parch jabłoni.pdf
(
1627 KB
)
Pobierz
437611777 UNPDF
36
Działanie fungicydów
zwalczających
parcha jabłoni
Marcin Oleszczak
Agrosimex Dział Techniczno-Naukowy
Parch jabłoni był, jest i będzie największym zagrożeniem sadów jabłonio-
wych. Wynika to z doskonałego przystosowania się grzyba Venturia inequa-
lis do żywiciela — jabłoni oraz do warunków siedliskowych naszej strefy kli-
matycznej. Skuteczne zwalczanie parcha jabłoni jest najważniejszym ele-
mentem, który decyduje o powodzeniu w produkcji jabłek. Istotną rolę
w walce z tą chorobą odgrywa chemiczna metoda ochrony. O jej skuteczno-
ści decyduje zaś wybór właściwego fungicydu i terminu zabiegu, a także
technika samego opryskiwania. Stosując fungicydy, należy brać pod uwagę
również inne czynniki, które mają bezpośredni lub pośredni wpływ na sku-
teczność ochrony chemicznej.
(czas ten nie uwzględnia zmycia prepa-
ratów przez deszcz oraz gwałtownego
przyrostu powierzchni blaszek liścio-
wych i zawiązków owoców).
Z analizy danych zawartych w tabeli
1 wynika, że najlepszym działaniem
zapobiegawczym cechują się: kaptan,
ditianon, dodyna, cyprodinil, krezok-
sym metylu, triloksystrobina oraz pi-
rymetanil.
Fungicydy a parch jabłoni
działające: zapobiegawczo (przed lub
w trakcie infekcji), interwencyjnie (po
infekcji) oraz wyniszczająco (po wy-
stąpieniu objawów choroby).
Tabela 1. Działanie zapobiegawcze wybranych
substancji aktywnych, skuteczność w ochronie
przed parchem jabłoni w skali 1–5* (za
W. Goszczyńskim, z uzupełnieniem)
Przystępując do ochrony jabłoni przed
parchem jabłoni, warto przeanalizo-
wać kilka czynników, m.in. położenie
i otoczenie sadu, wiek drzew, sposób
ich prowadzenia, efektywność ochrony
w roku poprzednim (we własnym sadzie,
jak również u sąsiadów), ze szczególnym
uwzględnieniem możliwości zaistnie-
nia odporności uprawianej odmiany,
posiadane przyrządy do wyznaczania
okresów krytycznych lub odległość od
punktów, gdzie są zainstalowane takie
urządzenia oraz tempo przyrostu po-
wierzchni blaszek liściowych i zawiąz-
ków owoców.
Fungicydy do zwalczania parcha ja-
błoni możemy podzielić — uwzględnia-
jąc ich wpływ na rozwój grzyba — na
Preparaty zapobiegawcze
Substancja
aktywna
Działanie zapobie-
gawcze
przed
opadem
w czasie
opadu
Preparaty zapobiegawcze hamują głów-
nie kiełkowanie zarodników grzyba.
kaptan
5 4
ditianon
5 5
Takie działanie wykazują fungicydy
należące m.in. do ditiokarbaminianów,
ftalimidów oraz pochodnych guanidyny.
Niektóre z tych preparatów są opisywa-
ne jako produkty posiadające krótkie
działanie interwencyjne od 24 do 36
godzin po infekcji. Natomiast trwałość
tych preparatów na blaszkach liściowych
jest określana na 6 do 8 dni do końca
kwitnienia i 10 do 14 dni po kwitnieniu
mankozeb
4
3
tiuram
3–4 3
metiram
4
3
związki miedzi 3
2
dodyna
5 5
luchinkonazol +
pirymetanil
5 2–3
cyprodinil 5 2–3
krezoksym metylu 5 5
triloksystrobina 5 5
pirymetanil 5 2–3
bitertanol 3 1
lusilazol 3 1–2
difenokonazol 3–4 1–2
Aby efektywnie stosować fungicydy, potrzebna jest wiedza
o ich właściwościach, zachowaniu się ich substancji aktywnych
na roślinie i działaniu na sprawcę choroby.
* Skuteczność działania: 1 — bardzo słaba, 2 — słaba,
3 — średnia, 4 — dobra, 5 — bardzo dobra
miesięcznik praktycznego sadownictwa
4/2008
Fot. 1. Objawy grzyba V. inaegualis na spodniej stronie liścia
Tabela 2. Działanie interwencyjne wybranych substancji aktywnych, skuteczność w zwalczaniu
parcha jabłoni w skali 1–5* (za W. Goszczyńskim, z uzupełnieniem)
Substancja aktywna
Działanie interwencyjne
36 godzin 48 godzin 72 godzin 96 godzin 120 godzin
kaptan 4–5 0 0 0 0
ditianon 0,75 kg/ha 3–4 0 0 0 0
ditianon 0,50 kg/ha 1 0 0 0 0
mankozeb 2 0 0 0 0
tiuram 2 0 0 0 0
metiram 2 0 0 0 0
związki miedzi 0 0 0 0 0
dodyna 5 5 5 0 0
luchinkonazol + pirymetanil 4–5 4–5 4–5 4–5 0
cyprodinil
4–5 4–5 0
0
0
krezoksym metylu 0,2 kg l/ha 5 5 0
0
0
krezoksym metylu 0,3 kg l/ha 5 5 5 0
0
triloksystrobina
5 5 5 0
0
pirymetanil
5 5 4–5 0
0
bitertanol 5 5 5
lusilazol 5 5 5 5 5
difenokonazol 5 5 5 5 5
* Skuteczność działania: 1 — bardzo słaba, 2 — słaba, 3 — średnia, 4 — dobra, 5 — bardzo dobra
Fungicydy interwencyjne
Fungicydy interwencyjne działają w trak-
cie infekcji i po jej zakończeniu (fot. 1).
Preparaty skutecznie działające w tej
fazie rozwoju sprawcy choroby są prze-
mieszczane przez kutikulę. W przypadku
tych fungicydów ważna jest długość dzia-
łania interwencyjnego — wynosi ona od
36 do 120 godzin po infekcji i koncentruje
się głównie na inhibicji wzrostu grzybni
rozwijającej się pod kutikulą.
Z tabeli 2 wynika, że najdłuższym
działaniem interwencyjnym charakte-
ryzują się fungicydy zawierające lusi-
lazol i difenokonazol.
Fungicydy wyniszczające
Fungicydy działające wyniszczająco są
skuteczne po pojawieniu się plam par-
cha jabłoni na liściach (fot. 2).
Fot. 2. Fungicydy wyniszczające można stosować
po pojawieniu się plam parcha jabłoni na liściach
4/2008
miesięcznik praktyczn
e
go sadownictwa
38
Fot. 3 i 4. Plamy parcha jabłoni po zastosowaniu fungicydów wyniszczających
Tabela 3. Skuteczność działania wyniszczającego
wybranych substancji aktywnych w skali 1–5*
(za W. Goszczyńskim, z uzupełnieniem)
Substancja aktywna Działanie
wyniszcza-
jące
kaptan 0
ditianon 0
mankozeb 0
tiuram 0
metiram 0
związki miedzi 0
dodyna 4
luchinkonazol + pirymetanil 2–3
cyprodinil 2–3
krezoksym metylu —
triloksystrobina —
pirymetanil 3–4
bitertanol 3–4
lusilazol 3–4
difenokonazol 4
* Skuteczność działania: 1 — bardzo słaba, 2 — słaba,
3 — średnia, 4 — dobra, 5 — bardzo dobra
kazują również preparaty z grupy IBE
oraz fungicydy anilinopirymidynowe
i strobilurynowe stosowane wkrótce po
pojawieniu się plam parcha jabłoni.
Należy jednak pamiętać, że wykorzy-
stywanie właściwości wyniszczających
fungicydów powinno być ostatecznoś-
cią. Częste stosowanie tych preparatów
w sezonie, a szczególnie stosowanie ich
wyniszczająco może prowadzić do szyb-
kiego powstawania odporności sprawcy
parcha jabłoni na grupy środków obar-
czone takim ryzykiem.
jednak przemieszczane systemicznie
poza miejsce naniesienia; ● systemicz-
ne — transportowane w tkankach liści
poza miejsce naniesienia, w zawiąz-
kach i owocach preparaty te działają
zwykle wgłębnie; ● quasi układowe,
mezostemiczne — takim działaniem
charakteryzują się strobiluryny.
Fungicydy kontaktowe
Stosując fungicydy kontaktowe, należy
mieć na uwadze kilka czynników modyi-
kujących ich działanie. Najważniejszym,
który zmienia działanie tych preparatów
jest deszcz powodujący ich zmycie.
Działanie substancji
aktywnych na/w roślinie
Fungicydy stosowane w ochronie ja-
błoni przed parchem jabłoni możemy
podzielić także w zależności od zacho-
wania się ich substancji aktywnych na
lub w roślinie. Stosując to kryterium,
fungicydy dzielimy na: ● powierzchnio-
we zwane kontaktowymi — pozostają
na powierzchni chronionych organów,
tworząc warstwę ochronną; ● wgłębne
— są transportowane przez kutikulę,
wnikają w głąb tkanek liścia, nie są
Przyjmuje się, że suma opadów 20–
25 mm po opryskiwaniu zmywa ochron-
ną powłokę preparatu i nie możemy już
liczyć na jego skuteczne działanie.
Niszczą one zarodniki konidialne,
trzonki konidialne lub grzybnię (fot. 3,
4). Spośród zarejestrowanych najlepsze
działanie mają fungicydy zawierające
dodynę. Wyniszczające działanie wy-
Określając odstępy pomiędzy zabiega-
mi, należy uwzględniać nie tylko sumę
opadów, lecz także ich intensywność
— gwałtowny opad burzowy, mniejszy
nawet niż 20 mm deszczu, potrai zmyć
całkowicie fungicyd.
miesięcznik praktycznego sadownictwa
4/2008
Fot. 5. Stosując te same fungicydy w kolejnych sezonach lub nadużywając ich w danym sezonie,
trzeba się liczyć z pojawieniem się odporności sprawcy parcha jabłoni na niektóre z nich, a wtedy
może być za późno, aby ochronić owoce
fot. 1–5 M. Oleszczak
Najodporniejsze na zmywanie
są preparaty strobilurynowe,
„wytrzymują” opady do 40 mm.
wszystkim warunki atmosferyczne to-
warzyszące aplikacji preparatu, które
istotnie wpływają na ich pobieranie
i działanie.
Duże znaczenie po zastosowaniu fun-
gicydów powierzchniowych ma przy-
rost powierzchni blaszek liściowych.
W sprzyjających warunkach wzrostu
drzew powierzchnia blaszek liściowych
przyrasta bardzo szybko. Uważa się,
że przyrost powierzchni liści o 100%
eliminuje już skuteczność fungicydów
naniesionych kilka dni wcześniej. Jednak
niektóre preparaty oparte np. na dodynie,
ditianonie lub strobilurynach charakte-
ryzują się doskonałym efektem „pełza-
nia” po powierzchni blaszek liściowych
w okresie zwilżenia liści. Pojawienie się
nowych liści na pędach po opryskiwaniu
oznacza najczęściej, że nie ma na nich
fungicydów powierzchniowych. Przyj-
muje się, że w początkowym okresie
rozwoju drzew nowy liść pojawia się co
4 dni. Czas ten jednak, w zależności od
warunków atmosferycznych, może się
skracać lub wydłużać.
Temperatura powietrza, zarówno w cza-
sie opryskiwania, jak i kilka godzin po
zabiegu, decyduje o skuteczności fun-
gicydu.
Przyjmuje się, że dla preparatów
z grupy IBE minimalna temperatura
to 12°C, a dla preparatów z grupy anili-
nopirymidyn maksymalna temperatura,
w jakiej mogą być stosowane to 20°C.
Duże znaczenie ma także wilgotność
powietrza (z wilgotnością wiąże się
tempo wysychania cieczy użytkowej
na liściach). Preparaty IBE nie powinny
być stosowane przy niskiej wilgotności
powietrza, gdyż często w połączeniu
z dużym nasłonecznieniem ograniczo-
ne jest pobieranie substancji aktywnej
przez roślinę.
Silne nasłonecznienie podczas
opryskiwania może powodować
szybki rozpad substancji
aktywnych niektórych
preparatów z grupy IBE.
Stosując preparaty kontaktowe,
należy pamiętać, że młode
liście na pędach są zwinięte
i w czasie zabiegu pokrywane są
preparatami tylko z jednej strony.
W przeciwieństwie do preparatów
kontaktowych fungicydy wgłębne
i systemiczne wnikają w głąb tkanek
roślin, a więc są wolniej wymywane
przez deszcz. Warunkiem uzyskania
tego efektu jest wniknięcie substancji
aktywnej do tkanek.
Preparaty wgłębne
i systemiczne
Stosując preparaty wgłębne i syste-
miczne, należy mieć na uwadze przede
4/2008
miesięcznik praktycznego sadownictwa
40
Przeciętny czas wnikania substancji
z grupy IBE do rośliny wynosi około
4 godziny.
Tabela 4. Substancje aktywne fungicydów i propozycje ich zastosowania w poszczególnych
fazach rozwojowych jabłoni
Faza rozwojowa drzew Substancje aktywne
pękanie pąków,
ukazywanie się
wierzchołków liści
preparaty na bazie miedzi
Stosując preparaty z tej grupy, należy
pamiętać, że nawet niewielki deszcz
w trakcie opryskiwania lub krótko po
zabiegu może silnie ograniczyć ich
działanie. Preparaty anilinopirymi-
dynowe potrzebują do wniknięcia do
tkanek około 2 godzin.
Preparaty z grupy IBE są najlepiej
pobierane przez młode, aktywne tkanki.
Zastosowanie jednak tych preparatów,
gdy obserwuje się wolniejsze pojawia-
nie się nowych liści, może minimalnie
obniżyć skuteczność ochrony, szczegól-
nie jeśli któryś z wyżej wymienionych
czynników będzie na pograniczu opti-
mum (np. temperatura 12–13°C).
mysie ucho preparaty na bazie miedzi, ditianonu i kaptanu
zielony pąk ditianon, kaptan, dodyna, folpet, cyprodinil, pirymetanil, ditio-
karbaminiany
różowy pąk ditianon, kaptan, dodyna, folpet, cyprodinil, pirymetanil, kre-
zoksym metylu, triloksystrobina, ditiokarbaminiany, mieszanki
IBE z kontaktowymi (wyjątkowo w niezbędnych sytuacjach)
kwitnienie ditianon, kaptan, dodyna, folpet, cyprodinil, pirymetanil, kre-
zoksym metylu, triloksystrobina, ditiokarbaminiany, mieszanki
IBE z kontaktowymi
opadanie płatków ditianon, kaptan, dodyna, folpet, cyprodinil, pirymetanil, kre-
zoksym metylu, triloksystrobina, ditiokarbaminiany, mieszanki
IBE z kontaktowymi
do czerwcowego opadu ditianon, kaptan, folpet, krezoksym metylu, triloksystrobina,
ditiokarbaminiany, mieszanki IBE z kontaktowymi
po czerwcowym opadzie ditianon, kaptan, folpet, ditiokarbaminiany, mieszanki IBE
z kontaktowymi (tylko w uzasadnionych przypadkach)
Uwaga na odporność
Ważnym elementem w chemicznej ochronie przed parchem
jabłoni jest umiejętne dobieranie preparatów odpowiednio do
zagrożeń w czasie sezonu wegetacyjnego.
Stosując te same fungicydy w kolej-
nych sezonach lub nadużywając ich
w danym sezonie, powinniśmy mieć
na uwadze możliwość pojawienia się
odporności sprawcy parcha jabłoni
na niektóre z nich (fot. 5). Aby temu
zapobiec, dobierając fungicyd do za-
biegu, należy kierować się pewnymi
zasadami. Jedną z nich jest ogranicze-
nie w danym sezonie liczby zabiegów
do 2–3 preparatami z grup o wysokim
ryzyku powstawania odporności (IBE,
strobiluryny, anilinopirymidyny) oraz
stosownie rotacji fungicydów z różnych
grup chemicznych.
Wskazane jest stosowanie mieszanin
fungicydów wgłębnych i systemicznych
z fungicydami kontaktowymi oraz unika-
nie korzystania z wyniszczających właś-
ciwości preparatów (szczególnie w dru-
giej części sezonu wegetacyjnego).
W najbliższym czasie prawdopo-
dobnie nie zostaną wprowadzone na
rynek środków ochrony nowe substan-
cje aktywne fungicydów (np. na miarę
strobiluryn), które byłyby pomocne
w zwalczaniu parcha jabłoni. Dlatego
należy umiejętnie korzystać z dostęp-
nych fungicydów, tak aby prawidłowo
prowadzona ochrona chemiczna za-
pewniała uzyskanie wysokiej jakości
owoców.
W tabeli 4 podano substancje ak-
tywne fungicydów i propozycje ich za-
stosowania w poszczególnych fazach
rozwojowych jabłoni.
miesięcznik praktycznego sadownictwa
4/2008
Plik z chomika:
wywrotowy
Inne pliki z tego folderu:
Kolorowe żywopłoty.pdf
(162 KB)
Sadzenie i przycinanie drzew.pdf
(4056 KB)
Encyklopedia Ogrodnictwa - Iglaki.zip
(14793 KB)
ZIMOWE SZCZEPIENIE DRZEW I KRZEWÓW LIŚCIASTYCH.doc
(173 KB)
Szczepienie drzew owocowych.doc
(1222 KB)
Inne foldery tego chomika:
ALTANKI !
Domki drewniane
HUŚTAWKI !
Ogród. Działka
Ogrodnictwo - zbiór zeszytów 1898-1900
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin