gdy wiele

argumentów o „demitologizacji” i innych rzeczy przyszło nam na myśl, rezultat był

ciągle taki, że Bóg wydawał się trochę mniejszy. Został ograniczony przez historię ,

zamiast być był Bogiem historii .

I dzisiaj, w naszym napędzanym przez handel świecie, mówi się nam, że Bóg

musi być sprzedany jak każdy inny produkt. Wydaje się, iż wielu uważa, że Bóg

(produkt) jest po to, by zadowolić człowieka (konsumenta), niż człowiek (sługa)

uwielbić Boga (Pana i Mistrza). Kiedy powstają oczywiste pytania, pada odpowiedź

że musimy dać ludziom to, czego chcą; Bóg musi „iść z duchem czasu.” W rezultacie

wielu próbuje dostosować kościół do pragnień tego świata i wtedy odkrywamy, że

pozostaje nam Bóg, który nie jest większy od kwestionariusza lokalnego kościoła.

Zdaję sobie sprawę, że wielu ludzi nie padło ofiarą trendów, które pojawiały się

na teologicznej arenie w ciągu ostatnich 50 lat, jednak ponurą rzeczywistością jest to,

że liczni „narodzeni na nowo” chrześcijanie służą obecnie bardzo małemu Bogu.

Rezultatem tej niepełnej wizji Boga jest to, że wielu dobrze chcących wierzących

ukazuje świadectwo życia chrześcijańskiego, w którym brakuje wiary i

posłuszeństwa, beznadziei i pełne obaw odnośnie tego co przyniesie jutro,

całkowicie pozbawione radości mocy, która wynika z życia w jedności z Duchem

Bożym. Pomimo posługiwania się duchowym żargonem i „pozytywnego

wyznawania”, chłodną rzeczywistością pozostaje, że ich egzystencja to zwykła fata

Nasz nieskończony Bóg

morgana „rzek wody żywej,” które według obietnicy Jezusa popłyną z wewnątrz

(Ew. Jana 7:37-39).

Brak mocy i zwycięstwa sprowadza do umysłu trzy adekwatne pytania: Jak tu

się znaleźliśmy? W jaki sposób to nas dotyczy? Jak odnowić nasze wyobrażenie o

nieskończonym Wszechmocnym Bogu?

Zstąpienie Człowieka

W ostatnich latach postęp techniczny i naukowy przyprawił ludzkość o zawrót głowy

wobec ich własnych osiągnięć i potencjału na przyszłość. Wydaje się, że wraz z

ostatnimi postępami w inżynierii genetycznej, upadły wszystkie bariery, które

zabraniały człowiekowi „bawić się w Boga.” W takim stanie euforii względem

własnych możliwości, człowiek prawie nie jest w stanie słuchać o Bogu, który jest

Stwórcą nieba i ziemi, który ukształtował człowieka z prochu i jest Panem i Sędzią

wszystkiego.

Ta postawa rozszerzyła się na sposób w jaki większość ludzi w kościele myśli i

działa. Media bombardują nas codziennie wizerunkami i ideałami, które nie

zostawiają absolutnie żadnego miejsca dla Boga. Część tego czyni się jawnie, wiele w

subtelny sposób. Jednak wszystko to wpływa na nasz sposób postrzegania Boga.

Dzisiaj rozumiemy w jaki sposób powstają trzęsienia ziemi, więc nie pamiętamy

już, że Bóg pokazuje, iż trzęsienia ziemi to Jego dzieło, oznaka końca tego wieku

(Ew. Łukasza 21:11). Zmiany pogody są notowane wiele dni wcześniej, więc

wykluczamy to, że Bóg suwerennie steruje warunkami atmosferycznymi dla Swoich

wyższych celów. Nie uważamy już więcej, że „wiatry są Jego posłańcami, ognie Jego

sługami, wojny i wstrząsy narzędziem do osiągnięcia Jego celów” (P.T. Forsyth).

Panuje demokracja więc ludzie wybierają sobie przywódcę według własnego

uznania, a Bóg, który „utrąca królów i ustanawia królów” (Daniela 2:21) świadomie

czy nie, jest umieszczany poza procesem demokratycznym. Jesteśmy w stanie

zdobyć ostatnie notowania giełd i niekiedy zrozumieć dlaczego ekonomia idzie w

górę lub w dół, więc nie odczuwamy, że konieczne jest poleganie na naszym Ojcu w

niebie względem powszedniego chleba.

Kiedy człowiek wspiął się, Bóg zniżył się—smutne odwrócenie odczuć Jana

Chrzciciela względem nadchodzącego Oblubieńca (Ew. Jana 3:30). Ogromna

większość tak zwanych „wierzących biblijnie” chrześcijan odrzuci taką sugestię,

jednak prawdą jest, że wszysycy znajdujemy się pod wpływem ducha tego wieku w

stopniu większym, niż to sobie wyobrażamy. Nasze kierowane przez media

społeczeństwo jest pod wpływem złego, a ten wpływ w cichy i zwodniczy sposób

wpłynął na umysły wielu wierzących.

„Jesteśmy tym czym myślimy,” i prawdą jest, że większość z nas pozwala, by

Jak wielki jest twój Bóg?

Nasz nieskończony Bóg

nasze umysły były kierowane przez natrętne instrumenty obecnego wieku. Jako

społeczeństwo jesteśmy ogólnie leniwi umysłowo. Wolimy raczej by ktoś nam

powiedział co mamy myśleć, niż sami dojść do właściwych konkluzji, a konkluzje

które są nam podawane w większości spraw, nie biorą w ogóle pod uwagę

nieskończonego Boga.

Wielu z nas skorzystałoby wielce, gdybyśmy w praktyczny sposób odpowiedzieli

na nawołanie Pawła skierowane do kościoła w Filipii: „Myślcie tylko o tym, co

prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest

cnotą i godne pochwały” (Filipian 4:8).

Fakt, że nie utrzymaliśmy wysokiego i uwielbionego obrazu Boga, jest główną

przyczyną dlaczego obecnie w zachodnim świecie obserwujemy chrześcijaństwo

zdegradowane do miejsca jednej z „wielu dróg prowadzących do Boga.”

Sprowadziliśmy Go do naszego poziomu i z takim ograniczonym Bogiem po prostu

nie możemy stawić czoła walce.

Próbując „dać sobie radę” z małym Bogiem

Wielu z kościele wyraźnie zdaje sobie sprawę z trendów społecznych spotykających

nas w XXI wieku. Nie stwierdzam tu niczego nowego. Jednak często jesteśmy

nieświadomi sposobu w jaki nieświadomie reagujemy przeciwko tym trendom z dala

od wszechmogącego Boga Biblii.

Obecnie wielu ludzi w kościele daje się ponieść ekstremalnym ruchom „znaków

i cudów.” Ich obrona przed naciskiem bezbożnego wieku to wskazanie na

wszelkiego rodzaju sprawdzalne „dowody,” że Bóg naprawdę działa i istnieje. Często

wydaje się, że czym dziwniejsza „manifestacja,” tym większy dowód na potężne

dzieło Boże. Obraz ich Boga jest opakowany w to, czego można dotknąć,

doświadczyć i, jak w niektórych przypadkach, pośmiać się.

Proszę, nie zrozumcie mnie źle. Wierzę całkowicie, że Bóg w dalszym ciągu

nawiedza nasz świat i ukazuje Swoją potężną moc w uzdrowieniu, działaniu Ducha

Świętego i suwerennie dotykając życia mężczyzn i kobiet, którzy Go wzywają.

Jednak dowód na istnienie nieskończonego Stwórcy nie jest ograniczony do

wydarzeń czy „efektów ubocznych,” które są jedynie tak duże jak nasza zdolność do

doświadczenia ich czy zmierzenia.

Należy zadać pytanie: Kiedy skończą się manifestacje (a w końcu tak się dzieje),

co dzieje się z Bogiem tych manifestacji?

Inni w kościele chwytają się pewnych zagadnień albo poszczególnych doktryn

biblijnych i czynią je jedyną podstawą swojej wiary i w rezultacie postrzegania Boga.

Jakaś prawda zostaje wyjęta z kontekstu Biblii i trzyma się jej z całą gorliwością i

pasją, na jaką można się tylko zdobyć. Wielu wierzących będzie trzymało się tej

Jak wielki jest twój Bóg?

Nasz nieskończony Bóg

prawdy aż do gorzkiego końca, tak jakby zależało od tego ich całe życie.

Jeżeli pozwolicie mi na odrobinę wyobraźni, to jest to tak jakby brali jeden

kawałek z Bożej kosmicznej układanki i próbowali uczynić z niego całe puzzle. Ich

uwaga i zrozumienie stało się rażąco ograniczone. Często towarzyszy temu postawa

wyższości i odrzucenie każdego, kto nie postrzega tego jednego kawałka jako całego

obrazka.

Boża chwalebna prawda i nieskończona mądrość są zredukowane do

pojedynczego doktrynalnego punktu, który rozumieją i argumentują. Często

towarzyszy temu postawa przetrwania, a to łatwo prowadzi do ducha fanatyzmu.

Gorliwi rzecznicy wierzą, że bronią Boga, jednak w rzeczywistości przeszkadzają w

pełnym postrzeganiu wszechmogącego Boga, którego widzą oni sami i inni .

W końcu są też ci, którzy znajdują pociechę i bezpieczeństwo w mniej

zdefiniowanym pojęciu „swojej wiary.” Bóg zostaje odłożony na bok a „silna wiara”

staje się najważniejsza. Oczywiście zazwyczaj zamierza się, by była to wiara w Boga ,

jednak pojawiła się subtelna różnica. Bóg, w którego wierzymy, nie jest tak istotny;

chodzi o to w co wierzymy i to wierzymy usilnie. Takie eteryczne pojęcie Boga może

stworzyć emocjonalne „bąbelki” w chwilach kryzysu, ale również pozostawia osobę

podatną na wszelkie formy mieszanki i błędu.

Ponownie, w każdym z tych przykładów, podstawową sprawą jest to, że człowiek

przychodzi by polegać na Bogu, który z ich perspektywy nie jest większy niż to, co

mogą pojąć czy wyrazić. Nawet w przypadku „silnej wiary” w cokolwiek , to człowiek i

jego zdolność do „wierzenia” staje się zasadniczą sprawą—delikatnie przesuwając

potężnego i majestatycznego Boga poza nawias. Za każdym razem kiedy tak się

dzieje, mamy skrót do całkowicie fałszywego obrazu Boga.

To może łatwo doprowadzić do pustki, beznadziejności i duchowego

pomieszania. Nie ma zwycięstwa i radości, a wierzący staje się rozleniwiony w swojej

wędrówce za Bogiem. Nie ma motywacji, by dążyć do chwalebnej jedności z Panem

nieba i ziemi. Modlitwa staje się nieprzyjemnym i daremnym obowiązkiem,

ponieważ Bóg, do którego się modlą, ma tyle mocy, ile Mu się przypisze.

Os Guinness, w swojej znakomitej książce Doubt ( Zwątpienie ), stwierdza tak: „Z

tego lub innego powodu wierzący posiada tak złe wyobrażenie Boga, że staje ono

pomiędzy nim i Bogiem albo pomiędzy nim i jego wiarą w Boga. Ponieważ nie wie

co czyni, obwinia raczej Boga niż swój fałszywy obraz, nie zdając sobie sprawy, że

Bóg wcale taki nie jest. Nie będąc w stanie zobaczyć Boga takim jakim jest, nie

może Mu ufać tak jak powininen, a rezultatem jest zwątpienie.”

Poznając Niepoznanego

W naszym opanowanym przez żądzę informacji świecie, jesteśmy wręcz owładnięci

Jak wielki jest twój Bóg?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: