J. MacGregor M. Prys 1001 rzeczy ktore warto wiedziec o Bogu.pdf

(881 KB) Pobierz
2
„Jak głupcy pragną zagrać Szekspira, tak ja pragnąłem napisać książkę o Bogu". Są to
pierwsze słowa książki J. I. Packera „Znając Boga". Oczywiście żałujemy, że sami nie
wymyśliliśmy tego zdania. Książka, którą właśnie trzymasz w rękach, prawdopodobnie nie
zabierze Cię na wyprawę tymi samymi teologicznymi ścieżkami, na które prowadzi
czytelników książka Packera... ale przynajmniej powinna dać Ci trochę radości.
Widzisz, wierzymy, że nasz Bóg jest radością. Bóg jest stwórcą śmiechu, wynalazcą radości
oraz Bogiem niespodzianek. Wygląda na to, że gdziekolwiek się nie obrócisz, ludzie chcą
poznać Boga. Wierzymy, że każdy z nas urodził się z wewnętrznym pragnieniem, aby Go
spotkać. Mamy dla Was dobrą wiadomość: Pan już dawno odsłonił się przed nami. Większość
tego, co o Nim wiemy, pochodzi wprost od Niego; są to Jego własne słowa, którymi dzieli się
z nami w Piśmie Świętym. Uważna lektura niemalże każdego fragmentu Pisma odkryje przed
nami wiele różnych wizerunków Boga i wielorakość Jego obecności - poczynając od Jego
starożytnego planu aż do Jego działań we współczesnym świecie. Jedyne, co mamy zrobić,
to otworzyć nasze oczy na obecność Boga. Wtedy zobaczymy, że Bóg jest wszędzie, gdzie
spojrzymy. Bóg powiedział nam o swoim Bożym planie, o swoim projekcie dotyczącym
istnienia życia w ogóle i swoich zamiarach co do konkretnego człowieka.
Dlatego też napisaliśmy tę książkę. Napisaliśmy ją z nadzieją, że pomożemy Ci dowiedzieć
się więcej na temat Boga.
Książka 1001 rzeczy, które warto wiedzieć o Bogu odkrywa charakter, działanie oraz
wydarzenia otaczające Tego, który stworzył życie. Książka ta nie składa się z 1001
„najlepszych" informacji, czy też nawet 1001 informacji „niezbędnych w podstawowej
edukacji teologicznej". Zamiast tego próbowaliśmy wybrać te informacje na temat Boga,
które, naszym zdaniem są najbardziej wyjątkowe, najmniej znane oraz najważniejsze. Jednym
słowem, wybraliśmy te fakty dotyczące Boga, które, jak sądzimy, każdy powinien znać...
albo, przynajmniej, nad którymi każdy powinien się zastanowić. Zebrane informacje
zamieściliśmy w książce, która niekoniecznie musi stać się podręcznikiem akademickim,
ale którą z radością mogą czytać wszyscy pragnący lepiej poznać Boga.
Zdajemy sobie sprawę z tego, że żadna książka napisana przez człowieka n ie jest w stanie
oddać kompletnego obrazu Boga ani też skończonego obrazu wszechświata. Jednak
wierzymy, że książka ta posłuży Ci jako pomoc w lepszym zrozumieniu Boga oraz
docenieniu niezmierzonej natury naszego Stwórcy. Poznaj Go lepiej i przekonaj się, czy nie
zmieni to Twojego życia.
Jerry MacGregor Marie Prys
996739234.001.png 996739234.002.png 996739234.003.png
 
3
CZĘŚĆ I.
1. Teizm jest to wiara w siłę nadprzyrodzoną lub siły nadprzyrodzone, w jednego lub wielu
bogów. Przeciwieństwem teizmu jest ateizm. Mianem teizmu określa się bardzo szeroko
pojętą wiarę w boga lub bogów. Terminem „teizm" określa się także wiarę w istnienie
jedynego Boga, zarówno osobowego, jak i nieosobowego, który jest aktywnie obecny we
wszechświecie, lub który nie bierze udziału w losach wszechświata. Niektórzy teiści wierzą
w osobowego Boga, zarówno transcendentnego, jak i immanentnego, który istnieje tylko
w jednej osobie. Taka koncepcja Boga istnieje w judaizmie, islamie oraz unitarianizmie.
Kolejna koncepcja Boga jest jedyna w swoim rodzaju (na niej opiera się ta książka) - wiara
w jednego osobowego Boga, zarówno immanentnego, jak i transcendentnego, który istnieje
w trzech odrębnych osobach, znanych jako Ojciec, Syn i Duch Święty. Taka jest definicja
chrześcijańskiego teizmu. Jest ona przeciwstawiana innym definicjom teizmu.
2. Nauka o Bogu i dziele Jego stworzenia to teologia. Słowo to pochodzi od dwóch greckich
słów, theos i logos. Pierwsze znaczy 'Bóg', drugie - 'słowo', 'dyskurs', 'doktryna'. W bardzo
wąskim znaczeniu tego pojęcia teologia może być więc zdefiniowana również jako 'doktryna
Boga'. Niemniej jednak, w nieco szerszym i częściej stosowanym znaczeniu, słowo to
oznacza wszystkie chrześcijańskie doktryny zajmujące się relacjami Boga ze wszechświatem.
3. Teologia znajdowała się w zbyt poważnym towarzystwie, jak twierdzi Dallas Willard w
jednej ze swoich książek: „Kusi nas, żeby teologie zostawiać w rękach ekspertów. Ale
teologia jest zbyt ważna dla życia każdego z nas i dla społeczności, w których żyjemy.
Teologia jest zbyt ważna, aby się od niej odsuwać z nieśmiałością. Teologia jest integralną
częścią naszego życia. Każdy z nas ma swoją teologię - nieważne, czy bezrefleksyjną, czy też
skrupulatnie ukształtowaną. Każdy chrześcijanin i każda chrześcijanka muszą dążyć do tego,
aby samodzielnie określić, w jaki sposób wierzą w Boga, a ich wiara powinna odzwierciedlać
rzeczywistość, w jakiej żyją, oraz ich doświadczenia życiowe".
4. Teologia a filozofia. Zarówno teologia, jak i filozofia mają to samo zadanie: poszukiwanie
jednolitego światopoglądu. Niemniej jednak różnią się one w podejściu do tego zadania.
Podczas gdy w teologii punktem wyjścia jest wiara w istnienie Boga i wiara, że Bóg jest
przyczyną wszystkich rzeczy, punktem wyjścia dla filozofii jest sama filozofia oraz założenie,
że wystarczy ona, by wyjaśnić istnienie wszystkich innych rzeczy. Dla niektórych
starożytnych przyczyną istnienia wszystkich rzeczy były woda, powietrze bądź ogień, lub tym
podobne. Teologia nie tylko ma swój początek w wierze w istnienie Boga, ale również
utrzymuje, że Bóg w swojej łasce objawił się ludziom. Filozofia niekoniecznie się z tym
zgadza.
5. Rozmyślając na temat Boga, pastor Charles Spurgeon napisał: „Ten, kto często myśli o
Bogu, stanie się posiadaczem bardziej rozległego umysłu niż ten, kto po prostu drepce po tym
wąskim świecie... Najlepszymi studiami, które rozwiną naszą duszę, jest nauka Chrystusa,
wiedza o Jego ukrzyżowaniu oraz wiedza na temat Boga w Trójcyjedynego i pełnej chwały
Trójcy. Nic tak bardzo nie rozwinie intelektu, nic tak bardzo nie uniesie duszy człowieka, jak
pełne poświęcenia, szczere i długotrwałe badanie najwspanialszego przedmiotu Boskości".
996739234.004.png 996739234.005.png 996739234.006.png
 
4
6. Bóg chrześcijański jest wszechwiedzący, święty, kochający, dobry i wszechmocny.
Będąc wszechwiedzącym, Bóg wie wszystko na temat potrzeb ludzkości; ponieważ jest
święty, nie może tolerować grzechu i przyjąć ludzi w ich upadłym stanie, aby z Nim przeby-
wali; ponieważ jest kochający i dobry, może zmiłować się nad światem i opracować oraz
wprowadzić w życie plan zbawienia; a skoro jest wszechmocny (i potężny), nie tylko objawia
nam siebie, ale także sprawia, że zostają zapisane objawienia, które są niezbędne dla do-
świadczenia i przyjęcia zbawienia.
7. Deus Absconditus. Blaise Pascal określał Boga mianem Deus Absconditus (Bóg Ukryty),
ale także twierdził, że ten Ukryty Bóg objawił samego siebie i dzięki temu można Go poznać.
8. Biblia i Bóg. Ponieważ Bóg jest nieskończony, jednoznaczna definicja, w której zawarty
zostałby całkowity i wyczerpujący obraz Boga, jest niemożliwa. Możemy próbować
definiować Boga jedynie w stopniu, w jakim Go poznaliśmy, i na podstawie tego, co wiemy o
Nim, jak przedstawiono to w Piśmie Świętym.
9. Naukę o Bogu - na podstawie tego, czego naucza Biblia - doskonale podsumowuje Mały
katechizm westminsterski: „Pytanie 4: Kim jest Bóg? Bóg jest duchem - nieskończonym,
wiecznym i niezmiennym w swej istocie, mądrości, mocy, świętości, sprawiedliwości,
dobroci i prawdzie". Charles Hodge określił to stwierdzenie jako „najlepszą definicję Boga
kiedykolwiek napisaną przez człowieka".
10. Definicja Boga według Louisa Barkhofa: „Bóg jest jeden, absolutny, niezmienny i
nieskończony w Swojej wiedzy i mądrości, Swojej dobroci i miłości, Swojej łasce i
miłosierdziu, Swojej sprawiedliwości i świętości".
11. W Biblii historia Boga i człowieka opisana jest raczej w stylu książki sensacyjnej czy
też romansu niż w formie tekstu teologicznego. To, co znajduje się na kartach Biblii, różni
się znacznie od tego, co większość ludzi spodziewa się znaleźć, czytając Pismo Święte, kiedy
decydują się poznać Boga.
12. Bóg jest nieśmiały. Współczesny pisarz Philip Yancey opisuje Boga jako Boga
nieśmiałego. Nie ma on na myśli tego, że Bóg jest wstydliwy albo bojaźliwy, ale raczej to, że
pokazuje nam On niezwykłą „powściągliwość", nawet jeśli dotyczy to rzeczy, które powodują
Jego niezadowolenie. Po tym, jak stworzył świat i szczyt swojego stworzenia - człowieka,
Bóg planował rozpocząć szabat, podczas którego i On, i wszelkie Jego stworzenie miało
cieszyć się pokojem i życiem w harmonii. Niestety grzech oraz historia ciągle przeszkadzają
w realizacji Jego planu. Teraz Bóg musi ustalić, jak często się z nami komunikować, żebyśmy
mogli Go poznać i zrozumieć, kiedy i jak chce się nam w pełni objawić.
13. Bóg się ukrywa. Izajasz napisał: „Prawdziwie Ty jesteś Bogiem ukrytym, Boże Izraela,
Zbawco!" (Iz 45,15). Czasem Biblia opisuje Boga jako tego, który zapoczątkowuje spotkanie
z człowiekiem. Ale Bóg objawia się przede wszystkim swoim dzieciom, żyjącym w wierze,
która może jednak prowadzić nas do jeszcze większych wątpliwości i pytań.
14. Bóg jest łagodny. Aby opisać, w jak łagodny sposób Bóg obchodzi się ze swoimi
dziećmi, przypatrz się, jak zachowują się ludzie, na których spłynął Duch Święty, a jak
postępują ci opętani przez złego ducha (zob. Ewangelia według św. Marka 9,18-21). Za
każdym razem, kiedy zły duch napadał chłopca, rzucał go na ziemię, ciało mu drętwiało,
zaczynał zgrzytać zębami, a z jego ust toczyła się piana. W przeciwieństwie do złego ducha,
996739234.007.png 996739234.008.png 996739234.009.png
 
5
Bóg korzy się tak bardzo, że sam doświadcza emocjonalnego bólu i cierpienia. Bóg korzy się
tak bardzo, że św. Paweł musiał ostrzec swoich naśladowców: „Ducha nie gaście!" (1 Tes
5,19) i „Nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego" (Ef 4,30).
15. Bóg jest zazdrosny. Zazdrość jest bardzo silnym uczuciem. Pieśń nad Pieśniami łączy
zazdrość z miłością i porównuje jej siłę do siły ognia. Dan Allender i Tremper Longman
próbują odróżnić boską zazdrość od zazdrości, która niszczy: „Małżeństwo jest zwierciadłem,
w którym odbija się bosko-ludzka bliskość, ale pomimo tego, że odbicie to jest prawdziwe,
jest ono także zaćmione". Tak, jak możemy doświadczyć zazdrości o naszego małżonka albo
małżonkę, tak samo Bóg zazdrosny jest o swoją oblubienicę. Ale nie wolno nam nigdy stracić
z oczu różnicy, jaka istnieje pomiędzy boską a ludzką zazdrością. Bóg ma prawo do tego, by
posiadać i opiekować się. Natomiast my nie posiadamy naszego małżonka bądź małżonki, ale
mamy przywilej, by się nimi opiekować.
16. Bóg pozwala nam czuć święty gniew, abyśmy byli w stanie szydzić ze Złego i niszczyć
grzech. Nawet jeśli święty gniew może wyglądać na uaktywnienie się ciemnej strony naszego
życia emocjonalnego, nosi w sobie oznakę Bożego zamiaru. Jak napisał jeden ze współczes-
nych pisarzy: „Jeśli pozwolimy sobie przyłączyć się do gniewu bożego, a następnie skupimy
się na tym, czego mamy nienawidzić - zła, grzechu, brzydoty - nasze serca będą w stanie
odkryć nowy wymiar boskiego charakteru".
17. Bóg czuje świętą pogardę. Pogarda odzwierciedla tę cechę boskiego charakteru, na którą
często nie zwraca się uwagi: Bóg jest szydercą. W rzeczywistości Bóg nie tylko wpada we
wściekłość, kiedy spotyka się z arogancją; On także ma w planach upokorzenie arogancji.
Psalmista pisze: „Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, Pan się z nich naigrawa" (Ps 2,4).
„Przeciw sprawiedliwemu zło knuje występny i zgrzyta na Niego zębami. Pan śmieje się z
niego, bo widzi, że jego dzień nadchodzi" (Ps 37,12-13).
18. Moc odkupienia boskiego wstydu. Wstyd odsłania nasze bałwochwalstwo, ponieważ
ujawnia on naszą nierozumną wiarę w samych siebie. Ale jest to także wspaniały dar,
ponieważ wstyd jest zaproszeniem do łaski. Spotkaliśmy się z poniżeniem samego Boga we
wcieleniu jego własnego Syna, Jego ziemskiego cierpienia i ukrzyżowania. Ponieważ Bóg
sam poddał się wstydowi bycia upokorzonym i poniżonym, my również jesteśmy zaproszeni
do tego, by wstąpić w boskie upokorzenie, pozwalając naszym sercom, by były łamane i
cierpiały z bólu z powodu narażenia się na grzech.
19. Bóg jest Bogiem cierpiącym. „I stał się dla nich wybawicielem w każdym ich ucisku. To
nie jakiś wysłannik lub anioł, lecz Jego oblicze ich wybawiło. W miłości swojej i łaskawości
On sam ich wykupił. On wziął ich na siebie i nosił przez wszystkie dni przeszłości" (Iz 63,9).
20. „Lecz Pan czeka, by wam okazać łaskę, i dlatego stoi, by się zlitować nad Wami"
(Iz 30,18; por. Rdz 21; 1 Sm 1). Ale Pismo mówi również: „Bo dostąpiliście łaski, aby nie
tylko wierzyć w Chrystusa, lecz ponadto dla niego cierpieć" (Flp 1,29). Nasze powołanie do
cierpienia pochodzi od Boga, który jest tak łagodny, że nie sposób tego opisać.
21. Współczucie Jezusa doprowadziło do tego, że otwierał On oczy niewidomych i poruszał
członkami bez życia - Jezus nigdy nie gloryfikował choroby ani też nie chwalił bólu i
cierpienia. Ale w skład planu Bożego wchodzi także cierpienie. Pomimo pełnej współczucia
śmierci Chrystusa, który umarł za nasze grzechy, plan Boży wymaga także, żeby wszyscy
chrześcijanie współcierpieli z Nim, czasem nawet bardzo intensywnie.
996739234.010.png 996739234.011.png 996739234.012.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin