WALKA DUCHOWA.doc

(48 KB) Pobierz
WALKA DUCHOWA

WALKA DUCHOWA

 

A)    „Zaczynacie dzisiaj walkę przeciw wrogom waszym, niech trwoga przed nimi was nie ogarnia! Niech serce wam nie drży! Nie bójcie się, nie lękajcie się! Gdyż z wami wyrusza Pan, Bóg, wasz, by walczyć przeciw wrogom waszym i dać wam zwycięstwo” (Pwt 20, 3-4)

B)    Jeśli dążysz do doskonałości, nie możesz ustawać w walce z samym sobą. Więcej sprawisz przyjemność Bogu, gdy opanujesz swoje nieuporządkowane pragnienie, niż posty, modlitwy, nabożeństwa, które nie niszczą twego „starego” człowieka.

C)    Są cztery rodzaje broni w walce duchowej:

a.      nieufność do siebie

b.      zaufanie Bogu

c.       ćwiczenia duchowe

d.      modlitwa

 

I. NIEUFNOŚC DO SIEBIE

a)                  po grzechu pierworodnym mamy naturalną skłonność do fałszywego mniemania o sobie. Ufamy sobie, że mamy siły, że sobie sami poradzimy.

b)                 Jak nauczyć się tej nieufności:

-            pamiętaj o swojej małości, że nie jesteś sam w sobie uczynić żadnego dobra,

-            proś Boga o nieufność do siebie, bo ona jest darem,

-            obawiaj się swojej skłonności do grzechu,

-            kiedy coś zawinisz, uznaj swoją słabość. Bóg pozwolił ci upaść, byś poznał swoją ułomność.

-            Na pyszałka jest jedyny sposób: Bóg pozwala na grzech, by stracił swoją zarozumiałość i niezależność.

 

II. ZAUFANIE DO BOGA

a)             w Bogu miej nadzieję, od Niego spodziewaj się wszelkiego dobra, pomocy, zwycięstwa

b)             cztery sposoby uzyskania zaufania do Boga:

-            proś o nie Boga,

-            rozważaj wszechmoc i mądrość Boga, który wszystko może uczynić (Bóg jest Pasterzem, Ojcem miłosiernym, Zbawcą),

-            sięgaj do Pisma świętego, by szukać fragmentów mówiących o ty, że kto zawierzył Bogu nie doznał zawodu,

-            kiedy coś ci przeszkadza od razu zdaj się na Boga i Jego moc.

 

1.                                                                                                            Kilka zasad o zaufaniu

a)             jeśli po grzechu niepokoisz się i smucisz to znak, że ufasz sobie a nie Bogu,

b)             jeśli dziwisz się, że popełniłeś taki grzech, to znak że ufasz sobie,

c)             trwoga i niepokój rodzą się z pychy, ta zaś bierze się z nadmiernej ufności we własne siły,

d)             pokorny człowiek, gdy zgrzeszy, żałuje tego, ale się nie trwoży i nie dziwi.

 

III. ĆWICZENIA DUCHOWE

a)      są one konieczne do uczenia się bezgranicznego zaufania w Bogu

b)     należy je wykonywać za pomocą ROZUMU i WOLI

 

      1. Ćwiczenie umysłu:

a)        UMYSŁ należy chronić od niewiedzy: lekarstwem jest modlitwa o Ducha Świętego i nieustanne rozważanie rzeczy w prawdzie.

b)        przyczyna błędnego rozeznania: od razu reagujesz na różne rzeczy albo UPODOBANIEM albo NIECHĘCIĄ zamiast rozeznać to przed Bogiem i w swoim sumieniu.

c)        dokładaj starań, by oczyszczać wolę od nieuporządkowanych uczuć. Poddawaj dane uczucie, pragnienie pod osąd ROZUMOWI,  by mógł poznać daną rzecz. Oddaj się MODLITWIE, idź po radę do OJCA DUCHOWEGO

d)        broń się przed CIEKAWOŚCIĄ: poskramiaj swój umysł, nie zaprzątaj go światowymi nowinkami, dąż do poznania Jezusa

e)        PYCHA umysłu jest gorsza od PYCHY woli: jeśli umysł jest ślepy nic go nie jest w stanie uleczyć. Wolę może uleczyć prawy umysł.

 

     2. Ćwiczenie woli:

a)      WOLĘ trzeba ćwiczyć, by była całkowicie posłuszna woli Bożej. Nie zadowalaj się dążeniem do rzeczy dobrych, ale czyń wszystko, by być przez Boga poruszanym oraz, by się Jemu podobać. Natura skażona grzechem dąży do WŁASNEJ WYGODY i PRZYJEMNOŚCI.

b)     Kiedy masz możliwość uczynienia dobra, zanim skłonisz wolę do tego wolę, wznieś umysł do Boga, by przekonać się, czy jest Jego wolą, abyś tego chciał. Nie wystarczy, że chcesz dobra, ale czy Bóg tego chce od ciebie.

c)      Nie chciej niczego czynić, ani zaniechać, jeśli wcześniej nie czujesz, że porusza tobą wyłącznie wola Boża.

d)     Jeden uczynek, choćby najdrobniejszy, tylko po to, by spodobać się Bogu i dla Jego chwały jest więcej wart niż wiele innych wartościowych uczynków spełnionych z innych pobudek

e)      Aby wszystko czynić, by podobać się Bogu trzeba: często rozbudzać pragnienie Boga w swym sercu, dążyć do Niego jako Największego Dobra

f)       Aby łatwiej skłaniać wolę do uległości woli Bożej, przypominaj sobie często, że to On pierwszy cię obdarował i umiłował. Bóg zasługuje, by oddawał Mu cześć, służył Mu, kochał Go i uwielbiał

g)     Są trzy rodzaje woli: wola Boża, wola rozumna, wola zmysłowa. Walka duchowa polega na tym, że wola rozumna znajdująca się między wolą Bożą a zmysłową, bezustannie skłania się to ku jednej toku drugiej. Trzeba byś pokochał walki, trudności, cierpienia, bo one mogą ci pomóc przezwyciężyć siebie (wolę zmysłową) i dążyć szczerym sercem do Boga, by pełnić Jego wolę.

 

   3.Metody walki w walce duchowej:

a)      kiedy ogarniają cię bodźce zmysłowe, musisz zaciekle bronić się, by wola rozumna nie ugięła się przed nimi,

b)     spełniaj uczynki przeciwne złym namiętnościom,

c)      nigdy nie przerywaj walki, bo wpadniesz albo w grzech albo w pychę i samozadowolenie. Pamiętaj, że dobre uczynki są bardziej potrzebne do tego, aby nawyknąć do dobrych sprawności, niż złe do tego, aby nawyknąć do występków,

d)     bądź skupiony w walce nie tylko z wielkimi złymi namiętnościami, ale jeszcze bardziej w zmaganiach się z małymi pokusami tej samej namiętności, bo one otwierają drogę do większych i rodzą się złe nawyki.

e)      prawdziwa doskonałość rodzi się nie w ćwiczeniach przyjemnych, ale w tych, które przybijają grzeszną naturę do krzyża.

f)       pamiętaj: dopóki otwarcie nie uległeś, nadal zwyciężasz!

g)     kiedy zostaniesz pokonany zastanów się, czy  ty sam nie stworzyłeś do tego okazji. A jeśli nie ponosisz winy to oddaj się spokojnie w ręce miłosiernego Boga i przyjmij swoją udrękę jako oczyszczenie,

h)     ucz się przyjmować codziennie: pogardę, przykrości, trudne zajęcia, mozolne obowiązki, którymi inni cię obdarzają. Jeśli tego nie będziesz czynić to rzadko będziesz zwyciężać, a często upadać.

i)       pamiętaj: nieskończenie większy i silniejszy jest Bóg niż demony, kuszące do złego! Pogłębiaj swoją wiarę w obecność przy tobie Jezusa Pana i Zbawiciela

j)       zawsze walcz z tymi namiętnościami, które obecnie najbardziej ci dokuczają!

k)     jak tyko poczujesz pierwsze ataki namiętności, stań się czujny, przemóż się i wznieś umysł do Boga. Pomyśl o dobroci Boga, o Jego mocy zachowania cię od zła.

l)       skutecznym sposobem walki z niespodzianymi namiętnościami jest jak najszybsze usunięcie ich przyczyny!

 

IV. MODLITWA

 

1.    Modlitwa jest narzędziem pozwalającym uzyskać wszelkie łaski:

a)      niech będzie żywe w tobie pragnienie służenia Bogu zgodnie z Jego wolą,

b)     niech będzie żywa w tobie wiara i ufność, że Pan chce cię obdarzyć wszystkim, czego potrzebujesz do służenia Mu i czego wymaga twoje dobro,

c)      powinieneś przystępować do modlitwy z wolą spełniania wyłącznie woli Bożej, a nie swojej,

d)     prośby zawsze powinny być poprzedzone podziękowaniem za otrzymane łaski

e)      módl się wytrwale, bo pokorna wytrwałość zwycięża

f)       zawsze składaj Bogu dziękczynienie, nawet gdy odmawia ci pewnych rzeczy.

2.    Formy modlitwy:

a)      modlitwa myślna

b)     rozważanie życia i męki Jezusa (lektura słowa Bożego)

c)      modlitwa za wstawiennictwem Maryi,

d)     modlitwa za wstawiennictwem Aniołów i Świętych

3.    Eucharystia to najskuteczniejsza broń w walce duchowej.

a)      dzięki niej trwasz w Chrystusie:

b)     pielęgnuj Komunię sakramentalną i duchową (wiele razy w ciągu dnia),

c)      przystępuj do Komunii z wiarą i pokorą,

d)     usuwaj z serca wszelkie przywiązania do grzechu,

e)      po Komunii z pokorą adoruj Pana

4.    Rachunek sumienia:

a)        uwzględnij w nim trzy rzeczy: upadki, które miały miejsce danego dnia, ich przyczynę, wreszcie to, czy chciałeś je zwalczać i dobywać przeciwne cnoty,

b)        dziękuj Bogu za wszelkie laski otrzymane w ciągu dnia

5.    Rozmyślaj często o własnej śmierci

6.    Uważaj na ataki szatana:

a)      atak odejścia od wiary,

b)     atak rozpaczy,

c)      atak pychy,

d)     atak złudzeń i fałszywych wizji

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin