Binder Pam - Swatka.pdf - Literatura - Dorico

Pam

Binder

Swatka

Swatka. Kathleen MacKenzie nie miała dzisiaj ochoty na jej

odwiedziny.

Romantyczne dźwięki kobzy przepływały przez ulice Edynburga, jakby

chciały przypomnieć Kathleen, że nie powinna przejmować się takimi

sprawami. Usiadła na wyłożonym miękkim pledem parapecie i

wyjrzała na ulicę. Do cukierni zbliżała się Harriet Maclaren, miejscowa

swatka. Kathleen głęboko westchnęła. Ta miła staruszka ciągle się jej

naprzykrzała. Gdy Kathleen znowu wyjrzała przez okno, zobaczyła, że

poranne słońce oblało ciepłym światłem wiekowe miasto, które

potrafiło zmierzyć się z przyszłością, nie wypierając się przeszłości.

Właśnie tradycja swatania ludzi należała do licznych starodawnych

zwyczajów, które zachowały się w Edynburgu, a za które Kathleen

Tak kochała to miasto.

W jej cukierni roznosił się zapach cynamonu, czekolady

i palonego cukru. Kathleen uśmiechnęła się. Wszystko jest już gotowe.

Piekła od brzasku i teraz pozostałojej tylko czekać na klientów.

Pierwsza będzie Harriet, ale to dobrze. Kathleen zazwyczaj udawało

się zbyć staruszkę i przewidywała, że tym razem też szybko się jej

pozbędzie.

W końcu musi zajmować się cukiernia, i nie ma czasu na nic innego.

Ojciec Kathleen zginaj w katastrofie lotniczej, a po śmierci matki

osierocona dziewczyna sama zajęła się prowadzeniem rodzinnego

interesu, który istniał juz od czasów królowej szkockiej, Marii. Kathleen

położyła na kolanach książkę. Powieść zatytułowana Na zawsze Am-ber,

napisana przez Kathleen Winsor, była ulubioną lekturą matki Kathleen,

więc i ona czytała ją na okrągło; dzięki temu czuła się mniej samotna.

Obydwie z matką uwielbiały powieści historyczne. Matka zmarła przed

trzema laty, niecały tydzień po tym, jak Kathleen ukończyła studia na

edynburskim uniwersytecie. W oczach Kathleen zebrały się łzy. Nikt nie

był zdziwiony, ze matka czekała, aż córka ukończy studia. Znajomi

mówili, że wszystko, co robiła, było sporo wcześniej zaplanowane, i

dodawali, że teraz z pewnością przeprowadza reorganizację w niebie.

Kathleen otarła łzy spojrzała na czarną tablicę i spisaną kredą listę rzeczy

do zrobienia. Uśmiechnęła się. Sporządzanie takich list to następna cecha

łącząca ją z matką. Kathleen odziedziczyła też kilka cech po ojcu. Na

przykład zielone oczy i lekki szkocki akcent. Lubiła tę kombinację.

Zerknęła na stary zegar stojący dumnie u wejścia do cukierni. Zbliżała

się dziewiąta. Czas się z parapetu i poszła odstawić książkę na półkę.

Wyprostowała długą do kostek wzorzystą spódnicę, obciągnęła bluzeczkę.

Ich styl pasował do trochę osobliwego wnętrza cukierni. Kathleen ubierała się

w ten sposób z przyzwyczajenia, ale ostatnio także ze względu na swój

nastrój.

Otrząsnęła się z dziwacznego przeczucia, że Edynburg, to pradawne miasto,

coraz bardziej zaraza ją swoją atmosferą. Przeszła do drzwi wejściowych i

otworzyła je. Cukiernia nazywała się Kathleen, na cześć kobiet, które w tej

rodzinie od pokoleń nosiły to imię. Powietrze wpływające przez uchylone

okno wydymało lekko koronkowe firanki. Śnieżnobiałe, tak jak

wykrochmalone obrusy pokrywające stoliki. Cukiernia znajdowała się

nieopodal pałacu Holyrood, letniej rezydencji królowej i popularnej atrakcji

turystycznej. Zegar biciem obwieścił pełną godzinę. W tym

samym momencie rozległ się aksamitny dźwięk dzwoneczka. Drzwi

otworzyły się i Kathleen uśmiechem powitała wiosenny dzień i swoją

pierwszą klientkę.

- Dzień dobry, Harriet.

- Dobry, dobry, dziewczyno. - Staruszka przyciskała do obfitego

biustu płócienną torbę. Uśmiech wyrzeźbił wokół jej oczu siateczkę

zmarszczek.- Przyniosłam zdjęcia nowych kandydatów i chcę ci je

pokazać - Sama je zrobiłam. To o wiele lepsze niż opowiadanie, jak je

zrobiłam. To o wiele lepsze niż opowiadanie, jak wyglądają. Zresztą

wszyscy są przystojni i odpowiedzialni. Niektórzy nawet bardzo

przyjemni dla oka- Mrugnęła. - Jeśli rozumiesz, co mam na myśli.

Kathleen przeszła za sięgający pasa kontuar, gdzie za szklaną taflą

leżały placuszki z owocowym nadzieniem. -Tak, tak, Harriet, wiem

doskonale, o co ci chodzi, ale moja odpowiedź brzmi tak samo jak ta,

którą dałam ci podczas twojej ostatniej wizyty. Od śmierci matki. Sama

muszę prowadzić cukiernię. Jest szczyt sezonu turystycznego, i nie

mam czasu na myślenie o romansach. A ty pewnego dnia natkniesz się na

kogoś, komu nie spodoba się, że robisz mu zdjęcia.

Harriet potrząsnęła głową.

- Nigdy do tego nie dojdzie, dziewczyno. Interesują mnie tylko

mężczyźni wyglądający sympatycznie ale ty jak zawsze zmieniłaś temat.

Harriet przeszła do pobliskiego stolika stojącego przy oknie. Usiadła,

torbę postawiła obok siebie i zaczęła w niej szperać. Wreszcie

wyciągnęła stosik zdjęć.

- Jak dawno sięgnę pamięcią, powtarzasz to samo. Twoja matka też tak

mówiła. - Staruszka uniosła brwi. - Dopóki nie znalazłam jej partnera.

Kathleen roześmiała się. Harriet lubiła przypisywać sobie połączenie

wszystkich dobrych małżeństw w Edynburgu. A przecież matka

opowiadała Kathleen, że poznała ojca przypadkowo. Ale też nigdy nie

spierała się o to z Harriet, a Kathleen tym bardziej nie zamierzała tego

czynić. Uśmiechnęła się, po czym wróciła do rzeczywistości.

Harriet pomachała jakimś zdjęciem. - Chłopak nazywa się Liam

Campbell. Przystojny i solidny. Kathleen obwiązała pas

koronkowym fartuchem. Czekała, aż staruszka powie, że Liam jest

łagodny jak baranek, więc jest dla niej wspaniałą partią. Otrząsnęła się z tej

myśli. Sama nie wiedziała, jakiego typu mężczyznę by chciała, wiec skąd

miałaby to wiedzieć Harriet?

Dzwoneczki przy drzwiach odezwały się ponownie Kathleen spojrzała w

tamtą stronę. To był jej Amerykanin. Wytarła dłonie w fartuch, czując, ze

nagle jej serce zaczyna bić nieco szybciej. Dobrze się prezentował.

Zresztą jak zawsze.

Binder Pam - Swatka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: